رفتاری اشتباه که اختلال در روابط اجتماعی را کلید می زند

حمید خاکباز روانشناس گفت: قضاوت ناشی از یک نیاز عمیق روانشناختی است که با روش خاصی از تفکر همراه می‌شود. در واقع افراد در قضاوت، بدون تفکر، بررسی و تحقیق کافی به نتیجه می‌رسند. افراد در قضاوت با یک فرآیند نتیجه گیری زودرس یا تصمیم‌گیری بدون داشتن مدارک و شواهد کافی رو به رو می‌شوند.

او در ادامه افزود: افرادی مستعد قضاوت دیگران هستند که تمایل دارند تصمیم‌های قاطع، سریع و محکم بگیرند و با یک سردرگمی رو به رو می‌شوند. در واقع این افراد احساس می‌کنند برای کاهش ابهام، شک و تردید باید سریع و قاطعانه تصمیم بگیرند. باید به این نکته توجه داشت که تمام افراد باید در زندگی، تصمیم‌گیری داشته باشند، اما برخی مردم به دلیل عدم اعتماد و وجود شک و تردید ابراز نگرانی می‌کنند؛ بنابراین با اولین اطلاعی که به دست این افراد می‌رسد، اعتماد و در نهایت تصمیم‌گیری می‌کنند.

خاکباز مطرح کرد: باید به این نکته توجه داشت که قضاوت در بعضی موارد، ناخودآگاه و ناشی از طبقه‌بندی‌های اجتماعی است. در واقع ساده‌ترین نوع قضاوت‌ها با طرز تفکر افراد در ارتباط است که به دلیل سریع بودن و عدم اطلاع کافی، احتمال نادرست بودن قضاوت بیشتر می‌شود. سریع بودن و عدم اطلاع کافی باعث نامناسب شدن فضای تصمیم‌گیری می‌شود که ابعاد کامل موضوع برای قضاوت در نظر گرفته نمی‌شود. بعنوان مثال فردی که از ویلچر استفاده می‌کند بر اساس تفکر شخصی اطرافیان، یک فرد معلول و ناتوان در نظر گرفته می‌شود که سایر توانمندی‌های این فرد دیده نخواهد شد.

این روانشناس تصریح کرد: در واقع توصیف‌های تفکر شخصی افراد مبنی بر سیاه‌پوست یا معلول بودن یک فرد، باعث قضاوت سریع می‌شود. در بعضی موارد تصمیم‌های افراد در مسائل زندگی یا روابط با همکاران و دوستان بر اساس قضاوت است که این نوع تصمیم‌گیری‌ها نسبت به توانایی، ارتباط فرد با دیگران و دستیابی به اهداف تاثیر می‌گذارد. باید به این نکته توجه داشت که تاثیر اصلی قضاوت، اتخاذ تصمیمی است که منعکس کننده اوضاع نیست یا اینکه افراد در قضاوت تمام ابعاد برای تصمیم‌گیری را در نظر نمی‌گیرند.

خاکباز افزود: قضاوت یک مانع ارتباطی است و باعث اختلال در روابط افراد می‌شود. در واقع قضاوت ممکن است روابط زناشویی، همکاران و دوستان را تحت تاثیر خود قرار ‌دهد که بیشتر موج‌های منفی این تاثیر را مشاهده می‌کنیم. با توجه به اینکه قضاوت یک فرآیند اتوماتیک و خودکار است که منجر به اولین برداشت از دیگران می‌شود یا اتفاقی رخ می‌دهد که فرد کنترل موضوع را ندارد؛ بنابراین افراد برای اینکه بتوانند روی یک موضوع کنترل داشته باشند، باید نسبت به آن موضوع آگاه باشند تا بتوانند در زمینه ارتباط خوب با دیگران، صحیح و مناسب عمل کنند.

این روانشناس تصریح کرد: ناخودآگاه بودن به این معناست که قضاوت از آگاهی نسبت به موضوع، فرهنگ، تفکر و اعتقاد افراد جریان می‌گیرد. به طور کلی قضاوت یک مانع در مسائلی مانند درک دیگران، ارتباط، حس خوب و مختل کننده بسیاری از سیستم‌ها و روابط اعضای خانواده و دوستان است. در واقع این قضاوت است که می‌تواند جلوی بسیاری از پیشرفت‌ها را بگیرد و باعث سوء برداشت‌های نامناسب شود.