خطرات زندگی در شهر برای سلامت روان
میگنا: دانشمندان در جریان پژوهشی جدید متوجه شده اند که مغز ساکنان شهرها واکنشی بسیار قوی نسبت به استرس نشان می دهد.
مهاجرت به جایی نزدیک به طبیعت و دور از هیاهوی شهر برای بسیاری از ساکنان شهر های بزرگ رویایی شیرین و آرامش بخش است.
گویا زندگی و بزرگ شدن در محیط شهری ظرفیت مغز برای تحمل و کنار آمدن با استرس را تحت تأثیر قرار می دهد. این نتیجه تحقیقات تیمی پژوهشی از مرکز بهداشت روانی در شهر مانهایم آلمان است.
این تیم به سرپرستی فلوریان لدربوگن (Florian Lederbogen)، با همکاری پژوهشگران دانشگاه مک گیل (McGill) در مونترال، واکنش مغزی 160 داوطلب را هنگام حل تکالیف فکری مختلف بررسی کرده اند.
دانشمندان گروهی از داوطلبان را به طور عمدی تحت شرایط استرس زا قرار دادند، به این صورت که آنها برای حل مسائل پیچیده ریاضی تنها زمان کوتاهی در اختیار داشتند.
این داوطلبان همچنین پس از حل تکالیف سخت، از طریق هدفون در مورد نتایج کار خود مورد انتقاد قرار می گرفتند.
مقاومت کمتر شهرنشینان نسبت به استرس
دانشمندان در جریان این مراحل با کمک دستگاه ام آر آی فعالیت مغزی شرکت کنندگان را مشاهده کرده اند.
در مغز افرادی که ساکن شهر بودند، بادامه مغز که مرکز تشخیص خطر است، بیشتر از ساکنان روستا ها فعالیت نشان می داده است.
دانشمندان رابطه ای مستقیم میان تغییرات مشاهده شده در این ناحیه از مغز و وجود اختلالات روانی مانند افسردگی و اختلال هراس می بینند.
در جریان این پژوهش فعالیت بادامه مغز افرادی که در شهری با جمعیت بیش از صد هزار نفر زندگی می کردند نسبت به افرادی که در شهری با جمعیت کمتر از ده هزار نفر زندگی می کردند، بسیار بالاتر بوده است.
دانشمندان در مجموع عوامل مختلفی مانند آلودگی محیط زیست، وجود مواد سمی در هوا، تراکم جمعیت و شلوغی را از دلائل این تفاوت می دانند.
آنها در عین حال احتمال می دهند که یکی دیگر از دلائل میزان بالای استرس در شهرنشینان وجود فشاری است که از سوی جامعه به آنها وارد می شود.
بر اساس پژوهش های مختلف دیگر ثابت شده است که احتمال بروز حمله های ترس در ساکنان شهرهای بزرگ 21 درصد بیشتر از روستانشینان است.
خطر ابتلا به افسردگی نیز برای شهرنشینان 39 درصد بالاتر است.
در عین حال آنها همچنین بسیار بیشتر از روستاییان در معرض ابتلا به شیزوفرنی قرار دارند.
مهاجرت به جایی نزدیک به طبیعت و دور از هیاهوی شهر برای بسیاری از ساکنان شهر های بزرگ رویایی شیرین و آرامش بخش است.
گویا زندگی و بزرگ شدن در محیط شهری ظرفیت مغز برای تحمل و کنار آمدن با استرس را تحت تأثیر قرار می دهد. این نتیجه تحقیقات تیمی پژوهشی از مرکز بهداشت روانی در شهر مانهایم آلمان است.
این تیم به سرپرستی فلوریان لدربوگن (Florian Lederbogen)، با همکاری پژوهشگران دانشگاه مک گیل (McGill) در مونترال، واکنش مغزی 160 داوطلب را هنگام حل تکالیف فکری مختلف بررسی کرده اند.
دانشمندان گروهی از داوطلبان را به طور عمدی تحت شرایط استرس زا قرار دادند، به این صورت که آنها برای حل مسائل پیچیده ریاضی تنها زمان کوتاهی در اختیار داشتند.
این داوطلبان همچنین پس از حل تکالیف سخت، از طریق هدفون در مورد نتایج کار خود مورد انتقاد قرار می گرفتند.
مقاومت کمتر شهرنشینان نسبت به استرس
دانشمندان در جریان این مراحل با کمک دستگاه ام آر آی فعالیت مغزی شرکت کنندگان را مشاهده کرده اند.
در مغز افرادی که ساکن شهر بودند، بادامه مغز که مرکز تشخیص خطر است، بیشتر از ساکنان روستا ها فعالیت نشان می داده است.
دانشمندان رابطه ای مستقیم میان تغییرات مشاهده شده در این ناحیه از مغز و وجود اختلالات روانی مانند افسردگی و اختلال هراس می بینند.
در جریان این پژوهش فعالیت بادامه مغز افرادی که در شهری با جمعیت بیش از صد هزار نفر زندگی می کردند نسبت به افرادی که در شهری با جمعیت کمتر از ده هزار نفر زندگی می کردند، بسیار بالاتر بوده است.
دانشمندان در مجموع عوامل مختلفی مانند آلودگی محیط زیست، وجود مواد سمی در هوا، تراکم جمعیت و شلوغی را از دلائل این تفاوت می دانند.
آنها در عین حال احتمال می دهند که یکی دیگر از دلائل میزان بالای استرس در شهرنشینان وجود فشاری است که از سوی جامعه به آنها وارد می شود.
بر اساس پژوهش های مختلف دیگر ثابت شده است که احتمال بروز حمله های ترس در ساکنان شهرهای بزرگ 21 درصد بیشتر از روستانشینان است.
خطر ابتلا به افسردگی نیز برای شهرنشینان 39 درصد بالاتر است.
در عین حال آنها همچنین بسیار بیشتر از روستاییان در معرض ابتلا به شیزوفرنی قرار دارند.
مرجع : خبرگزاری ایلنا
