جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
تاریخ انتشار :
جمعه ۷ ارديبهشت ۱۳۹۷ / ۰۹:۵۶
کد مطلب: 44112
۱
۲

بازار داغ خشونت در بین دختران دبیرستانی

بازار داغ خشونت در بین دختران دبیرستانی
میگنا: دست‌های‌شان را گذاشته‌اند کنار هم؛ هر یک از دست‌ها پر است از خط و خطوطی که تیغ روی آن کشیده شده است. دختران یک مدرسه دخترانه روی دست‌های‌شان تیغ می‌کشند و به خود آسیب می‌زنند. البته این مختص یک دبیرستان نیست. خیلی از دخترها خودزنی یا همان خون‌بازی را راهی برای رسیدن به آرامش می‌دانند. دخترها هر یک روی دست‌های‌شان جای زخمی دارند که می‌گویند از این کار لذت می‌برند. خشونت راه خود را به مدارس باز کرده و آموزش‌وپرورش هم کار خاصی انجام نمی‌دهد.
 
این ماجرا فقط برای دخترهای دبیرستانی امروز نیست. در گذشته هم چنین کارهایی به‌صورت مشابه وجود داشت؛ البته نه به این شدت. مثلا بچه‌ها با کبریت به خود آسیب می‌رساندند؛ آسیبی که به‌مراتب کمتر از خون‌بازی بود.

بهاره مهرجویی، روان‌شناس حوزه تربیت، می‌گوید: «خودزنی بین دختران دانش‌آموز به‌راحتی اتفاق می‌افتد، این کار به ‌دست خودشان یا حتی اگر ناتوان در انجام آن باشند یا بترسند ازسوی فرد دیگری، برایشان انجام می‌شود.
 
جالب این‌جاست که مدارس چنین مسئله‌ای را می‌دانند، ولی از دانش‌آموزانی که به خودزنی دست زده‌اند می‌خواهند که زخمشان را بپوشانند. بیشتر نوجوانان علایق و نیازهایی ازجمله نیاز به احترام، دوست‌داشته‌شدن، معرفی‌شدن به جامعه، خودنمایی، موردتشویق قرارگرفتن و ارزشمند محسوب‌شدن دارند که وقتی به این نیازها پاسخ داده نمی‌شود، دست به مکانیزم‌های دفاعی می‌زنند. ممکن است برخی مکانیزم دفاعی‌شان این باشد که نقاش یا کوشا در درس باشند که توجه دیگران را به خودشان جلب کنند، برخی‌ها هم به‌صورت خودزنی این کار را می‌کنند. این در حالی است که باید نوجوانان و جوانان رشد متعادل و هم‌جانبه پیدا کنند.»
 
مهرجویی درباره دلایل این دختران برای خودزنی، می‌گوید: «تعدادی از دختران به این دلیل که دوستان‌شان دست به چنین کاری زدند از آن‌ها الگوبرداری می‌کنند؛ چون فکر می‌کنند کارشان درست است. بعضی‌ها هم از آرامشی می‌گویند که این کار به آن‌ها می‌دهد، اما هر چه هست راهی است برای افزایش خشونت در بین دخترانی که این روزها از آن حرف‌های زیادی می‌زنند.»
 
از ماجرای تیغ‌زنی دختران در مدارس که فاصله بگیریم به خشونت‌هایی می‌رسیم که این روزها در حال افزایش هستند و دعواهای خیابانی را شامل می‌شوند. دعواهایی که در مترو و مکان‌های عمومی هر روز بیشتر اتفاق می‌افتد. متاسفانه این نوع دعوا همیشه برای عموم مردم جذاب‌تر بوده‌است. دعواهای زنانه هنوز هم یک اتفاق عادی نیست و در جست‌وجوها فیلم‌های زیادی از آن می‌توانید به دست بیاورید، اما چرا این اتفاق می‌افتد؟ مهرداد نریمانی، روان‌شناس، می‌گوید: «سال‌ها طول می‌کشد تا ما به زنانی که خلاف تصور عموم رفتار می‌کنند، عادت کنیم.
 
