فرهنگ ایران ADHD را برای دختران سخت‌تر می‌کند

میگنا: اختلال ADHD یا بیش فعالی یکی از مهمترین اختلال‌هایی است که افراد در کودکی با آن مواجه می‌شوند و همه زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با توجه به اینکه عدم تشخیص این اختلال می‌تواند اثرات مخربی بر زندگی فرد در بزرگسالی داشته باشد، باید به بررسی دقیق آن پرداخت.

در ادامه در مورد اختلال ADHD در دختران گفت‌وگویی با یک روانپزشک داشته‌ایم:
دکتر فربد فدایی، روانپزشک، در مورد اختلال ADHD دختران به خبرنگار برنا می‌گوید: «طبق بررسی‌ها میزان ابتلا به ADHD در پسران چندین برابر دختران است، به این صورت که در پسران حدود چهار برابر دختران است. اما در نشانه های بالینی آن بین پسران و دختران تفاوتی وجود ندارد. معیارهای تشخیصی برای دختران و پسران یکسان است. در عین حال چیزی که در مورد اختلال ADHD و نقص توجه در سال های اخیر جلب توجه کرده است، این است که بر خلاف تصوراتی که تا پیش از این وجود داشته است، این اختلال تنها مختص به دوران کودکی نیست و در دوران بزرگسالی افراد ادامه پیدا می کند.»

وی  ادامه می دهد: «علائم این اختلال به دوران جوانی و بزرگسالی فرد کشیده می شود و مشکلاتی را برای او در این دوران به وجود می آورد. به همین دلیل تشخیص این اختلال به صورت اضطراری ضروری است و باید از سنین کودکی در افراد این اختلال را تشخیص داد. همچنین توجه به این مسئله لازم است که بین این اختلال و سایر اختلال های شخصیتی که افراد ممکن است در بزرگسالی داشته باشند، فرق وجود دارد.»

فدایی در مورد اینکه اختلال ADHD چه پیامدهایی در زندگی آینده دختران دارد، می گوید: «مهمترین پیامد این مسئله در کودکی و بزرگسالی دختران این است که باعث مشکلات تحصیلی برای آنها می شود. این دختران در کلاس نمی توانند نظم مورد نظر معلم را حفظ کنند و چون توجه لازم را به گفته های معلم ندارند، نمی توانند نتایج مورد نظر را به دست بیاورند. بنابراین اگر این اختلال تشخیص داده نشود و درمانی برای آن صورت نگیرد این افراد از نظر تحصیلی دچار عقب ماندگی می شوند. در دوران بزرگسالی هم اگر ADHD درمان نشود باعث مشکلاتی مانند نداشتن توجه و تمرکز برای انجام امور می شود، که این  می‌تواند در زندگی شغلی و خانوادگی فرد تأثیرات منفی و مخربی بر جای بگذارد. بنابراین توجه به این مسئله چه در کودکی و چه در بزرگسالی اهمیت زیادی دارد.»

این روانپزشک  با بیان اینکه، با توجه به محدودیت هایی که در فرهنگ ما برای دخترها وجود دارد، اختلال ADHD در دختران بیشتر از پسران مشکل‌زاست، تصریح می کند: «چون در جامعه ما برای رفتارهای پسران آزادی بیشتر وجود دارد، وجود رفتارهای ناشی از ADHD در دختران بیشتر جلب توجه می کند. معمولا این دختران را به عنوان دختران بی توجه، بی بند و بار و صفاتی از این قبیل مورد اشاره قرار می دهند، که طبعا در روحیه آنها هم تأثیر منفی بیشتری دارد. اما اگر این اختلال تشخیص داده شود و درمان های لازم روی آن صورت بگیرد، در این صورت در عملکرد  و زندگی فرد بهبود دیده می شود.»

فدایی در مورد شیوه تشخیص این اختلال در دختران می گوید: «با توجه به اینکه این اختلال معمولا در سال های اول کودکی خود را نشان می‌دهد و با توجه به اینکه محیط دبستان نیاز به نظم و ترتیب دارد و کودکان قادر به رعایت آن نیستند، بنابراین آموزگاران و نهادهای تربیتی نقش مهمی در تشخیص این اختلال دارند. پرسشنامه هایی برای تشخیص این اختلال وجود دارند که با کمک پدر و مادر و آموزگاران پر می شوند، و برای تشخیص و غربالگری این اختلال امکانات مناسبی را در اختیار افراد می گذارند.»

وی  شیوه‌های درمان ADHD را اینگونه بیان می کند: «برای درمان این اختلال در رده اول درمان های دارویی اهمیت دارند، که در دو سوم از بیماران باعث رفع کامل نشانه های بیماری در فرد می شوند. در باقی موارد هم باید درمان به صورت ادامه دار باشد تا نتیجه مورد نظر به دست بیاید. افرادی که در آنها بهبودی مشاهده شد با نظر پزشک می توان درمان آنها را قطع کرد. اما همانطور که گفته شد در بسیاری از افراد این اختلال به دوران بزرگسالی هم سرایت پیدا می کند، در این دوران در کنار دارو درمانی، باید از مشاوره روان شناسی و روان درمانی نیز استفاده کرد تا فرد بتواند از این طریق نظم را به زندگی خود بازگرداند.