تأثیر معنویت بر سلامت را جهانی کنیم
سلامت معنوی بعد فراموش‌شده بهداشت جهانی
میگنا: کارشناس بهداشت و فعال مدنی در حوزه سلامت معنوی، در گفت‌و‌گو با ایکنا؛ تصریح کرد: نقطه ضعف بزرگ مدیریت سلامت در جهان امروز این است که تنها جامعه پزشکی را مسئول سلامت مردم در نظر می‌گیرد و از خیل عظیم عوامل مؤثر بر سلامت چشم‌پوشی کرده است.
محمد شرافت با پرداختن به ورود معنویت به سلامت، اظهار کرد: بعد معنوی چه در جایگاه‌های فردی و چه در ابعاد جمعی جای خود را در مستندات علمی سلامت پیدا کرده و این در حالی است که این امر هنوز عملی نشده است.
او افزود: به تازگی در مجامع علمی مسئله «عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت» نیز سر از خاک بیرون آورده که البته قادر به تعریف و تبیین سلامت معنوی نیست. دلیل آن هم احتمالاً سردمداری سلامت بهداشت جهانی از سوی کسانی است که ابعاد معنوی و اثرات آن را بر سلامتی خوب نشناخته و توان برنامه‌ریزی برای این مقوله را ندارند؛ بنابراین این وظیفه برعهده دیندارانی قرار می‌گیرد که بتوانند ابعاد سلامت معنوی را در جامعه به خوبی روشن و آن را جهانی کنند.
این فعال مدنی در ادامه گفت: سلامت معنوی بعد فراموش‌شده بهداشت جهانی است؛ قطعاً همه ما شاهد توکل و توسل بیماران به ذات حق تعالی و معصومین(ع) بوده‌ایم، اما قادر به ارائه مستند علمی درباره تأثیر این امر بر بیمار نیستیم و یا در کل از میزان و اهمیت تأثیر اعتقادات مذهبی و معنوی بر سلامت بی‌اطلاعیم؛ این نقصان امروز بیش از همیشه در ساختار مدیریت سلامت نمایان شده است؛ به طوری که نیازمند اقدامی کارشناسانه و عملی با مشارکت جمعی حوزه‌های علمیه در سراسر جهان، جامعه پزشکی و تمام افراد مطلع و آگاه در این زمینه هستیم.
محمد شرافت با بیان اینکه معنویت در تسکین و درمان آلام و دردهای روحی و جسمی انسان مؤثر است، گفت: شاهد توکل و توسل بیماران به ذات حق تعالی و معصومین (سلام ا... علیهم الاجمعین) بوده‌ایم و بسیار شنیده‌ایم که بیماران آگاهانه و با اعتقاد همه چیز را به حضرت حق واگذار و از او طلب شفا می‌کنند. اما اگر از ما بپرسند چه جایگاهی برای شفای بیماران در ابعاد معنوی قایل هستیم، تقریباً باید اذعان کنیم که مستند علمی برای آنها تهیه نکرده‌ایم و اصولاً نمی‌دانیم و یا نمی‌توانیم از میزان تأثیر اعتقادات مذهبی و معنوی بر سلامت مطلع شویم و آن را به کار گیریم.
او توضیح داد: این نقصان امروز بیش از همیشه در ساختار مدیریت سلامت نمایان شده است. به همین جهت دنیای پیشرفته پیش‌قراول بهره‌گیری از این ابعاد شفابخش شده و شاهد مقالات متعددی از جهان غرب و یا کشورهای پیشرفته آسیایی به ویژه ژاپن و هندوستان در این زمینه هستیم.
شرافت با تأکید بر ضرورت اقدامی علمی، کارشناسی و عملی برای جلب توجه جامعه جهانی به مقوله سلامت معنوی گفت: این اقدام به کار جمعی با مشارکت، همیاری و هم‌افزایی کارشناسان علوم پزشکی، علوم انسانی، مدرسین حوزوی و همکاری حوزه‌های علمیه ایران با جهان اسلام و نیز مشارکت صداوسیما، دانشگاه‌های علوم پزشکی، دانشگاه‌های علوم انسانی، مؤسسه بین‌المللی مطالعات اسلامی و همراهی سازمان جهانی بهداشت WHO نیاز دارد.
