به گزارش ایسنا، محمد نواب‌زاده افزود: 80 درصد شیوع استعمال مواد مخدر به شکل صنعتی و شیمیایی ناشی از آن است که نوجوانان و جوانان ما از دوران کودکی با مهارت ابزاری نه گفتن بیگانه هستند.

وی با بیان اینکه مبارزه اجتماعی با مواد مخدر، ضرورت بسیار به آموزش مهارت های زندگی را می طلبد، اظهار کرد: باید به فرزندانمان نه گفتن را بیاموزیم، روزی که فرزند ما در معرض تعارف مصرف مواد مخدر قرار می‌گیرد باید بتواند در برابر فشار و اصرار دوستانش مقاومت کند.

این کارشناس اجتماعی ادامه داد:بعضی نوجوانان برای نه گفتن خجالت می‌کشند و همین مساله آنها را در معرض خطر اعتیاد و سایر آسیب‌ها قرار می‌دهد، والدینی که می‌خواهند فرزندان سالمی داشته باشند باید از متولیان فرهنگی و اجتماعی بخواهند که مهارت‌های زندگی را به آنها آموزش داده و این مهارت ها را با فرزندان خود تمرین کنند.

نواب زاده، فشارهای خانوادگی، نبود رابطه صمیمی بین والدین، فقرو در دسترس بودن مواد مخدر و قرصهای روانگردان و گاهی اوقات قیمت پایین این مواد را از جمله عوامل سوق دادن افراد به سوی مصرف آنها دانست و اضافه کرد: عوامل محیطی اجتماعی همچون تقلید پافشاری دوستان، تبلیغات مواد مخدر و قدرت نه گفتن در مقابل این فشارها و نگرش غلط در مورد خطرات آنها از موارد مهم و قابل بررسی در زمینه اعتیاد به مواد مخدر است.

این استاد دانشکده علوم اجتماعی پردیس تهران تصریح کرد: نه گفتن مفهومی است که چگونگی ابراز احساسات ، نیازها و خواسته‌های ما را با قاطعیت، محترمانه و صادقانه به طوری که به توانیم از حق خود دفاع کنیم بدون این که باعث ناراحتی دیگران شویم را نشان می دهد و به درک ما از خود و زندگی مان بستگی دارد.

به گفته وی ، داشتن توانایی نه گفتن چیزی بیش از عدم وجود بیماری روحی است و به عبارت دیگر صرفا به لحاظ نداشتن بیماری روحی نمی توان سلامت را صد در صد تائید کرد، حتی با این که بسیاری از ما از بیماری خاص روحی قابل تشخیص رنج نمی بریم اما واضح است که برخی از ما به لحاظ روحی سالم تر از دیگران هستیم.

نواب زاده افزود:در کنار آموزش، سایر زمینه‌های لازم نیز در راستای مقابله با اعتیاد در جامعه باید در خانواده مهیا شود، به عنوان مثال پیوندهای خانوادگی فرزندان نقش مهمی در پیشگیری از اعتیاد دارد.
وی توضیح داد:گاهی این پیوندها فقط بین فرزندان و اعضای درجه اول مانند والدین نیست، بلکه بین فرزندان ما با اعضای درجه دوم خانواده مانند عمو، دایی، خاله یا عمه است که باید آنها را تقویت کنیم.
نواب زاده، پیوند خانوادگی را به مثابه یک طناب محکم برای حفظ کودکان و نوجوانان از غلتیدن به دام اعتیاد به مواد مخدر تشبیه کرد و اظهار کرد: هر چه این طناب‌ها بیشتر باشد، کودکان و نوجوانان بیشتر در امان خواهند بود.

وی تصریح کرد:همچنین باید باورهای آنها را بشناسیم و به باورهای غلط ضربه بزنیم، به‌طور مثال امروزه اکثر جوانان معتقدند قرصهای روانگردانها و مخدرهای شیمیایی اعتیادآور نیستند، اما باید این واقعیت را به آنها بگوییم که این مواد سبب وابستگی جسمی و روانی و احساس ولع شدید برای مصرف می‌شوند.

این کارشناس اجتماعی گفت: متاسفانه در جامعه ما بسیاری از والدین از صحبت کردن در مورد مواد اعتیادآور با فرزندانشان پرهیز می‌کنند، آنها با مشخص نکردن نظرات خود نسبت به افرادی که مواد مخدر مصرف می‌کنند، هم میان خود و فرزندانشان فاصله ایجاد خواهند کرد و هم نشان می‌دهند که در خانواده هیچ‌گونه قاعده روشن و صریحی در مورد مصرف مواد وجود ندارد.

به گزارش روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر؛ نواب زاده خاطرنشان کرد: برای مقابله با اعتیاد هنوز هم دیر نشده و باید صریح و بی پرده تمامی عوارض ، خطرات و آسیب های ناشی از مصرف مواد مخدر را به کودکان و نوجوانان آموزش داد و به آنها گوشزد کرد که اعتیاد همراه با نابودی و بیراهه رفتن است.