افسردگی در کمین «کودکان تبلیغات»

وی با اشاره به اولین پیامدهای حضور کودکان در آگهی‌های بازرگانی اظهار کرد: کودکان با حضور در پیام‌های بازرگانی و بازی و جلوه‌گری در آن‌ها عادت می‌کنند و یاد می‌گیرند این چنین جلب توجه کنند.


دغدغه مدل شدن یا حضور در فشن‌شو
فردوسی همچنین به ادامه این نگاه در کودک اشاره کرد و گفت: این بچه‌ها در بزرگی هم دوست دارند مدل یا بازیگر شوند و به فشن‌شوها بروند و اگر چه بازیگری حوزه‌ای منفی نیست اما این نوع افراط و دغدغه از کودکی برای بچه‌ها خوب نیست.

وی اضافه کرد: بچه‌ها باید دوره کودکی خود را طی کنند و اگر در استفاده تبلیغاتی از آن‌ها افراط شود شخصیت آن‌ها به شکل صحیح در کودکی شکل نمی‌گیرد.

شومن شدن و اعتماد به نفس کاذب
این مشاور خانواده در ادامه به دیگر عواقب حضور بچه‌ها در پیام‌های بازرگانی اشاره و عنوان کرد: در بسیاری از موارد دیده شده است که این کودکان در سال‌های بعد در دنیای حقیقی چیزی برای ارایه ندارند، ولی دوست دارند نوعی شومن باشند و خود را به گونه‌ای «ارایه» دهند. این کودکان اعتماد به نفس کاذبی به دست می‌آورند و می‌خواهند به شکل‌های مختلف خود را نشان دهند. بچه‌ها عطشی پیدا می‌کنند برای دیده شدن و بعد اگر چیزی برای عرضه نداشته باشند سرخورده می‌شوند.
فردوسی با اشاره به شکوفایی استعدادهای بچه‌ها در همه ابعاد و جهت‌ها عنوان کرد: استعداد کودکان باید در همه ابعاد رشد کند و نه اینکه فقط برای تبلیغ کالا و لباس استفاده شود. دنیای حقیقی به کودک اعتماد به نفس واقعی می‌دهد که در ارایه خلاقیت‌ها و مهارت‌های واقعی بروز و ظهور پیدا می‌کند.

افسردگی در کمین کودکان تبلیغات!
این روانشناس و استاد دانشگاه همچنین با اشاره به یکی دیگر از شایع‌ترین معضلات در استفاده تبلیغاتی از کودکان، تصریح کرد: این کودکان وقتی بزرگ می‌شوند آن شیرینی و جذابیت اولیه را از دست می‌دهند و ممکن است حضورشان در تبلیغات کوتاه مدت باشد. بعد از آن وقتی دیگر در این حرفه از آن‌ها استفاده نشود این موقعیت را درک نمی‌کنند و احساس می‌کنند چیز باارزشی را از دست داده‌اند و دیگر در ردیف آدم‌های مورد توجه نیستند. که این مساله باز هم سرخوردگی و افسردگی را برای کودکان به دنبال خواهد داشت.

وی با اشاره به برخی از مراجعان خود بیان کرد: من مراجعانی در همین حوزه‌ها داشته‌ام که اعتماد به نفس‌شان کاهش یافته است و دیگر انگیزه و اشتیاقی برای کارهای سخت‌تر و شرکت در رقابت‌های سالم پیدا نکرده‌اند.
فردوسی در پایان به خانواده‌ها هشدار داد که بچه‌های‌شان را در راستای استعدادها و مهارت‌هایی هدایت کنند که با افراط در دیده شدن همراه نباشد.