میگنا: در هنگام پدید آمدن مشکل چه کاری درست است؟ آیا باید اجازه بدهیم آن مشکل به راحتی به جسم و روان ما آسیب بزند یا راه منطقی آن است که با آن روبه رو شویم و به عنوان مسئلهای به آن نگاه کنیم و به دنبال راه حل و برطرف کردن آن باشیم.
در این روزها که افراد درگیر ویروس کرونا هستند وقتی که فرد فکر میکند که هیچ راهکاری برای مدیریت این بیماری و یا مبتلا نشدن به این بیماری وجود ندارد و یا کسی که باورش این است که اگر به این بیماری مبتلا شود پایان زندگی است، طبیعتا احساس ناامیدی خواهد داشت و همه این افکار منجر به احساس ناامیدی میشود، بنابراین احساسات ما برگرفته از افکار ماست و چه خوب است که به افکاری که به ذهنمان میآید آگاه و هوشیار باشیم.
ما نمیتوانیم از رخ دادن رویدادهای ناخوشایند در جامعه جلوگیری کنیم اما توان مدیریت و کنترل بدن، ذهن و عواطف خود را داریم.
مطهره مهدوی، کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی اظهار کرد: مدیریت ذهن و عواطف در این روزها امری مهمتر از مدیریت جسمی است، اگر برای گرفتار نشدن به ویروس ناشناخته کرونا اختیاری نداریم، در عوض میتوانیم ذهن و عواطف خود را کنترل کنیم.
مواجهه با مشکل در زندگی امری طبیعی و اجتناب ناپذیر است و افراد در سراسر زندگی خود با مسائل و مشکلات مختلفی رو به رو میشوند، از این رو توانایی افراد در مواجهه با این گونه موقعیت ها به شیوه صحیح و کارآمد از اهمیت بالایی برخوردار است.
وی با بیان اینکه بطور کلی عموم افراد در برخورد با مسائل و مشکلات روزمره، به یکی از سه روش اجتنابی، هیجانی و منطقی (یا مسئله مدارانه) برخورد میکنند، بیان کرد: برخی از افراد در برخورد با مسائل و مشکلات فرار میکنند، افرادی که سعی میکنند از مشکلات روزمره اجتناب کنند و یا بر روی آنها سرپوش بگذارند، اگرچه ظاهرا به مشکلات اهمیت نمی دهند، اما در واقع در انبوهی از مشکلات حل نشده و متراکم باقی می مانند و با تشدید مشکلات، درمانده می شوند و احساس میکنند کنترلی بر شرایط ندارند و کاری از دستشان برنمی آید.
مهدوی با اشاره به اینکه گرچه فرار از مشکلات روش خوبی نیست اما برخی از افراد مسائل و مشکلات روزمره زندگی را جدی نمی گیرند، خاطرنشان کرد: در نتیجه از روی اهمالکاری و یا اعتماد به نفس کاذب، با انواع آسیب های اجتماعی و روانی مواجه می شوند، امروز ویروس کرونا دشمن بزرگ ماست، اما برخی از شهروندان این مشکل را جدی نمیگیرند و توصیه های بهداشتی را رعایت نمیکنند و بعد از گرفتار شدن، پشیمان می شوند که دیگر فایده ای ندارد.
مقابله احساسی و هیجانی دومین روش بالقوه در برخورد با مسائل و مشکلات است و در اثر برخورد احساسی و هیجانی با مشکلات، موج منفی به ذهن شخص راه می یابد و موج های منفی موجب ترشح هورمون استرس در بدن می شود و سیستم ایمنی انسان را تضعیف میکند و با شکلگیری تدریجی احساس کنترل ناپذیری مشکلات، آنها را به افرادی از پیش شکست خورده تبدیل خواهد کرد.
