نقش والدین در جلوگیری از افت تحصیلی دانش آموزان
محمدرضا خدایی متخصص روانپزشکی،درباره تاثیر والدین بر جلوگیری از افت تحصیلی دانش آموزان با توجه به کلاس‌های مجازی گفت: آموزش یک فرایند مداوم و جاری است که افراد زیادی در این آموزش درگیر هستند.
او افزود: برای اینکه فرد آموزش ببیند باید در ابتدا انگیزه آموزش پذیری را داشته باشد و محیط و فرصت مناسب برای آموزش وجود داشته باشد. همچنین در کنار آن ورزش و انگیزه لازم هم ضروری است و سایر اعضای خانواده باید انگیزه را برای فرد ایجاد کنند تا بتواند یک آموزش خوب با مطالب مفید، به روز، مورد نیاز و کاربردی داشته باشد و مطالب تنها به دلیل افزایش دانش فرد نباشد.
خدایی تصریح کرد: فرد آموزش دهنده باید مسلط و دارای مهارتهای عملی و شخصیتی و هوش هیجانی باشد تا بتواند به راحتی مطالب را منتقل کند.
این متخصص روانپزشکی ادامه داد: ۳ چیز در آموزش تاثیر گذار است: مانند معلم یا آموزش دهنده، شاگرد یا آموزش گیرنده، محیط و فضای آموزشی تا فرد بتواند آموزش مفید، موثر و کاربردی ببیند.
خدایی گفت: محیط در اینجا «نقش والدین» است و همه ما می‌دانیم که تا کنون محیط آموزشی در مدرسه شکل می‌گرفت، اما شرایط جدیدی شکل گرفته و باعث شده است که افراد در منزل بمانند و این تجربه جدید بدون اثر صورت به صورت یا رو در رو شکل می‌گیرد؛ بنابراین نقش دیگران به خصوص والدین یا کسانی که فرایند را ایجاد می‌کنند در این آموزش امری مهم و ضروری است.
او افزود: اولین نکته این است که خانواده زمان‌ها را برای دانش آموز آماده کند و حتی گاهی وقت‌ها به صورت منظم همانند مدرسه باشد و دانش آموز را مجبور به شرکت در فرآیند‌های آموزشی که از تلویزیون یا فضای مجازی و نرم افزار‌های دیگر بر پایه اینترنت پخش میشود، کند.
این متخصص روانپزشکی تصریح کرد: بنده اول به آموزش پرورش توصیه میکنم که از آموزش دهنده‌هایی استفاده کند که بتوانند ارتباط خوبی را با دانش آموزان انجام دهند و اگر مدارس این آموزش‌ها را انجام می‌دهند حتما از معلم‌های مهارت دیده با تجربه‌های بالا استفاده کنند تا جوری فضا اداره شود که فرد آموزش گیرنده بتواند بهره کافی ببرند.
خدایی افزود: آموزش پرورش در وهله دوم باید با تکلیف مشخصی که برای خانواده‌ها ایجاد میکند، دانش آموزان را مجبور به استفاده از آموزش‌های مجازی کند و از آن‌ها پیش آزمون و پس آزمون بگیرند.
او ادامه داد: آموزش به خصوص برای دانش آموزان نمی‌تواند خواهشی باشد و مقداری فشار گذاشتن، برنامه ریزی و اجبار کردن دانش آموز با فرآیند‌های گوناگون مانند حضور غیاب و آزمون گرفتن امری لازم و ضروری است که باید آموزش پرورش به کمک خانواده‌ها بیاید و آن‌ها را یاری دهد.
خدایی تصریح کرد: وظیفه والدین این است که با توجه به برنامه‌های آموزش پرورش، برنامه‌های دانش آموزان را مانند: غذا خوردن و فعالیت‌های دیگر را همانند. ساعت مدرسه انجام دهند و امکانات را به گونه‌ای فراهم کنند تا دانش آموز مکلف به نشستن در سر کلاس شود یعنی محیط باید آموزشی بدون سر و صدا باشد.
این متخصص روانپزشکی اظهار کرد: والدین باید امکانات لازم یعنی دفتر، خودکار، اینترنت و ... را برای دانش آموزان تهیه کنند تا ارتباط خوبی بین شبکه‌های مجازی با افراد شکل گیرد و پس از اتمام کلاس میزان نقش، فعالیت و تاثیر دانش آموزان را به معاون آموزشی، مدیر یا معلم مدرسه گزارش دهند تا دانش آموز بداند که تحت کنترل و مدیریت است.
خدایی ادامه داد: تکالیف باید به دانش آموزان داده شود و آن‌ها با برنامه ریزی وظایف خود را انجام دهند؛ چرا که برنامه ریزی در زندگی کودک می‌تواند در آینده او تأثیر زیادی داشته باشد.
