کشف رابطه بین اختلالات خوردن و سابقه دزدی
میگنا: نتایج یک بررسی نشان داد که بین اختلالات تغذیه و سابقه دزدی ارتباط وجود دارد. مطابق با نتایج یک مطالعه بزرگ در سوئد، احتمال ارتکاب به جرم دزدی توسط زنان مبتلا به انورکسیا نوروزا (کم خوری عصبی) یا بولیمیا نوروزا (پرخوری عصبی) تا چهار برابر بیشتر از زنان دیگر است!
پزشکان باید توجه بیشتری به افزایش ریسک ارتکاب جرم در بین زنان مبتلا به اختلالات تغذیه داشته باشند. زیرا محکومیت قضایی می‌تواند استرس و اضطراب بیمار را افزایش دهد و در فرآیند درمان و بهبود فرد اختلال ایجاد کند.
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که برخی صفات فردی مانند دم‌دمی‌مزاج بودن و همچنین حضور دیگر اختلالات روانی می‌توانند خطر وقوع دامنه گسترده‌ای از مشکلات دیگر ازجمله فعالیت‌های تبهکارانه را افزایش دهند. البته با توجه به شواهد این مطالعه نمی‌توان ادعا کرد که همه اختلالات تغذیه با یک مشخصه رفتاری خاص مرتبط هستند. اما درهرصورت اختلالات تغذیه بیماری‌های جدی هستند که می‌توانند بر روی همه جنبه‌های زندگی فرد تأثیرگذار باشند. برای مثال، افراد مبتلا به اختلال پرخوری افراطی احتمالاً به طور منظم به دنبال مقادیر بزرگی از غذا هستند. درنتیجه آن‌ها با مشکلات مالی روبرو میشوند و شاید به دزدی محصولات غذایی روی آورند.
در این مطالعه داده مرتبط با بیش از ۹۰۰ هزار زن سوئدی که بین سال‌های ۱۹۷۹ و ۱۹۹۸ متولدشده‌اند، تحلیل شد. سپس زنان مبتلا به اختلالات غذایی و زنانی که مرتکب جرم شده بودند، شناسایی شدند.
در بین این زنان تقریباً یازده هزار مورد انورکسیا نوروزا و پنج هزار مورد بولیمیا مشاهده شد. در بین زنان مبتلا به انورکسیا، تقریباً ۱۲ درصد از آن‌ها تا سن سی و پنج سالگی مرتکب جرم دزدی شده بودند.۷ درصد از آن‌ها نیز مرتکب جرم‌های دیگر شده بودند. البته در این مطالعه نشان داده شد در بین زنان مبتلا به بولیمیا، اختلالات روانی دیگر همچون اختلالات شخصیتی نیز بر روی رفتار‌های مجرمانه تأثیرگذار هستند. اما این موضوع در مورد زنان مبتلا به انورکسیا صادق نیست.
چنانچه یکی از آشنایان شما علائم یک اختلال تغذیه را بروز می‌دهد، حتماً با او مشورت کنید. برای این منظور به‌صورت خصوصی نگرانی‌های خاص خود را در ارتباط با تغییرات در رفتار، وضع روانی، وزن و ظاهر فرد با او در میان بگذارید.
باشگاه خبرنگاران
پزشکان باید توجه بیشتری به افزایش ریسک ارتکاب جرم در بین زنان مبتلا به اختلالات تغذیه داشته باشند. زیرا محکومیت قضایی می‌تواند استرس و اضطراب بیمار را افزایش دهد و در فرآیند درمان و بهبود فرد اختلال ایجاد کند.
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که برخی صفات فردی مانند دم‌دمی‌مزاج بودن و همچنین حضور دیگر اختلالات روانی می‌توانند خطر وقوع دامنه گسترده‌ای از مشکلات دیگر ازجمله فعالیت‌های تبهکارانه را افزایش دهند. البته با توجه به شواهد این مطالعه نمی‌توان ادعا کرد که همه اختلالات تغذیه با یک مشخصه رفتاری خاص مرتبط هستند. اما درهرصورت اختلالات تغذیه بیماری‌های جدی هستند که می‌توانند بر روی همه جنبه‌های زندگی فرد تأثیرگذار باشند. برای مثال، افراد مبتلا به اختلال پرخوری افراطی احتمالاً به طور منظم به دنبال مقادیر بزرگی از غذا هستند. درنتیجه آن‌ها با مشکلات مالی روبرو میشوند و شاید به دزدی محصولات غذایی روی آورند.
در این مطالعه داده مرتبط با بیش از ۹۰۰ هزار زن سوئدی که بین سال‌های ۱۹۷۹ و ۱۹۹۸ متولدشده‌اند، تحلیل شد. سپس زنان مبتلا به اختلالات غذایی و زنانی که مرتکب جرم شده بودند، شناسایی شدند.
در بین این زنان تقریباً یازده هزار مورد انورکسیا نوروزا و پنج هزار مورد بولیمیا مشاهده شد. در بین زنان مبتلا به انورکسیا، تقریباً ۱۲ درصد از آن‌ها تا سن سی و پنج سالگی مرتکب جرم دزدی شده بودند.۷ درصد از آن‌ها نیز مرتکب جرم‌های دیگر شده بودند. البته در این مطالعه نشان داده شد در بین زنان مبتلا به بولیمیا، اختلالات روانی دیگر همچون اختلالات شخصیتی نیز بر روی رفتار‌های مجرمانه تأثیرگذار هستند. اما این موضوع در مورد زنان مبتلا به انورکسیا صادق نیست.
چنانچه یکی از آشنایان شما علائم یک اختلال تغذیه را بروز می‌دهد، حتماً با او مشورت کنید. برای این منظور به‌صورت خصوصی نگرانی‌های خاص خود را در ارتباط با تغییرات در رفتار، وضع روانی، وزن و ظاهر فرد با او در میان بگذارید.
باشگاه خبرنگاران
