خواهر و برادر؛ واژه‌های غریب تک فرزندی

این شهروند در حالی که تلاش می کرد پرستار مطمئنی برای مادرش بیابد گفت: تک فرزند خانواده هستم و در کودکی هم بازی نداشتم، حالا که پدر و مادرم به پیری رسیده اند نداشتن خواهر و برادر بزرگترین مشکل زندگی ام است، زیرا با وجود گرفتاری های خودم وقت رسیدگی دائم به والدینم را ندارم.


خانه سوت و کور در کهن سالی
 راشکی یکی از شهروندان که در دوران بازنشستگی به سر می برد، گفت: دو فرزند پسر دارم که هر دو ازدواج کردند و هر زمان که بتوانند به دیدار ما می آیند، اما با ازدواج فرزند کوچکتر خانه بسیار سوت و کور شده است.

وی بیان کرد: اغلب تنها هستیم و وقت خود را با تلویزیون، پیاده روی و کارهای خانه پر می‌کنیم، اکنون که به مرحله میان سالی و کهن سالی وارد شده ام با خود می‌اندیشم که کاش یکی دو فرزند دیگر داشتیم تا روزهای پیری عمر خود را در تنهایی سپری نکنیم.

این شهروند ادامه داد: امیدوارم فرزندانم اشتباه ما را مرتکب نشوند، به یکی دو فرزند اکتفا نکنند، در پیری همچون ما حسرت گذشته را نخورند و در تنهایی روزها را سپری نکنند، زیرا نباید فرزنددار شدن را به دلیل مشکلات اقتصادی نادیده گرفت.
 

تنهایی در کودکی و بزرگسالی
عزیزی یکی از بانوان که خود تک فرزند است بیان کرد: والدینم با این دیدگاه که باید امکانات رفاهی را برای فرزندشان آماده کنند تصمیم به تک فرزندی گرفتند و از داشتن خواهر و برادر محروم شدم، در کودکی به دلیل شاغل بودن والدین تنها بودم و اکنون که 32 سال دارم احساس تنهایی و نداشتن حامی از سوی خانواده پدری آزارم می‌دهد.

وی ادامه داد: فرزندان اقوام با یکدیگر در تعامل هستند و هر یک خواهران و برادرانی دارند که هنگام مشکلات و سختی‌ها آن‌ها را حمایت می‌کنند یا حداقل سنگ صبورشان هستند، اما من هیچ کس را ندارم.

این شهروند تصریح کرد: به علاوه فرزندانم همبازی و خاله و دایی ندارند که با او احساس راحتی داشته باشند و این موضوع من را به شدت آزار می‌دهد، کاش پدر و مادرم برای رفع تنهایی من یکی دو فرزند دیگر داشتند.


 تک فرزندی و پیامدهای آن
 عادله صفت گل، روانشناس بالینی در این خصوص گفت: عوامل زیادی منجر می‌شود جوان‌ها و زوجین به داشتن یک فرزند بسنده کنند و تمایلی به فرزندآوری نداشته باشد.

وی ادامه داد: عواملی مثل نبود حمایت مالی، گرفتاری‌های شغلی، نداشتن وقت برای تربیت فرزند دوم، فراهم نبودن شغل مناسب، راضی نبودن یکی از زوجین و بسیاری مسائل دیگر سبب می شود جوانان تمایلی به فرزندآوری نداشته باشند.

به گفته این روانشناس، اگر رفاه جوانان فراهم باشد، سرمایه اقتصادی برای راه اندازی مشاغل خصوصی داشته باشند و امنیت مالی فراهم باشد قطعا برخی از مشکلات پیش رو حل خواهد شد.

وی اظهار کرد: در تک فرزندی به دلیل این که همه توجهات به سمت فرزند است، در بسیاری از موارد فرزند از لحاظ روحی در آینده تحمل شکست و توانایی نه گفتن و نه شنیدن را ندارد.

صفت گل بیان کرد: بعضی فرزندان به دلیل مشغله والدین از لحاظ روحی تنها هستند و خواهر و برادری ندارند، به همین دلیل افسرده و گوشه گیر خواهند شد و توانایی درک اجتماع برای آن ها سخت تر می شود.

این روانشناس تصریح کرد: چند فرزندی سبب تعامل متناسب فرزندان در خانواده، داشتن روحیه همفکری و همکاری آن ها می‌شود و فرزندان کمتر احساس تنهایی و رخوت می کنند و موفق تر و انعطاف پذیرتر خواهند بود.

به گفته وی، فرزندان دارای خواهر و برادر از شکست هراسی ندارند و روحیه همدلی در آنها بیشتر است، از طرفی در اوقات پیری یار و یاور پدر و مادر خواهند بود و از لحاظ روحی قوی تر هستند چون حس رقابت طلبی در آن ها بیشتر است، به علاوه پدر و مادر هم می توانند کارها را در منزل و خارج از منزل تقسیم کنند.