کشف دلیل تنها بودن نیمی از ستارگان کهکشان
ستاره شناسان آلمانی در بررسیهای خود نشان دادند بسیاری از ستارگانی که تنها هستند به دلیل نیروهای گرانشی اجرام آسمانی دیگر از ستاره همراه خود جدا شده اند.
به گزارش مهر، دانشمندان موسسه ماکس پلانک و دانشگاه بن دریافتند که بسیاری از ستارگانی که در کهکشان تنها هستند به دلیل اینکه تحت تاثیر فعل و انفعلات گرانشی با اجرام آسمانی دیگر حاضر در ابرهای گرد و غبار قرار می گیرند از ستارگان همراه خود جدا می شوند. تقریباً نیمی از کل ستارگان کهکشان راه شیری تنها هستند. یکی از این ستارگان، خورشید است. ستارگان دیگری که "اجتماعی تر" هستند و در منظومه های چندگانه با ستارگان همراه زندگی می کنند در بیشتر موارد از دو جرم آسمانی تشکیل شده اند که به شدت تحت تاثیر میدانهای گرانشی یکدیگر قرار دارند. اما دلیل این رفتارهای کم و بیش "اجتماعی" ستارگان تاکنون برای ستاره شناسان یک معما بود اما اکنون به نظر می رسد که دانشمندان آلمانی توضیح مناسبی برای این پرسش بزرگ یافته اند. در کل، ستارگان به روشی منزوی شکل نمی گیرند بلکه در داخل توده ها و ابرهای گرد وغبار متولد می شوند این "کارخانه های کیهانی" منظومه های ستاره ای دوتایی را تولید می کنند. به عبارتی دیگر، تمام ستارگان دارای یک همراه و یا یک شریک هستند اما بعد، بخش اعظم این گروههای ستاره ای در زمانهای نسبتاً سریع در داخل کهکشان خود پراکنده می شوند و تنها نیمی از آنها می توانند همزاد خود را حفظ کنند. این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "در بسیاری از موارد زوجهای ستاره ای پس از برخورد با یک زوج دیگر یکی پس از دیگری از هم جدا می شوند." این بدان معنی است که جمعیت ستارگان دوتایی قبل از خروج از ابر گرد و غبار زادگاه خود و پراکنده شدن در کهکشان تا حد قابل توجهی کاهش می یابد. این محققان برای محاسبه ترکیبات حاصل از ستارگان مجرد و ستارگان زوج در مناطق با تراکمهای متفاوت از مدلهای رایانه ای استفاده کردند. به این ترتیب حتی پیش بینی کردند که کدامیک از مناطق تشکیل ستاره ای، ستارگان زوج و کدامیک ستارگان مجرد را تولید می کنند. براساس گزارش مدیا ایناف، این بررسیها نشان داد که ستارگان زوج پس از برخورد با سایر ستارگان، تحت تاثیر نیروهای گرانشی آنها قرار می گیرند و از شریک خود جدا می شوند.
به گزارش مهر، دانشمندان موسسه ماکس پلانک و دانشگاه بن دریافتند که بسیاری از ستارگانی که در کهکشان تنها هستند به دلیل اینکه تحت تاثیر فعل و انفعلات گرانشی با اجرام آسمانی دیگر حاضر در ابرهای گرد و غبار قرار می گیرند از ستارگان همراه خود جدا می شوند. تقریباً نیمی از کل ستارگان کهکشان راه شیری تنها هستند. یکی از این ستارگان، خورشید است. ستارگان دیگری که "اجتماعی تر" هستند و در منظومه های چندگانه با ستارگان همراه زندگی می کنند در بیشتر موارد از دو جرم آسمانی تشکیل شده اند که به شدت تحت تاثیر میدانهای گرانشی یکدیگر قرار دارند. اما دلیل این رفتارهای کم و بیش "اجتماعی" ستارگان تاکنون برای ستاره شناسان یک معما بود اما اکنون به نظر می رسد که دانشمندان آلمانی توضیح مناسبی برای این پرسش بزرگ یافته اند. در کل، ستارگان به روشی منزوی شکل نمی گیرند بلکه در داخل توده ها و ابرهای گرد وغبار متولد می شوند این "کارخانه های کیهانی" منظومه های ستاره ای دوتایی را تولید می کنند. به عبارتی دیگر، تمام ستارگان دارای یک همراه و یا یک شریک هستند اما بعد، بخش اعظم این گروههای ستاره ای در زمانهای نسبتاً سریع در داخل کهکشان خود پراکنده می شوند و تنها نیمی از آنها می توانند همزاد خود را حفظ کنند. این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "در بسیاری از موارد زوجهای ستاره ای پس از برخورد با یک زوج دیگر یکی پس از دیگری از هم جدا می شوند." این بدان معنی است که جمعیت ستارگان دوتایی قبل از خروج از ابر گرد و غبار زادگاه خود و پراکنده شدن در کهکشان تا حد قابل توجهی کاهش می یابد. این محققان برای محاسبه ترکیبات حاصل از ستارگان مجرد و ستارگان زوج در مناطق با تراکمهای متفاوت از مدلهای رایانه ای استفاده کردند. به این ترتیب حتی پیش بینی کردند که کدامیک از مناطق تشکیل ستاره ای، ستارگان زوج و کدامیک ستارگان مجرد را تولید می کنند. براساس گزارش مدیا ایناف، این بررسیها نشان داد که ستارگان زوج پس از برخورد با سایر ستارگان، تحت تاثیر نیروهای گرانشی آنها قرار می گیرند و از شریک خود جدا می شوند.
