میگنا: یک تحقیق تازه نشان می دهد عدم تحرک فیزیکی، سیگار کشیدن، فشار خون بالا، دیابت و کلسترول بالا نقش بیشتری نسبت به ژنتیک در بیماران جوان دچار بیماری های قلبی داشته است.

این تحقیق که در کنگره انجمن اروپایی مطالعات قلب و عروق (ESC Congress 2019)، ارائه شده نشان می‌دهد، رفتارهای سالم باید اولویت نخست برای کاهش بیماری قلبی باشد؛ حتی در کسانی که سابقه خانوادگی بیماری زودرس دارند.

دکتر «ژائو سوسا» از بیمارستان فانچل در پرتغال و نویسنده این تحقیق می گوید: ژنتیک نقش مهمی در بیماری‌های قلبی زودرس دارد اما نباید آن را بهانه ای برای گفتن اینکه این بیماری غیرقابل پیشگیری است استفاده کرد.

وی افزود: ما در ضمن کارهای کلینیکی خود اغلب می شنویم که بیماران جوان مبتلا به بیماری قلبی زودرس، سابقه ژنتیکی خانوادگی را عامل بیماری خود اعلام می کنند. در حالی که وقتی به اطلاعات تحقیق خود نگاه می‌کنیم می بینیم این بیماران جوان مرتب سیگار می کشیدند، از نظر فیزیکی بی تحرک بودند، سطح کلسترول و فشار خون بالا داشتند که همه این موارد را می توان تغییر داد.

در این تحقیق 1075 بیمار زیر 50 سال که 555 نفر از آنها بیماری عروق قلبی (معروف به بیماری زودرس  قلبی عروقی) داشتند ثبت نام کردند. شرایط خاص در این تحقیق، شامل آنژین پایدار، حمله قلبی و آنژین غیرپایدار بود.
میانگین سنی افراد گروه بیمار، 45 سال بود و 87 درصد از شرکت کنندگان مرد بودند. سطوح عوامل خطر و ژنتیک در گروه بیماران، با گروه کنترل شامل 520 داوطلب سالم (با میانگین سنی 44 و 87 درصد مرد) مقایسه شد. بیماران و گروه کنترل از طریق یک پایگاه داده مربوط به بیماران قلبی انتخاب شدند. در این تحقیق، پنج عامل خطر (ریسک فاکتور) قابل تغییر ارزیابی شدند که عبارت بودند از: بی تحرکی، استعمال سیگار، فشار خون بالا، دیابت و کلسترول بالا.

تقریبا سه چهارم (73 درصد) از بیماران در مقابل 31 درصد از داوطلبان سالم، حداقل سه عامل خطر از این پنج عامل را داشتند. در هر دو گروه، احتمال پیشرفت بیماری قلبی عروقی با هر عامل خطر اضافی افزایش یافت. احتمال بیماری قلبی عروقی با 1، 2 و 3 عامل خطر یا بیشتر، به ترتیب، 3، 5 و 24 برابر بیشتر شد.

همه شرکت کنندگان، توالی ژنوم داشتند یعنی از نظر ساختار ژنی، سالم بودند. این داده ها برای ایجاد پرونده مربوط به عوامل خطر ژنتیکی شامل 33 متغیر که تصور می شود به بیماری های قلبی عروقی کمک می کند یا عوامل خطری مانند فشار خون بالا استفاده شدند.

نمره میانگین در بیماران، بالاتر از افراد سالم بود. همچنین این نمره یک عامل پیش بینی کننده مستقل برای بیماری های زودرس قلبی عروقی بود. اما تاثیر ژنتیک بر خطر بیماری قلبی عروقی با افزایش تعداد عوامل پنجگانه قابل تغییر کاهش یافت.

دکتر سوسا می گوید: این یافته ها ثابت می کند که ژنتیک به بیماری قلبی عروقی کمک می کند. اما در بیماران دارای دو یا چند عامل خطر، ژنتیک نقش تعیین کننده کمتری در ایجاد بیماری قلبی عروقی داشت.

وی افزود: مطالعه ما دلیل محکمی است مبنی بر اینکه افراد دارای سابقه خانوادگی بیماری قلبی زودرس، باید سبک زندگی سالم را پیشه کنند زیرا رفتارهای ناسالم آنها می تواند عامل موثرتری در بیماری قلبی نسبت به ژنتیک و سابقه خانوادگی باشد. این توصیه به معنای ترک سیگار، انجام ورزش منظم، تغذیه سالم و پایش مداوم فشار خون و کلسترول است.

مترجم: محسن حدادی