چه کسانی نباید عمل کنند؟

بسیاری از افراد هستند که جراحی زیبایی انتخاب خوبی برای آنها نیست. مثال معروف آن بیماری است که انتظارات زیادی از وضع ظاهری خود دارد و معتقد است باید بعد از عمل، زندگی اجتماعی‌اش در حد وسیعی بهتر شود، اما در واقع این عقیده می‌تواند منجر به سرخوردگی شدید او شود. بعضی اوقات در همان گفت‌وگوی ابتدایی بین بیمار و جراح آشکار می‌شود که آنها شدیداً از نوع نگاه دیگران به خود نگران و خجالت‌زده‌اند. حال به برخی از افرادی که نامزد مناسبی برای جراحی نیستند اشاره می‌شود:

1ـ آرمانگرا: این شخص انتظارات غیر واقع‌گرایانه‌ای از جراحی دارد، مثلاً شخصی که معتقد است بعد از جراحی دارای ظاهری کاملاً جوان می‌شود یا شخصی که به خود به عنوان فردی پرآوازه و مشهور نگاه می‌کند.

2ـ آشفته: این شخص در بحران به سر می‌برد و نیازمند ثبات و آرامش است. مثلاً عزیزی را از دست داده، طلاق گرفته یا مورد طرد واقع شده است. تمام این موارد مثال‌هایی از «فقدان» هستند، ولی شخص فکر می‌کند که جراحی زیبایی می‌تواند غم و اندوه او را از بین ببرد.

3ـ بی‌ثبات: این شخص ممکن است از نظر روانی بی‌ثبات، دارای اختلال شدید شخصیتی و یا روان‌پریش باشد. جراح ممکن است حس کند که این فرد «عجیب» است، اما چون در زمینه‌های روان‌پزشکی آموزش ندیده، شاید به این مسئله پی نبرد. خوشبختانه اکثر جراحان به این مسئله واقف هستند و جراحی خود را تا زمان درمان این افراد به تعویق می‌اندازند.

4ـ بلندپرواز: این فرد مدام از این جراح به آن جراح مراجعه می‌کند تا دقیقاً آنچه را دوست دارد بشنود. دوست ندارند که جراحش برخلاف چیزی که مدنظرش است سخن بگوید. شخصی که وسواس دارد معتقد است که نقصش را کسی غیر از خودش نمی‌تواند ببیند. مثال دیگری که می‌توان آورد فردی است که خواستار عملی است که انجام آن امکان‌ناپذیر است یا عملی که تهدیدی جدی برای سلامت جسمانی او به همراه دارد.

5ـ شیفته: این فرد جراحی را به خاطر فرد دیگری می‌خواهد. امیدوار است که با عمل زیبایی بتواند مورد قبول و تأیید دیگران قرار گیرد. مثلاً خانمی که همسرش به او گفته اگر این‌گونه باشی، من تو را دوست خواهم داشت. فرد شیفته نمی‌تواند درک کند که عمل جراحی نمی‌تواند شخصیت همسر او را تغییر دهد، زیرا اگر همسر او قبل از جراحی احساس رضایت از قیافه او نداشته باشد، چه تضمینی وجود دارد که بعد از عمل این احساس حاصل شود.

واقع‌گرا باشید

اگر به فکر بهبود وضع ظاهری‌تان هستید به خاطر داشته باشید منطقی نیست که از آن انتظار صددرصد داشته باشید، یعنی این انتظار که با این عمل فرد دیگری خواهید شد. شما باید به برخی از سؤالات پاسخ دهید: چه دلایلی برای جراحی دارید؟ چه عضوی از بدنتان را می‌خواهید عمل کنید؟ چه انتظاری (جسمانی و هیجانی) از عمل زیبایی دارید و چه فکری باعث شده که به این نتیجه برسید با جراحی زیباتر می‌شوید؟

با پزشکتان صادق باشید

بعضی اوقات بیماران با جراحان خود صادق نیستند، زیرا می‌ترسند در این صورت میل جراح برای عمل کردن کاهش یابد. مثال، شخصی که می‌ترسد اگر درباره دلایل جراحی صادق باشد پزشکش او را عمل نخواهد کرد یا شاید بترسد که اگر بگوید این وضعیت از بدو تولد با او بوده است، شرکت‌های بیمه هزینه عمل او را نپردازد.

مخاطرات بعد از عمل

افراد بسیاری از افسردگی بعد از عمل جراحی بی‌خبر هستند. افسردگی می‌تواند بلافاصله بعد از عمل اتفاق بیفتد و هفته‌ها و حتی ماه‌ها ادامه پیدا کند. برخی تأثیرات موقتی بعد از عمل نظیر ورم و کبودی عضو عمل شده می‌تواند افسردگی را تشدید کند. بسیاری از افراد وقتی به عکس قبل از عمل خود نگاه می‌کنند، احساس می‌کنند که از نظر جسمی بهتر که هیچ، بدتر شده‌اند. درد شدید پس از عمل نیز می‌تواند در تشدید افسردگی افراد سهیم باشد. بسیار مهم است که از بیمار حمایت روانی به عمل آید و هیچ قضاوتی در مورد ظاهر او با قبل از عملش انجام  نشود.

سخن آخر

شکی نیست که در جامعه امروز ما به دلایل متعدد، از جمله رسانه‌های جمعی و تأکید بر برخی از استانداردها که در خیلی از موارد هم درست نیست‌ـ وضع ظاهر از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار شده است و باز شکی نیست که جراحی زیبایی می‌تواند به ما کمک کند تا در بعضی از جنبه‌های ظاهری‌مان بهبود حاصل شود. اما توجه به این نکته بسیار الزامی است که تصویری که از خودمان داریم با نوع نگاه دیگران به ما تعیین نمی‌شود، بلکه به این بستگی دارد که ما خودمان را چگونه می‌بینیم. افرادی موفق هستند که در زندگی برای آنچه که خود فکر و عمل می‌کنند بیشتر از موارد تحمیلی ارزش قائلند.


سپيده دانايي