ویژگی‌های شخصیت وابسته و روش درمان

مونا قاضیان، روانشناس بالینی درباره افراد دارای شخصیت وابسته اظهار کرد: وابستگی وقتی اتفاق می افتد که ما به فرد دیگری اجازه می دهیم که روی رفتار و احساسات ما تاثیر بگذارد و ما را کنترل کند. به طور معمول افراد وابسته به دیگران، ترس از جدایی دارند و بدون توصیه دیگران، نمی‌توانند تصمیم‌گیری کنند. همچنین اعتماد به نفس کافی نداشته و انتقادپذیر هم نیستند.

این افراد بدرفتاری‌ دیگران را نسبت به خودشان تحمل می‌کنند و نیاز، احساسات و افکار دیگران را در اولویت قرار می‌دهند. به جای اینکه به ابراز نیاز‌ها و خواسته‌های طبیعی خود بپردازند و آن‌ها را برآورده کنند، ترجیح می‌دهند تسلیم دیگران شوند و خواسته‌های آن‌ها را اجابت کنند.

این روانشناس بالینی ادامه داد: در نهایت سرکوب این احساسات در فرد وابسته موجب غم، اضطراب و کلافگی می‌شود که برای بهبودی هر چه سریع‌تر این نشانه‌ها باید به روانشناس مراجعه کرد.

وابسته‌ها عزت نفس تخریب شده‌ای دارند. آن‌ها حرمتی برای خود، نیازها، خواسته‌ها، احساسات و شرایط خود قائل نیستند، زیرا از درون خود را لایق توجه و ارزشمندی نمی‌دانند.

باید مشخص شود که افراد در چه حوزه‌هایی به دیگران بیشتر متکی هستند مانند خرید خانه، رانندگی، انجام کار‌های اداری، ارتباطات اجتماعی با دیگران، بیان نیاز‌ها و خواسته‌های خود، مدیریت امور خانه و تربیت فرزندان.

پس از روشن شدن حوزه وابستگی، لازم است فرد تکالیفی را برای خود همراه با درمانگر مشخص کند. این تکالیف نباید آنقدر سنگین باشند که از عهده فرد بر نیاید.


درمان اختلال شخصیت وابسته
قاضیان بیان کرد: این افراد معمولا با حالت اضطراب و افسردگی به مراکز مشاوره‌ای مراجعه می‌کنند، براین اساس روان درمانی بیماران وابسته بخصوص با استفاده از درمان‌های بینش‌گرا موثر است. در کنار درمان بینش‌گرا استفاده از رفتار درمانی ، آموزش قاطعیت و اظهار وجود ، خانواده درمانی می‌تواند به موفقیت بیشتر درمان منجر شود.