آسانسور وسیله ایست که همه ما با آن سر و کار داریم و به وفور از آن استفاده می کنیم. این وسیله کاربردی، جزء جدانشدنی زندگی ماست و نبود آن می تواند مشکلات زیادی برایمان به وجود بیاورد. تصور ساختمان های بلند بدون آسانسور غیر ممکن است و نمی توان تنها از پله استفاده نمود. با این حال، این وسیله کاربردی همیشه هم امن نیست و باید هنگام استفاده از آن، حواس خود را جمع کنیم.
حتما تا به حال درباره حوادث آسانسوری شنیده اید. سقوط، توقف و عدم کارکرد درست، از جمله مواردی است که برای آسانسورها پیش می آید. هنگامی که یکی از آن ها سقوط می کند، احتمالا مرگ سرنشینان به شدت افزایش می یابد.

یکی از مهمترین کارهایی که باید در هنگام سقوط آسانسور انجام دهیم این است که بر روی کف آسانسور به پشت دراز بکشیم و تا جایی که ممکن است دست ها و پاهای خود را بکشیم و از هم باز کنیم. سپس بازوی یک دست را زیر سر قرار دهیم تا نقش بالشت را بازی کند و با دست دیگر از صورت محافظت کنیم به طوری که دست روی صورت قرار بگیرد تا اگر آواری در هنگام سقوط آسانسور به پایین افتاد دست مانع از اصابت آن با صورت شود. گاهی ممکن در حالت سقوط آسانسور شخص دچار استرس و یا هیجان شود و به بالا و پایین بپرد.

این کار به شدت نهی شده است زیرا با این کار هم به سقوط بیشتر و سریع تر آسانسور کمک می شود و هم در صورت اصابت اتاقک آسانسور با زمین فشار زیادی به بدن و پاها می آید.

نکته دیگری که نباید انجام دهیم این است که پاها در هنگام سقوط آسانسور اکیدا نباید به صورت خم شده باشد و از حالت ایستاده به شدت پرهیز کنیم.

در صورتی که آسانسور شلوغ است و نمی‌توانید از این گزینه‌ها استفاده کنید، مدنظر داشته باشید که نباید زانوهای خود را خم کنید زیرا تحمل کل وزن شما برای زانوها و حتی تحمل وزن سر برای گردن، در این وضعیت غیرممکن خواهد بود.