آشنایی با عوارض جسمانی و روانی مصرف حشیش

شایع ترین ماده غیر قانونی در سراسر جهان از گیاهی به نام شاهدانه هندی که شبیه گزنه است به دست می آید.بخش های مختلف این گیاه حاوی مواد فعال بوده و بسته به محلی که مورد استفاده قرار می گیرد قدرتهای مختلفی دارند.

صمغ چسبنده ای که از گیاه شاهدانه بدست می آید را به صورت قالبی در می آورند که به رنگ سبز خاکستری و یا قهوه ای مایل به سبز است و به آن حشیش می گویند. از برگهای خشک شده نیز ماری جوانا حاصل می شود که ضعیف تر است. روغن حشیش قوی ترین فرم این ماده است.
  -
چگونگی مصرف حشیش:
حشیش معمولاً به روش کشیدنی (تدخینی) استفاده می شود. معمولاً با توتون سیگار مخلوط شده و به عنوان joint یا سیگاری می کشند. خوردن حشیش روش نامعمولتری است. گاهی نیز حشیش را در غذا یا شیرینی و یا نوشابه می ریزند و می خورند.
-
عوارض جسمانی و روانی مصرف حشیش:

•اگرچه بسیاری از افراد تصور می کنند چون حشیش یک گیاه است و به صورت طبیعی تولید می شود مصرف آن خطر چندانی به همراه ندارد، ولی حقیقت این است که مانند تنباکو، مواد شیمیایی موجود در حشیش نیز خطرناک بوده و می توانند مشکلات زیادی برای سلامتی فرد در پی داشته باشند. حشیش نوعی آرام بخش خفیف کاذب است که مصرف آن باعث احساس آرامش و خوابیدن عمیق می شود. بعلاوه این ماده مخدر دارای خاصیت توهم زایی خفیف نیز می باشد، بدین معنی که فرد تاحدودی واقعیت ها را با اوهام و خیالات ترکیب می کند.

هنگامی که دود حشیش از طریق ریه ها وارد بدن می شود، اجزای آن به سرعت وارد جریان خون شده و به سمت مغز و سایر قسمت های بدن هدایت می شوند. احساس نشئگی و لذتی که از مصرف حشیش به فرد دست می دهد ناشی از چسبیدن عناصر تشکیل دهنده آن به گیرنده های کانابینوئیدی در مغز می باشد.
گیرنده های عصبی نوعی از سلول های مغز هستند که برخی از مواد می توانند برای مدتی به آن چسبیده و تاثیرات خاصی را در بدن ایجاد کنند. عناصر موجود در دود حشیش نیز بر روی همین سلول ها و پالس های عصبی آن تاثیر می گذارند. اکثر این گیرنده های عصبی در قسمتی از مغز قرار دارند که به طور مستقیم در احساس لذت، حافظه، تمرکز، احساسات و درک از زمان نقش دارند و بنابراین تاثیرات مصرف حشیش نیز باعث تحریک و یا اختلال در این قسمت ها می شود. علاوه بر قسمت های فوق، اجزای تشکیل دهنده حشیش، چشم ها، گوش ها، پوست و معده را نیز تحت تاثیر قرار می دهند.

•اثرات مصرف حشیش به صورت خوراکی حدودا یک ساعت بعد ظاهر می شوند و همین باعث می شود که مصرف کنندگان بتوانند به سادگی حجم زیادی از آن را مصرف کنند. در صورتی که حشیش کشیده شود، اثرات آن به سرعت پدیدار می شوند. با این حال مصرف تدخینی به صورت طولانی مدت می تواند اثرات جانبی بیشتری برای فرد به همراه داشته باشد.
•مصرف دائمی حشیش، ریسک بروز اختلالات روانی آن را تا دو برابر افزایش داده و می تواند باعث ابتلا به شیزوفرنی شود. مطالعات انجام شده نشان داده است که بین مصرف حشیش در گذشته و بروز عوارض ذهنی در آینده به خصوص برای کسانی که از لحاظ ژنتیکی آسیب پذیر هستند، رابطه محکمی وجود دارد. در صورتی که فرد سابقه مشکلات روحی و روانی، افسردگی و یا پارانویا را داشته باشد، مصرف حشیش باعث بدتر شدن اوضاع و تشدید این گونه مشکلات خواهد شد.

