تفکر نیازمند تجربیات هیجانی است

به گزارش میگنا به نقل از روابط عمومی دانشگاه فردوسی مشهد، دومین نشست تخصصی کودک، زبان تفکر توسط کالج دانشگاه فردوسی مشهد روز شنبه 18 خردادماه در سالن فردوسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد. در این نشست یک‌روزه که باهدف آشنایی معلمان، مدرسان، والدین و دانشجویان حوزه‌های مرتبط با علوم شناختی و علوم جدید برگزار شد، دکتر امین یزدی عضو هیئت‌علمی گروه علوم تربیتی، دکتر پیش‌قدم عضو هیئت‌علمی گروه زبان و ادبیات انگلیسی و دکتر میرزا وزیری عضو هیئت‌علمی گروه ریاضی به سخنرانی پرداختند.

در سخنرانی‌های این نشست که به‌عنوان یک فعالیت میان‌رشته‌ای در 3 حوزه علوم تربیتی، زبان و ریاضی برگزار شد، مباحثی همچون ارتباط هیجان با یادگیری زبان، کمک زبان به ساماندهی ذهن، استعداد زبانی، ریاضیات استدلالی و توانایی شبه ریاضی مطرح شد.

در ابتدا دکتر سيدامير امین یزدی عضو هیئت‌علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، ضمن ارائه مطالبی در خصوص هیجان و زبان، به تبیین این مسئله پرداخت که چگونه هیجانات به یادگیری زبان می‌انجامد و از طریق زبان به ساماندهی ذهن کمک می‌شود.

وي افزود: دیدگاه دی آی آر نگاهی است که انسان را به عنوان یک کل می‌بیند و به عبارتی تحلیل یک انسان به قسمت‌های مختلف جسمی، شناختی، زبانی، هیجانی، اجتماعی و … مورد نقد این دیدگاه است. اگر ما نگاه کلی‌گرا نداشته باشیم و نگاه کاهش گرایانه به انسان و روان داشته باشیم تصویر مناسبی دریافت نخواهیم کرد.

امين يزدي افزود: نکته دیگری که در این دیدگاه وجود دارد نقشی است که در روابط بین فردی در رشد، یادگیری و سیستم رفتاری انسان وجود داشته و اساساً دیدگاهی وجود دارد که نشان می‌دهد هوش، زبان، شخصیت و مهارت‌های شناختی خالص جز فرآیندهای ارتباطی است.

عضو هیأت علمی گروه روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه دیدگاه دی آی آر یک نگاه تحولی است، تصریح کرد: این دیدگاه معتقد است که انسان اگر قرار باشد رفتار سلامتی داشته باشد و رشد پیدا کند باید از پله‌هایی به نام مراحل رشد عبور کند و طبیعتاً در هر کدام از مراحل رشد، به قابلیت‌های لازمی که باید به حل آن برسد، دست پیدا می‌کند، در غیر این صورت فرد دچار چالش اختلال می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: نکته دیگری که در این دیدگاه مطرح می‌شود، نقش برجسته‌ای است که برای تفاوت‌های فردی قائل است، زیرا انسان‌ها با یکدیگر متفاوت هستند و دیدگاه دی آی آر این تفاوت را در سیستم عصبی منعکس می‌کند. زمانی که ما به دنیا می‌آییم تحت تأثیر ژنتیک، دوره بارداری و عوامل دیگری مانند تغذیه و … است که ادراک، هیجانات و سیستم تعامل ما را خط می‌دهد و باید متذکر شد که این دیدگاه به طور ویژه‌ای به نقش حواس اهمیت می‌دهد.
 

امین یزدی خاطرنشان کرد: حواس تنها یک برداشت فیزیکی از یک محرک نیست، در هر تجربه حسی همزمان دو اتفاق رخ می‌دهد؛ ما یک برداشت فیزیکال مانند صدا و تصویر داریم که تفاوت افراد در یادگیری به میزان زیادی می‌تواند در سیستم عصبی آن‌ها به خصوص سیستم شنیداری و مسائل مربوط به آن برگردد.

وی بیان کرد: افرادی که پله‌های رشد را طی کنند می‌توانند به آن تجربه‌هایی که در ذهن رخ می‌دهد و فعال می‌شود دست یابند و بر اساس آن انتخاب و در ادامه مدیریت کنند. این موضوع این شانس را برای افرادی به همراه دارد که پله‌های رشد را طی و این توانایی را پیدا کنند که وقتی سیستم گذشته و هیجانات فعال، مدیریت می‌شود، بتوانند آگاه شوند و مانند یک انسان مختار، ارادی و آگاهانه عمل کنند.

عضو هیأت علمی گروه روانشناسی تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد اظهار کرد: افرادی مانند هنرمندان و دانشمندان نوآور که تفکر خلاق دارند، معمولاً از یک سیستم هیجانی برخوردار هستند که به صورت پویا و متناسب با محیط ایده‌ها را حل می‌کنند. اگر کودکی می‌خواهد جمع و تفریق یاد گیرد قبل از آن باید مفهوم کمیت، زیاد، کم، بزرگ و کوچک را بداند و زمانی که این هیجانات را آماده کرد می‌تواند مطالب را بهتر درک کند.
 

وی افزود: تفکر شامل کلامی، عددی، فضایی- بصری و اخلاقی، نیازمند تجربیات هیجانی است و در ادامه اظهار داشت: امروزه بیشتر افراد جامعه، تنبیه بدنی را نهی می کنند یا دست کم حمایت آشکار از آن ندارند؛ با این حال از آنجا که اغلب بزرگترها نگران رشد کوچکترها هستند، تنبیه ذهنی را به طور ناخودآگاه جایگزین آن کرده اند و گفت: من نگران تنبیه ذهنی منتج از مترسک سازی ریاضی هستم؛ نمی دانم چرا باید همه بچه ها در همه درس ها ۲۰ بگیرند. آیا این خواسته معقولی است؟