کاهش استرس کلاس اولی ها در سایه همراهی اولیا
میگنا: «سیدحسن موسوی چلک» در گفت و گو با ایرنا ادامه افزود: با قرار گرفتن در آستانه سال تحصیلی جدید و باز شدن مدارس به روی تمامی دانش آموزان بخصوص کلاس اولی ها، شاهد نوعی استرس و گاه اشک و ناله آنان خواهیم بود. اما والدین باید بدانند این طبیعی است که نونهالان هنگام جدا شدن از خانه و خانواده و قرار گرفتن در محیطی جدید استرس داشته باشند. بنابراین باید با خاطره گویی از جذابیت های مدرسه و یادآوری روزهای خوش تحصیل خود، شوق و اشتیاق نونهالان را جانشین استرس و اضطراب کنند.
کودکانی که به مهدکودک رفته اند، تجربه حضور در مکان ناشناخته و دوری از خانواده را داشته و روز اول مدرسه کمتر دچار استرس می شوند. اما کودکان و والدینی که پیش از این از مهد کودک استفاده نکرده اند در هنگام ورود به مدرسه، کمابیش این استرس را خواهند داشت. والدینی که چند سال در کنار فرزند خود در خانه اوقات گذرانده اند همواره این نگرانی را به دوش می کشند که در محیط جدید مشکل یا اتفاقی برای کودک نیافتد.این که آیا کودک توانانی پذیرش این نقش جدید را دارد یا نه؟ آیا می تواند با همسالان و اولیای مدرسه تطبیق پیدا کند؟
**فضای مدرسه نخستین مشوق علم آموزی نونهالان
این کارشناس علوم اجتماعی در بیان راهکارهای کاهش استرس روز اول مدرسه برای نونهالان، محیط مدرسه و فضای آموزشی را بسیار موثر عنوان کرد و گفت: والدین باید یک هفته قبل از شروع سال تحصیلی، نونهالان را با فضا و محیط مدرسه آشنا کنند. اجازه بدهند دانش آموز کلاس اولی در حیاط مدرسه و کلاس ها قدم بزند و روی تخته سیاه با گچ نقاشی بکشد. همچنین روز اول مهر، باید فضایی آرام بخش به استقبال کودک بیایید، فضایی آکنده از گل ها و کاغذ های رنگی و موسیقی و جشن و بسیاری موارد دیگر می تواند انطباق پذیری با محیط جدید را در کودک ایجاد می کند.
**والدین، انتقال دهندگان استرس به کودکان
نقش والدین در کاهش اضطراب نونهالان، نکته دیگری بود که موسوی چلک به آن اشاره کرد و عنوان داشت: والدینی که خود استرس داشته باشند آن را به کودک منتقل می کنند. بجای انتقال نگرانی، باید از خاطرات خوب و شیرین مدرسه خود برای کودکان تعریف کنند تا علاوه بر افزایش اطمینان خاطر، تابوی مدرسه و دوری از خانواده را از بین ببرند. همچنین مهمترین نکته ای که ما همواره به والدین توصیه می کنیم این است که در نخستین روزهای مدرسه، پدر یا مادر یا هر دو، کودک را تا مدرسه همراهی کنند. این امر می تواند از بار استرس حضور در یک مکان تازه بکاهد و کودک، انطباق پذیری بیشتری را بپذیرد.
اما اگر کودک به هر دلیلی دچار استرس شد این استرس نباید از سوی والدین به واسطه دلسوزی های بی مورد تشدید شود. باید بپذیرند ورود به محیط جدید شرایط خاص خود را دارد و مراقب رفتار خود باشند تا منجر به وضعیتی نشوند که کودک از محیط لذت نبرد.
موسوی چلک درباره ماندن یا نماندن والدین در روزهای نخست مدرسه هم گفت: در مواردی شاهد هستیم که پدر و مادر در کنار کودک در مدرسه می نشینند یا کودک را به خانه برمی گردانند.اینجا باید یادآور شد که استقلال کودکان زمانی شکوفا می شود که بتواند به تنهایی از عهده کارهای خود برآید. در یکسری مواقع خاص ممکن است که لازم باشد برای انطباق پذیری والدین در زمان های کوتاه تر با بچه ارتباط داشته باشند اما نباید این استمرار پیدا کند که منجر به وابستگی می شود.اما در صورت ادامه روند بی تابی کودک، باید به مشاوره مراجعه کنند.
وی ادامه داد: باید به کودک محبت کرد اما محبت برای انجام ندادن وظیفه و نقشی که دارند محبت محسوب نمی شود و از استقلال کودک می کاهد.
**برخورد معلمان، تعیین کننده رفتار نونهالان
نقش معلم و اولیای مدرسه در کاهش استرس هم نکته دیگری بود که موسوی چلک درباره آن اظهار داشت: بهترین ساعات و بیشترین اوقات کودک در مدرسه با معلم می گذرد بر همین اساس می توان گفت رفتار معلم تعیین کننده دلزدگی یا دلنشینی فضای درس و مدرسه برای دانش آموزان است.
به توصیه رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران، معلمان باید بدانند که اگر کودکی گریه می کند او را با همکلاسی ها مقایسه نکنند چرا که بخشی از این ترس و گریه کردن ها طبیعی است و نباید به بچه ها خیلی فشار آورد. باید با گشاده رویی و صبوری، خاطره خوبی از ورود به محیط مدرسه برایشان بسازنند تا به مرور زمان کودک یاد بگیرد که چگونه خود را با فضای جدید منطبق کند.
