ميگنا: عطیه رضایی روانشناس بالینی مي گويد: درک پایین معمولا به فهم نکردن صحیح از اوضاع، شرایط، آدم ها و رفتار متناسب با محیط اطلاق می شود.

 فهم صحیح چیزی شبیه به مفهوم هوش هیجانی است یعنی ما کجا و چه زمانی رفتاری متناسب با محیط، جامعه و آدم ها را از خودمان نشان دهیم.

 

فهم پایین ریشه در آموزش های نامناسب در خانه و مدرسه دارد، یعنی ما فرزندانی را تربیت نکردیم که نسبت به محیط و آدم های اطرافشان درک و فهم پیدا کنند و آنها را بشناسند بلکه آنها را صرفا با شرایطی بارآوردیم که عمدتا درک و شعور اجتماعی یا هوش هیجانی آنها را پرورش نمی دهد.

 

درک پایین که با مفهوم هوش هیجانی در ارتباط است با نوع تعلیم در خانواده و مدرسه در دوران کودکی فرد مرتبط بوده و قابل یادگیری و آموزش است.

 

درک پایین، بیماری روانی محسوب نشده بلکه نداشتن یک توانمندی مهم محسوب شناخته می شود. توانمندی که ما را برای مواجهه با شرایط سخت و افراد در دوران بزرگسالی آماده می کند و سبب می شود در بزرگسالی انسان موفقی  برای مواجهه  با اتفاق های ناگوار زندگی باشیم.

 

یادگیری و افزایش مهارت ارتباطی با دیگران و فهم آنها از راه های اساسی بالابردن درک و فهم است. اگر ما بتوانیم با انسان های اطرافمان همدلی کرده و خودمان را در جایگاه آنها قرار دهیم می توانیم درک و فهم خودمان را از آدم ها و شرایط بالا ببریم. 

 

همچنین شناخت و  برقراری ارتباط با خود از دیگر راه های بالا بردن میزان فهم و درک است. اگر ما خودآگاهی خودمان را بالا ببریم و پیش از هر چیز خودمان را بشناسیم و با خودمان در صلح و آشتی باشیم می توانیم دیگران را هم درک کنیم.

 

درک بالای ما از مشکلات سبب می شود که توانایی های خود را در حل مشکلات توانایی های خود را  باور داشته باشیم و از حل آن اجتناب نکنیم. فرد دارای درک بالا با تمرکز و تفکر بر ابعاد مختلف مشکلات برای حل آنها تلاش می کند.
ورود به كانال ميگنا
باشگاه خبرنگاران