•برای کسانی که دچار مشکلات قلبی هستند، مصرف حشیش باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون شده و می تواند خطر ساز باشد. علاوه بر آن، مصرف طولانی مدت و دائمی حشیش می تواند باعث ایجاد احساس خستگی مفرط و بی انگیزگی و همچنین کاهش میزان تمرکز و کیفیت یادگیری می شود. علاوه بر این استفاده دائمی از حشیش باعث کاهش کیفیت اسپرم در مردان، و جلوگیری از تخمک گذاری در زنان می شود. مصرف حشیش در زمان بازداری باعث آسیب رسیدن به جنین می شود.

•مصرف مداوم حشیش باعث توسعه یافتن بیماری اعتیاد و مزمن شدن آن می شود. معتادان به حشیش همه وقت خود را صرف پیدا کردن، خریدن، و مصرف کردن آن می کنند. آنها حتی در شرایطی که سایر جنبه های زندگی مانند خانواده، تحصیل و یا کارشان به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد نیز نمی توانند اعتیاد خودشان را کنترل کنند.
معتادان حشیش دچار تلورانس و مقاوم شدن بدن می شوند و برای رسیدن به همان لذت و نشئگی قبلی باید مقدار بیشتری مواد مصرف کنند. در صورتی که آنها نتوانند میزان کافی مواد مصرف کرده و یا تصمیم به متوقف کردن مصرف بگیرند با عوارض خماری رو به رو می شوند.
برخی از این عوارض عبارتند از:
حرص و ولع مصرف، کاهش اشتها، مشکلات خواب، از دست دادن وزن، پرخاشگری و عصبانیت، تحریک پذیری، بی قراری و کابوس های شبانه. این عوارض معمولا ١٠ ساعت پس از قطع مصرف آغاز شده و تا یک هفته ادامه پیدا می کنند.

عوارض جسمانی که به دنبال مصرف حشیش ایجاد می شود عبارتند از:
افزایش فشار خون، گیجی، افزایش اشتها، قرمز شدن چشم ها، تند شدن ضربان قلب، اختلال حافظه، گیجی، بی توجهی، تغییر در درک و رنگ و صدا. علائم روانی شدید مثل شنیدن صداهای غیر واقعی، صحبت های نامربوط و رفتارهای غیر عادی، اضطراب و افسردگی در عرض چند دقیقه شروع می شود و بسته به میزان مصرف چند ساعت طول می کشد.

چنانچه حشیش خورده شود علائم دیرتر شروع می شود اما مدت طولانی تری می ماند. حشیش اثر خواب آوری خفیفی نیز دارد. اما این اثر به شدت به وضعیت خلقی و توقع مصرف کننده مربوط می شود. یک مصرف کننده تازه کار بعد از یک بار مصرف و یک مصرف کننده سابقه دار تا روزانه ۲۰ بار مصرف به علائم دلخواه می رسند.
این علائم عبارتند از: سرخوشی، احساس اعتماد به نفس، احساس عمومی خوب بودن. البته چنانچه فرد به هنگام مصرف افسرده و یا مضطرب باشد علائم ناخوشایند تشدید می شود. در مقایر بالا خطر بروز حملات اضطرابی هول و بدبینی و توهم نیز وجود دارد. با توجه به کاهشی که در میزان مهار در فرد ایجاد می شود خطر آسیب رساندن به خود بالا می رود. افرادی که از این ماده استفاده می کنند به دلیل عدم تعادل ناشی از آن نباید رانندگی کنند.
چگونه کمک کنیم؟
مصرف حشیش امکان بروز یا تشدید حالات جنون را زیاد می کند و چنانچه چنین حالتی بروز کرد حتماً باید بیمار را به بخش روانپزشکی ارجاع داد. باید مصرف کننده را مطمئن کرد که علائم تحریک پذیری، کسالت و اختلال الگوی خواب پس از خروج دارو از بدن مرتفع خواهد شد. نیازی به تجویز دارو مگر به توصیه پزشک وجود ندارد. بدلیل آنکه حشیش در چربی حل می شود تا ۴ هفته پس از مصرف در ادرار قابل تشخیص است.
از جمله عوارض طولانی مدت مصرف حشیش وضعیتی است که فرد دچار بی انگیزگی، عدم تمایل برای شروع هر کاری، بی احساسی، بی انرژی بودن و چاق شدن می گردد.