رفتار با مرد کوچک عصبانی

ما به عنوان والدین یک کودک در ابتدا باید مهارت های تربیت کودک را یاد بگیریم. بعضی مواقع نوع رفتار ما منجر می شود تا کودکان نتوانند رفتار صحیح را انجام دهند و یا حتی نتوانند تشخیص دهند که چه کاری را باید انجام دهند. بنابراین، یادگیری مهارت های رفتار با کودک می تواند بسیار کمک کننده باشد. فکر می کنید پدر و مادرها چه قوانین کلیدی را باید یاد بگیرند؟
برای تربیت کودک تان باید برنامه ای داشته باشید. اگر پدر و مادرها از قبل نسبت به رفتارهای احتمالی که ممکن است از فرزندانشان سر بزند و نسبت به نوع صحبتی که باید با آنها داشته باشند، فکر کنند، می توانند در زمان بحران بهترین راهکار را انتخاب کنند. در زیر به کلیدی ترین این راهکارها اشاره می شود.

بیان کوتاه انتظارات

 والدین باید توجه داشته باشند که انتظاراتشان را  به صورت انتخابی بیان نکنند. زیرا ممکن است کودک آن حالتی را انتخاب کند که مورد میل رغبت ما نباشد

کودکان توانایی درک جملات طولانی و بلند و همچنین توانایی درک انتظارات طولانی را ندارند. والدین با توجه به این ویژگی باید در بیان انتظاراتشان سعی کنند از کمترین کلمات استفاده کنند و همچنین تعداد جملات باید کم باشد. توجه کنید در بیان انتطارات تان در یک لحظه صرفا 1 الی 2 دو جمله را به کودکان بیان کنید.

بیان شفاف انتظارات

والدین عزیز، حتما در بیان انتظارات تان سعی کنید شفافیت موضوع را در نظر بگیرید. به این معنا که دقیقا انتظارتان را به صورت جزئی و همانی که مد نظرتان هست، بیان کنید. به طور مثال به جای گفتن جمله ی زیر، دختر خوبی نیستی! یا دختر منظمی باشد! می توان گفت دختر خوب کسی هست که بعد از بازی اسباب بازیهایش را جمع کند.

بیان انتظارات به صورت انتخابی ممنوع

والدین باید توجه داشته باشند که انتظاراتشان را  به صورت انتخابی بیان نکنند. زیرا ممکن است کودک آن حالتی را انتخاب کند که مورد میل رغبت ما نباشد. به عنوان مثال اگر انتظار شما این است که کودکتان بعد از بازی اسباب بازی هایش را جمع کند، بهتر است به جای گفتن جمله «بهتر نیست اسباب بازی هایت را بعد از بازی جمع کنی؟» بگوییم، من از تو می خواهم که بعد از بازی، اسباب بازی هایت را جمع کنی.

استقلال دادن

والدین حتما باید از حدود 3 سالگی، در حد توان کودک شان، استقلال به او بدهند. اگر والدین از کودک در مواردی خاص نظرخواهی کنند و یا با تعیین حد و مرز به آنها آزادی بدهند، می توانند در آینده کودکان موثر باشد. به طور مثال اگر مادری صبح قبل از تهیه نهار از کودکش بپرسد از بین 3 غذای ماکارونی، قرمه سبزی و اولویه یکی را برای ناهار انتخاب کند، هم حس استقلال کودک برآورده شده است و هم آنکه کودک حد و مرز خود را برای مشارکت در امور مختلف آموزش می بیند.

مقاومت در برابر گریه های کودکان

 کودکان توانایی درک جملات طولانی و بلند و همچنین توانایی درک انتظارات طولانی را ندارند. والدین با توجه به این ویژگی باید در بیان انتظاراتشان سعی کنند از کمترین کلمات استفاده کنند

برخی مواقع کودکان یاد می گیرند که با گریه کردن به راحتی می توانند به خواسته های خودشان برسند. تا قبل از 5/2 الی 3 سالگی باید تمام نیازهای کودکان بلافاصله برآورده شوند ولی بعد از 3 ساگی باید آموزش صبر را به کودکان بدهیم. والدین گرامی اگر کودک تان خواسته ای داشت و از نظر شما لزومی به برآورده کردن این نیاز نبود، حتی اگر گریه های شدید کرد تسلیم خواسته اش نشوید و مقاومت داشته باشید. اگر کودکان متوجه بشوند که شما خسته شده اید و آمادگی برآورده کردن نیازش را دارید، گریه اش را شدیدتر و طولانی تر  می کند و یا حتی ممکن است به حالت غش و دل ضعفه رفتن هم در بیاید و همچنین این کار برای کودک به صورت عادت در می آید و همیشه تمایل دارد خواسته هایش را با گریه به نتیجه برساند.

پاداش دادن

یکی از راهکارهایی که والدین می توانند برای مقابله کردن رفتارهای نامطلوب کودکان به کار گیرند، توصیف کردن رفتارهای مثبت کود و تشویق و تقویت او است. فقط باید مراقب بود که کودکمان شرطی نشود. یعنی با انجام هر کار خوب، انتظار هدیه و پاداش را داشته باشند. اگر در روزهای اول به ازاء هر یک کار خوب به او پاداش می دهید، در روزهای آینده فاصله پاداش دادن را بیشتر کنید به عنوان مثال به ازاء هر 3 کار خوب یک پاداش. پاداش دادن می تواند هدیه های مادی باشد ولی هدیه های معنوی مثل وقت گذاشتن با کودک و انجام دادن فعالیت مورد علاقه کودک، لذت خیلی بیشتری را برای کودک فراهم می کند.

توجه به کارهای مثبت گذشته

از دیگر روش های برخورد با رفتارهای نامطلوب کودکان این است که در زمان انجام دادن کارهای نامطلوب و ناپسند، توجهی نشان ندهیم و بعد به ذکر کارهای خوب و مطلوب گذشته کودک بپردازیم. به طور مثال بگوییم: یادته هفته پیش توی کارهای خونه به من کمک کردی؟ چقدر اون کارت رو دوست داشتم.
وقتی کودک متوجه بشه که رفتارهای ناپسندش مورد توجه قرار نمی گیرد و رفتارهای مثبت گذشته، هنوز در ذهن مادرش است، پس سعی می کند تا آن رفتارها را بیشتر انجام دهد.

محروم سازی

راهکار دیگر برای از بین بردن رفتارهای نامطلوب کودکان این است که او را  مدت زمان کوتاه از انجام دادن یک فعالیت لذت محروم کنیم. فقط باید مراقب باشید محرومیت عاطفی نباشد. مثل گفتن جمله دیگه دوستت ندارم! دیگه مامانت نیستم! این جمله ها امنیت کودک را خدشه دار می کند. همچنین مدت زمان ایجاد محرومیت 15 الی 30 دقیقه باشد و بیشتر از این توصیه نمی شود.