وی افزود: ارتباط والدین با اولیای مدرسه هم بسیار اهمیت دارد و می توانند با هم کمک کنند تا سرعت انطباق پذیری بچه بیشتر شود.
کودکانی که به مهدکودک رفته اند، تجربه حضور در مکان ناشناخته و دوری از خانواده را داشته و روز اول مدرسه کمتر دچار استرس می شوند. اما کودکان و والدینی که پیش از این از مهد کودک استفاده نکرده اند در هنگام ورود به مدرسه، کمابیش این استرس را خواهند داشت. والدینی که چند سال در کنار فرزند خود در خانه اوقات گذرانده اند همواره این نگرانی را به دوش می کشند که در محیط جدید مشکل یا اتفاقی برای کودک نیافتد.این که آیا کودک توانانی پذیرش این نقش جدید را دارد یا نه؟ آیا می تواند با همسالان و اولیای مدرسه تطبیق پیدا کند؟
**فضای مدرسه نخستین مشوق علم آموزی نونهالان
این کارشناس علوم اجتماعی در بیان راهکارهای کاهش استرس روز اول مدرسه برای نونهالان، محیط مدرسه و فضای آموزشی را بسیار موثر عنوان کرد و گفت: والدین باید یک هفته قبل از شروع سال تحصیلی، نونهالان را با فضا و محیط مدرسه آشنا کنند. اجازه بدهند دانش آموز کلاس اولی در حیاط مدرسه و کلاس ها قدم بزند و روی تخته سیاه با گچ نقاشی بکشد. همچنین روز اول مهر، باید فضایی آرام بخش به استقبال کودک بیایید، فضایی آکنده از گل ها و کاغذ های رنگی و موسیقی و جشن و بسیاری موارد دیگر می تواند انطباق پذیری با محیط جدید را در کودک ایجاد می کند.
**والدین، انتقال دهندگان استرس به کودکان
نقش والدین در کاهش اضطراب نونهالان، نکته دیگری بود که موسوی چلک به آن اشاره کرد و عنوان داشت: والدینی که خود استرس داشته باشند آن را به کودک منتقل می کنند. بجای انتقال نگرانی، باید از خاطرات خوب و شیرین مدرسه خود برای کودکان تعریف کنند تا علاوه بر افزایش اطمینان خاطر، تابوی مدرسه و دوری از خانواده را از بین ببرند. همچنین مهمترین نکته ای که ما همواره به والدین توصیه می کنیم این است که در نخستین روزهای مدرسه، پدر یا مادر یا هر دو، کودک را تا مدرسه همراهی کنند. این امر می تواند از بار استرس حضور در یک مکان تازه بکاهد و کودک، انطباق پذیری بیشتری را بپذیرد.
اما اگر کودک به هر دلیلی دچار استرس شد این استرس نباید از سوی والدین به واسطه دلسوزی های بی مورد تشدید شود. باید بپذیرند ورود به محیط جدید شرایط خاص خود را دارد و مراقب رفتار خود باشند تا منجر به وضعیتی نشوند که کودک از محیط لذت نبرد.
موسوی چلک درباره ماندن یا نماندن والدین در روزهای نخست مدرسه هم گفت: در مواردی شاهد هستیم که پدر و مادر در کنار کودک در مدرسه می نشینند یا کودک را به خانه برمی گردانند.اینجا باید یادآور شد که استقلال کودکان زمانی شکوفا می شود که بتواند به تنهایی از عهده کارهای خود برآید. در یکسری مواقع خاص ممکن است که لازم باشد برای انطباق پذیری والدین در زمان های کوتاه تر با بچه ارتباط داشته باشند اما نباید این استمرار پیدا کند که منجر به وابستگی می شود.اما در صورت ادامه روند بی تابی کودک، باید به مشاوره مراجعه کنند.
وی ادامه داد: باید به کودک محبت کرد اما محبت برای انجام ندادن وظیفه و نقشی که دارند محبت محسوب نمی شود و از استقلال کودک می کاهد.
**برخورد معلمان، تعیین کننده رفتار نونهالان
نقش معلم و اولیای مدرسه در کاهش استرس هم نکته دیگری بود که موسوی چلک درباره آن اظهار داشت: بهترین ساعات و بیشترین اوقات کودک در مدرسه با معلم می گذرد بر همین اساس می توان گفت رفتار معلم تعیین کننده دلزدگی یا دلنشینی فضای درس و مدرسه برای دانش آموزان است.
به توصیه رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران، معلمان باید بدانند که اگر کودکی گریه می کند او را با همکلاسی ها مقایسه نکنند چرا که بخشی از این ترس و گریه کردن ها طبیعی است و نباید به بچه ها خیلی فشار آورد. باید با گشاده رویی و صبوری، خاطره خوبی از ورود به محیط مدرسه برایشان بسازنند تا به مرور زمان کودک یاد بگیرد که چگونه خود را با فضای جدید منطبق کند.
وی افزود: ارتباط والدین با اولیای مدرسه هم بسیار اهمیت دارد و می توانند با هم کمک کنند تا سرعت انطباق پذیری بچه بیشتر شود.
