محققان:
استرس این‌گونه باعث کم اشتهایی می‌شود
میگنا: دانشمندان دانشگاه تگزاس آمریکا معتقدند این تحقیق می تواند به یافتن روش های درمانی تازه برای یک اختلال جدی در میل به غذا خوردن که به «بی اشتهایی عصبی» معروف است کمک کند. بنابر اعلام موسسه ملی سلامت روانی آمریکا، آمار مرگ و میر بر اثر این اختلال بیش از هر اختلال روانی دیگری است.
افراد مبتلا به اختلال بی‌اشتهایی از خوردن غذا خودداری می کنند؛ به شدت غذا را محدود می کنند یا مقدار بسیار کمی از بعضی غذاها را می خورند. آنها حتی وقتی شدیدا لاغر شده اند خود را دچار اضافه وزن می دانند.
«کینگچون تونگ» استاد مرکز بیماری های متابولیک و تحلیل برنده در دانشکده پزشکی مک گورن در دانشگاه تگزاس که نویسنده ارشد مقاله حاصل از این تحقیق است می گوید: ما بخشی از مغز موش را شناسایی کردیم که تاثیر احساسات را بر روی اشتها کنترل می کند.
وی معتقد است از آنجا که موش و انسان سیستم عصبی مشابهی دارند، یافته های آنها می تواند چگونگی کارکرد بخشی از مغز انسان را که گرسنگی را تنظیم می کند، روشن کند.
بر اساس این تحقیق که در مجله Nature Communications منتشر شده، این محققان معتقدند نخستین کسانی هستند که نقش این مدار عصبی را در تنظیم استرس و گرسنگی اثبات می کنند.
با آنکه تحقیقات قبلی نشان داده بود که استرس می تواند اشتهای فرد به غذا خوردن را هم کاهش و هم افزایش دهد، کارکرد مکانیزم های عصبی که در واکنش به استرس، میزان اشتها را تنظیم می کنند هنوز ناشناخته است.
این تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر تانگ برروی یک مدار عصبی که دو بخش از مغز موش ها را به هم متصل می کند مطالعه کرد. این دو بخش عبارتند از هیپوتالاموس کنار بطنی، که منطقه ای مربوط به اشتها است و پرده بطنی جانبی در مغز. مدار عصبی به عنوان یک کلید روشن و خاموش عمل می کند.
وقتی محققان مدار عصبی را فعال کردند، میزان اضطراب، افزایش و اشتها کاهش یافت. برعکس وقتی آنها مدار عصبی را از کار انداختند، سطح اضطراب کاهش و اشتها افزایش یافت.
دانشمندان از یک روش تحقیقی موسوم به «اپتوژنتیک» استفاده کردند تا نورون های مورد آزمایش را روشن و خاموش کنند. «یوانژونگ زو» استاد دانشکده پزشکی مک گورن و یکی از نویسندگان این مقاله می گوید هنوز آزمایش های پیش بالینی بیشتری لازم است تا این یافته ها را تایید کند.
مترجم: محسن حدادی
افراد مبتلا به اختلال بی‌اشتهایی از خوردن غذا خودداری می کنند؛ به شدت غذا را محدود می کنند یا مقدار بسیار کمی از بعضی غذاها را می خورند. آنها حتی وقتی شدیدا لاغر شده اند خود را دچار اضافه وزن می دانند.
«کینگچون تونگ» استاد مرکز بیماری های متابولیک و تحلیل برنده در دانشکده پزشکی مک گورن در دانشگاه تگزاس که نویسنده ارشد مقاله حاصل از این تحقیق است می گوید: ما بخشی از مغز موش را شناسایی کردیم که تاثیر احساسات را بر روی اشتها کنترل می کند.
وی معتقد است از آنجا که موش و انسان سیستم عصبی مشابهی دارند، یافته های آنها می تواند چگونگی کارکرد بخشی از مغز انسان را که گرسنگی را تنظیم می کند، روشن کند.
بر اساس این تحقیق که در مجله Nature Communications منتشر شده، این محققان معتقدند نخستین کسانی هستند که نقش این مدار عصبی را در تنظیم استرس و گرسنگی اثبات می کنند.
با آنکه تحقیقات قبلی نشان داده بود که استرس می تواند اشتهای فرد به غذا خوردن را هم کاهش و هم افزایش دهد، کارکرد مکانیزم های عصبی که در واکنش به استرس، میزان اشتها را تنظیم می کنند هنوز ناشناخته است.
این تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر تانگ برروی یک مدار عصبی که دو بخش از مغز موش ها را به هم متصل می کند مطالعه کرد. این دو بخش عبارتند از هیپوتالاموس کنار بطنی، که منطقه ای مربوط به اشتها است و پرده بطنی جانبی در مغز. مدار عصبی به عنوان یک کلید روشن و خاموش عمل می کند.
وقتی محققان مدار عصبی را فعال کردند، میزان اضطراب، افزایش و اشتها کاهش یافت. برعکس وقتی آنها مدار عصبی را از کار انداختند، سطح اضطراب کاهش و اشتها افزایش یافت.
دانشمندان از یک روش تحقیقی موسوم به «اپتوژنتیک» استفاده کردند تا نورون های مورد آزمایش را روشن و خاموش کنند. «یوانژونگ زو» استاد دانشکده پزشکی مک گورن و یکی از نویسندگان این مقاله می گوید هنوز آزمایش های پیش بالینی بیشتری لازم است تا این یافته ها را تایید کند.
مترجم: محسن حدادی
مرجع : سیناپرس
