وی افزود: این نوع افسردگی که با عنوان اختلال عاطفی هم شناخته می شود، در برخی مواقع در فصل تابستان هم بروز می کند اما شیوع آن نسبت به فصل پاییز و زمستان کمتر است.

نوید توضیح داد: تحریک پذیری، خستگی مفرط، خواب آلودگی و گرفتگی از علائم اصلی این افسردگی محسوب می شوند و در برخی مناطق علائم خلقی افسردگی فصلی به یک اختلال مزمن روانپزشکی تبدیل می شود که شماری از اقسام خفیف آن در مناطق چهارفصل اقلیمی با عنوان افسردگی زمستانی طبقه بندی می شوند.


ارتباط افسردگی فصلی با محل زندگی
این روانشناس بالینی ادامه داد: این افسردگی در فصل پاییز به دلیل کاهش نور بروز می کند و در فصل تابستان کاهش پیدا می کند.
این عارضه همچنین در برخی از مناطق که به طور مداوم به نور طبیعی آفتاب دسترسی پیدا نمی کنند، به افسردگی دائمی تبدیل می شود.

نوید گفت: شمار مبتلایان به این افسردگی در برخی از نقاط مثل فلوریدا (به دلیل دوری از خط استوا) بیش از دیگر مناطق برآورد شده است.

به گفته این کارشناس، علاوه بر موقعیت جغرافیایی، سن و ژنتیک" (سابقه خانوادگی) هم در بروز افسردگی فصلی نقش موثری دارند.
نوید بیان کرد: کاهش نور در فصل پاییز و زمستان سبب افت میزان سروتونین (انتقال دهنده عصبی) در بدن می شود و این امر عواطف و احساسات آدمی را تحت تاثیر قرار می دهد.

این متخصص افزود: کمبود نور همچنین سبب تکثیر هورمون ملاتونین (تنظیم کننده چرخه خواب) در بدن و متعاقب این امر اختلال در خواب می شود.

این کارشناس گفت: اختلال در تمرکز، هوشیاری، خواب، بی حوصلگی و بی انگیزگی، افسردگی، رخوت، انزواطلبی، کناره گیری از مشارکت های اجتماعی، افت کارآیی، عدم علاقه به عناصر لذت بخش، اختلال در ساعات بیولوژیک (زیستی)، تمایل به مصرف شدید کربوهیدارت ها، قند و همچنین اختلال در تنظیمات استاندارد دمای بدن از دیگر علائم افسردگی فصلی به شمار می روند.

چاره چیست؟
این روانشناس بالینی به برخی از راه های مقابله با افسردگی فصلی اشاره کرد و گفت: رعایت یک رژیم غذایی سالم، بهره گیری از نور طبیعی آفتاب، پیاده روی و ورزش، ارتباط با مشاوران و همچنین مشارکت در نقش های اجتماعی از اقدامات موثر بر پیشگیری و کاهش این بیماری محسوب می شود.

به گفته وی، بیماران مبتلا به این افسردگی به طور متوسط باید 3 روز در هفته (به مدت 30 دقیقه) ورزش کنند.

نوید با بیان اینکه بر اساس برخی از تحقیقات رفتاردرمانی شناختی هم در بهبود این آسیب موثر است، اضفه کرد: بر اساس این رویکرد، بیمار در خصوص اهداف و چالش ها به صورت فهرست وار با روانشناس به گفت وگو می پردازد و با بهره گیری از مشاوره ها به منظور دستیابی به اهداف و مقاصد اقدام می کند.

وی افزود: به عبارت دیگر این رویکرد بر فشارهای روحی و روانی بیمار متمرکز می شود و با بهره گیری از 10 تا 12 جلسه مشاوره به رفع این فشارها، تحریف تفکر و بهبود خلق وخو می پردازد.

نوید گفت: نوردرمانی هم یکی دیگر از مهم ترین راه های درمان به شمار می رود که با استفاده از نوردرمانی مصنوعی (تابش نور به پیرامون بیمار) هورمون ملاتونین در بدن فرد مهار می شود و به بهبود روحیات وی کمک می کند.

به گفته این روانشناس بالینی، در برخی مواقع استفاده از داروهای ضد افسردگی به منظور معالجه این بیماری به همراه نوردرمانی به کار برده می شود.