او گفت: برنامه ریزی برای دانش آموزان باید مناسب باشد برای مثال والدین نباید به هیچ عنوان ساعات درس خواندن دانش آموزان را بهم بریزند و اگر کودکی گفت که به جای درس خواندن می‌خواهد فیلم ببیند یا بازی کند و این بر خلاف برنامه او بود، پدر یا مادر چنین درخواستی را رد کنند.
خدایی تصریح کرد: فرد آموزش دهنده باید مسلط و دارای مهارتهای عملی و شخصیتی و هوش هیجانی باشد تا بتواند به راحتی مطالب را منتقل کند.
این متخصص روانپزشکی ادامه داد: ۳ چیز در آموزش تاثیر گذار است: مانند معلم یا آموزش دهنده، شاگرد یا آموزش گیرنده، محیط و فضای آموزشی تا فرد بتواند آموزش مفید، موثر و کاربردی ببیند.
خدایی گفت: محیط در اینجا «نقش والدین» است و همه ما می‌دانیم که تا کنون محیط آموزشی در مدرسه شکل می‌گرفت، اما شرایط جدیدی شکل گرفته و باعث شده است که افراد در منزل بمانند و این تجربه جدید بدون اثر صورت به صورت یا رو در رو شکل می‌گیرد؛ بنابراین نقش دیگران به خصوص والدین یا کسانی که فرایند را ایجاد می‌کنند در این آموزش امری مهم و ضروری است.
او افزود: اولین نکته این است که خانواده زمان‌ها را برای دانش آموز آماده کند و حتی گاهی وقت‌ها به صورت منظم همانند مدرسه باشد و دانش آموز را مجبور به شرکت در فرآیند‌های آموزشی که از تلویزیون یا فضای مجازی و نرم افزار‌های دیگر بر پایه اینترنت پخش میشود، کند.
این متخصص روانپزشکی تصریح کرد: بنده اول به آموزش پرورش توصیه میکنم که از آموزش دهنده‌هایی استفاده کند که بتوانند ارتباط خوبی را با دانش آموزان انجام دهند و اگر مدارس این آموزش‌ها را انجام می‌دهند حتما از معلم‌های مهارت دیده با تجربه‌های بالا استفاده کنند تا جوری فضا اداره شود که فرد آموزش گیرنده بتواند بهره کافی ببرند.
خدایی افزود: آموزش پرورش در وهله دوم باید با تکلیف مشخصی که برای خانواده‌ها ایجاد میکند، دانش آموزان را مجبور به استفاده از آموزش‌های مجازی کند و از آن‌ها پیش آزمون و پس آزمون بگیرند.
او ادامه داد: آموزش به خصوص برای دانش آموزان نمی‌تواند خواهشی باشد و مقداری فشار گذاشتن، برنامه ریزی و اجبار کردن دانش آموز با فرآیند‌های گوناگون مانند حضور غیاب و آزمون گرفتن امری لازم و ضروری است که باید آموزش پرورش به کمک خانواده‌ها بیاید و آن‌ها را یاری دهد.
خدایی تصریح کرد: وظیفه والدین این است که با توجه به برنامه‌های آموزش پرورش، برنامه‌های دانش آموزان را مانند: غذا خوردن و فعالیت‌های دیگر را همانند. ساعت مدرسه انجام دهند و امکانات را به گونه‌ای فراهم کنند تا دانش آموز مکلف به نشستن در سر کلاس شود یعنی محیط باید آموزشی بدون سر و صدا باشد.
این متخصص روانپزشکی اظهار کرد: والدین باید امکانات لازم یعنی دفتر، خودکار، اینترنت و ... را برای دانش آموزان تهیه کنند تا ارتباط خوبی بین شبکه‌های مجازی با افراد شکل گیرد و پس از اتمام کلاس میزان نقش، فعالیت و تاثیر دانش آموزان را به معاون آموزشی، مدیر یا معلم مدرسه گزارش دهند تا دانش آموز بداند که تحت کنترل و مدیریت است.
خدایی ادامه داد: تکالیف باید به دانش آموزان داده شود و آن‌ها با برنامه ریزی وظایف خود را انجام دهند؛ چرا که برنامه ریزی در زندگی کودک می‌تواند در آینده او تأثیر زیادی داشته باشد.
او گفت: برنامه ریزی برای دانش آموزان باید مناسب باشد برای مثال والدین نباید به هیچ عنوان ساعات درس خواندن دانش آموزان را بهم بریزند و اگر کودکی گفت که به جای درس خواندن می‌خواهد فیلم ببیند یا بازی کند و این بر خلاف برنامه او بود، پدر یا مادر چنین درخواستی را رد کنند.
مرجع : خبرگزاری باشگاه خبرنگاران