مشاور و مددکار کلانتری مرکزی سوادکوه ادامه داد: افرادی که در مواجهه با مشکلات، احساسی و هیجانی برخورد می کنند، علاوه بر اینکه در کنترل مشکلات روزمره خود ناتوان می شوند، منتقل کننده موج منفی به دیگران نیز هستند. این افراد نه تنها در صحنه مبارزه درمانده می شوند، بلکه ترس و درماندگی و شکست را به فرزندان خود نیز منتقل می کنند، گاهی اوقات افرادی که احساس ناامیدی را تجربه میکنند ناخودآگاه افکار و خاطراتی به ذهنشان میآید که آنها را ناامیدتر میکند و مواقعی که غمگینتر هستیم و خلق ما پایین است خاطرات منفی را در ذهنمان بیشتر مرور میکنیم.
برخی افراد باورشان این است که اگر درباره موضوعی نگران نباشم یعنی اینکه کنترل امور از دست من خارج شده است در صورتی که باید بداند در این شرایط باید اصول بهداشتی را رعایت کند ولی نگران بودن چیزی را تغییر نمیدهد و فقط حال فرد را بد میکند و آرامش فرد را از بین میبرد، همچنین رویکرد سومی هم وجود دارد که حاکی از مقابله منطقی و آگاهانه با مشکلات است. در واقع افراد با رویکرد سوم نه از مشکلات فرار میکنند و نه با آه و ناله، موج منفی منتشر میکنند، بلکه به مسائل و مشکلات موجود فکر میکنند، تجزیه و تحلیل می کنند و با چشم باز به میدان مبارزه با مشکلات وارد میشوند.
چنین افرادی با مجهز شدن به ادراک و آگاهی صحیح نسبت به مسئله، موج مثبت به ذهن خود وارد میکنند و با تمرکز انرژی و اراده، می توانند از مشکلات عبور کنند و با توجه به روحیه خوبی که دارند، دیگران را نیز به حل مشکلاتشان امیدوار می سازند، بررسی افکارمان از زوایای مختلف به ما کمک می کند افکار واقع بینانه ای داشته باشیم و دراین شرایط بهتر است که مهارت حل مسئله خود را افزایش دهیم، مهارت حل مسئله یعنی برای مدیریت این اوضاع و شرایط چه کاری از دست من ساخته است و درشرایط مواجهه با بیماری کرونا مهارت حل مسئله همان رعایت اصول بهداشتی است که به خوبی در رسانههای معتبر گفته میشود و افراد میتوانند از منابع معتبر و علمی این اصول را دریافت کنند.
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی با بیان اینکه والدین باید بدانند با توجه به اینکه رفتار و خلق و خوی انسان مسری است باید خیلی حواسشان به روحیه خودشان باشد چون این روحیه آنها به فرزندان درخانواده منتقل میشود، بیان کرد: باید با اتخاذ روش های موثر مبارزه، مانع از شکل گیری وسواس کرونا و حتی فوبیای کرونا به ویژه در کودکان شویم، زیرا وسواس فکری یکی از پیامدهای برخورد احساسی و هیجانی با مسئله کرونا است و ممکن است بعد از حل مشکل کرونا نیز ادامه پیدا کند و سپس به اختلال روان شناختی دیگری به نام «فوبیای کرونا» نیز تبدیل شود لذا باید مبارزه با ویروس کرونا را با روش های موثر و جدی دنبال کنیم تا به اطمینان خاطر و آرامش روانی برسیم.
مهدوی افزود: خوب است افراد فعالیتهایی را در برنامه خود در خانه بگنجانند و اگر افراد کاری برای انجام دادن در خانه نداشته باشند دچار احساس ناکارآمدی، غمگینی و پوچی می شوند، نیاز است فعالیتهایی را برای خود برنامه ریزی کنیم که احساس مفید بودن داشته باشیم، به عنوان مثال آموختن هنر، خواندن کتاب، و انجام هر فعالیتی که احساس مفیدبودن در ما ایجاد کند خیلی کمک کننده است، احساس مسؤولیت نسبت به سلامت فردی را یکی از مؤلفه های مبارزه موثر با کرونا میباشد باید درک کنیم که در برابر سلامتی خودمان مسؤول هستیم و هیچکس بیشتر از خودمان نمی تواند به فکر سلامتی ما باشد.