هنوز هم در نظر خیلی از ما زنی که با یک زن دیگر دست به یقه شود و شروع به کتک‌کاری کند، کار عجیبی انجام داده و همین عجیب بودن است که ما را مشتاق می‌کند تا به تماشای این دعوا بنشینیم؛ البته این مورد تنها مختص ایران نیست. این موضوع در کشورهای دیگر هم به همین اندازه عجیب است. با این‌که مدت‌هاست این تابو شکسته شده است.»
 
آمارهای پزشکی قانونی نشان می‌دهند نزاع زنان در حال افزایش است. طبق آخرین آمارهای پزشکی قانونی بیش از 16هزار زن به‌دلیل نزاع و درگیری به پزشکی قانونی مراجعه کرده‌اند که در این بین، استان آذربایجان‌شرقی در صدر قرار دارد.
 
در سال‌های اخیر، بسیاری از آسیب‌های اجتماعی که تا پیش از این مردان به آن ورود پیدا می‌کردند در میان زنان در حال افزایش است.

همان‌طور که گفته شده، اعتیاد در این سال‌ها زنانه شده و باید گفت دعوای خیابانی نیز زنانه شده است. این روزها کلاس‌های دفاع شخصی طرفداران زیادی بین دخترها پیدا کرده است.
 
یکی از مدیران این باشگاه‌ها می‌گوید: «دختران به این نتیجه رسیده‌اند که باید حقشان را بگیرند. برای همین هم خیلی‌های‌شان دفاع شخصی می‌آیند تا جواب مزاحم‌ها را شخصا بدهند. گاهی در باشگاه خاطرات دعواهایی را که انجام داده‌اند با افتخار برای همم تعریف می‌کنند؛ البته به نظر من، این موضوع اصلا بد هم نیست. به‌هرحال، در جامعه که خطرات زیادی برای زن وجود دارد بهتر است زنان شجاعت بیشتری داشته باشند و از دعواکردن نترسند. این‌طوری راحت‌تر هم می‌توانند زندگی کنند.»
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

Iran, Islamic Republic of
یکی از بچه های مدرسه ما این کار رو کرد. ازش پرسیدم چرا؟ گفت مد شده تو اینستا برای اینکه الکی مثلا فازم دپه!
سبحان
Iran, Islamic Republic of
دلیل علمیش اینست که مشاوران مدارس بیشتر دارای مدارک علوم تربیتی و مشاوره هستند و از نظر آکادمیک توانایی شناخت و تشخیص اختلالات را ندارند هر چند دارند زور میزنند و با رفتن به کارگاهها این نقص را جبران کنند و رویکرد آنها بیشتر رویکرد آموزشی و کنکوری است.از آنسو در دبیرستان های دور دوم که اصلا مشاور وجود ندارد. درصورتیکه در مدارس باید روانشناسان بالینی حضور داشته باشند .تا در زمینه تشخیص و ارجاع نوجوانان مشکل دار بهتر عمل کنند. ضمنا مشاوران مدارس کلا کار پیشگیری را انجام نمی دهند. و حواس شان به هدایت تحصیلی و پر کردن فرم ها در سامانه های مجازی است. این نشان می دهد در راس وزارتخانه متخصصان تصمیم نمی گیرند. و نوجوانان و امانت های مردم به امان خدا رها شده اند .
دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
نوجوانان آمریکایی بدون تلفن همراه احساس بهتری دارند
من با دروغ گفتن و آه وناله پول درمیارم
افراد کمال‌گرا چه ویژگی‌هایی دارند؟
كودكان را قرباني حرف مردم نكنيد
خودبیمارانگاری از خود بیماری مرگبارتر است!
راه‌ درمان تب بالای تمایل به عمل‌های زیبایی چیست؟
چه سكوتی دنیا را فرا می‌گرفت اگر هركس به اندازه عملش صحبت می‌كرد