کانون خبرنگاران نبأ - فاطمه حاجی‌حیدری
محمد شرافت با پرداختن به ورود معنویت به سلامت، اظهار کرد: بعد معنوی چه در جایگاه‌های فردی و چه در ابعاد جمعی جای خود را در مستندات علمی سلامت پیدا کرده و این در حالی است که این امر هنوز عملی نشده است.
او افزود: به تازگی در مجامع علمی مسئله «عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت» نیز سر از خاک بیرون آورده که البته قادر به تعریف و تبیین سلامت معنوی نیست. دلیل آن هم احتمالاً سردمداری سلامت بهداشت جهانی از سوی کسانی است که ابعاد معنوی و اثرات آن را بر سلامتی خوب نشناخته و توان برنامه‌ریزی برای این مقوله را ندارند؛ بنابراین این وظیفه برعهده دیندارانی قرار می‌گیرد که بتوانند ابعاد سلامت معنوی را در جامعه به خوبی روشن و آن را جهانی کنند.
این فعال مدنی در ادامه گفت: سلامت معنوی بعد فراموش‌شده بهداشت جهانی است؛ قطعاً همه ما شاهد توکل و توسل بیماران به ذات حق تعالی و معصومین(ع) بوده‌ایم، اما قادر به ارائه مستند علمی درباره تأثیر این امر بر بیمار نیستیم و یا در کل از میزان و اهمیت تأثیر اعتقادات مذهبی و معنوی بر سلامت بی‌اطلاعیم؛ این نقصان امروز بیش از همیشه در ساختار مدیریت سلامت نمایان شده است؛ به طوری که نیازمند اقدامی کارشناسانه و عملی با مشارکت جمعی حوزه‌های علمیه در سراسر جهان، جامعه پزشکی و تمام افراد مطلع و آگاه در این زمینه هستیم.
محمد شرافت با بیان اینکه معنویت در تسکین و درمان آلام و دردهای روحی و جسمی انسان مؤثر است، گفت: شاهد توکل و توسل بیماران به ذات حق تعالی و معصومین (سلام ا... علیهم الاجمعین) بوده‌ایم و بسیار شنیده‌ایم که بیماران آگاهانه و با اعتقاد همه چیز را به حضرت حق واگذار و از او طلب شفا می‌کنند. اما اگر از ما بپرسند چه جایگاهی برای شفای بیماران در ابعاد معنوی قایل هستیم، تقریباً باید اذعان کنیم که مستند علمی برای آنها تهیه نکرده‌ایم و اصولاً نمی‌دانیم و یا نمی‌توانیم از میزان تأثیر اعتقادات مذهبی و معنوی بر سلامت مطلع شویم و آن را به کار گیریم.
او توضیح داد: این نقصان امروز بیش از همیشه در ساختار مدیریت سلامت نمایان شده است. به همین جهت دنیای پیشرفته پیش‌قراول بهره‌گیری از این ابعاد شفابخش شده و شاهد مقالات متعددی از جهان غرب و یا کشورهای پیشرفته آسیایی به ویژه ژاپن و هندوستان در این زمینه هستیم.
شرافت با تأکید بر ضرورت اقدامی علمی، کارشناسی و عملی برای جلب توجه جامعه جهانی به مقوله سلامت معنوی گفت: این اقدام به کار جمعی با مشارکت، همیاری و هم‌افزایی کارشناسان علوم پزشکی، علوم انسانی، مدرسین حوزوی و همکاری حوزه‌های علمیه ایران با جهان اسلام و نیز مشارکت صداوسیما، دانشگاه‌های علوم پزشکی، دانشگاه‌های علوم انسانی، مؤسسه بین‌المللی مطالعات اسلامی و همراهی سازمان جهانی بهداشت WHO نیاز دارد.
کانون خبرنگاران نبأ - فاطمه حاجی‌حیدری
