جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
تاریخ انتشار :
دوشنبه ۳۰ تير ۱۳۹۹ / ۰۶:۲۸
کد مطلب: 51014
۲

روانشناس‌نماها جامعه را نسبت به متخصصان واقعی بی اعتماد می‌کنند

روانشناس‌نماها جامعه را نسبت به متخصصان واقعی بی اعتماد می‌کنند
سیدمهدی طباطبایی فر اظهار داشت: یک لحظه خودتان را جای مراجعه کننده ای بگذارید که با یک دنیا ناامیدی به دنبال آرامش، پیشرفت، قدرت و ثروت است، حال بین دو نفر مخیر شده که یکی هزینه کمتری گرفته اما اصطلاحا اسم و رسم قابل توجهی ندارد و دیگری فرد به ظاهر قدرتمندی است که همایش های آنچنانی برگزار کرده و بین ۵ تا ۱۰ برابر هزینه رایج از مردم پول می گیرد.

وی افزود: طبیعی است که در چنین شرایطی مراجع، مسحور عناوین، شهرت و تبلیغات اغواگرانه نفر دوم شده و به امید رسیدن به قله های موفقیت، به امید درمان گرفتن هزینه های بسیار می کند و در نهایت یکسری خدمات سطحی دریافت می کند. چرا که اساسا فرد مذکور توانایی درمانگری ندارد اینجاست که مردم بخاطر نداشتن علم کافی و اینکه تصورشان از این علم محتوای ارائه شده توسط افراد غیر متخصص است، باز به روانشناسی و مشاوره بی‌اعتماد خواهند شد.


جامعه روانشناسی باید به داد روانشناسی برسد
طباطبایی فر با بیان اینکه جامعه روانشناسی باید به داد روانشناسی برسد گفت: طبق تعرفه‌های اعلام شده حق مشاوره برای سال ۹۹ چیزی در حدود ۸۰ تا ۱۵۰ هزار تومان است و از این مبلغ فقط، چیزی حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد سهم مشاوران و روانشناسان است.

وی اضافه کرد: هر درمانگر اگر چند سالی سابقه کار داشته باشد بطور متوسط می‌تواند هفته ای ۱۵ الی ۲۵ مراجع را دیده و اگر بخواهد قوانین موجود در خصوص تعرفه ها را رعایت کند، با توجه به سهمی که از حق مشاوره می‌برد میانگین هفته‌ای نزدیک بین ۱.۵ تا ۳ میلیون تومان درآمد خواهد داشت. شاید فکر کنید با این حساب، یک مشاور در ماه بسته به مدرک، تخصص، تجربه و موارد بسیار دیگری نزدیک ۶ تا ۱۲ میلیون تومان درآمد دارد اما اینگونه نیست.

طباطبایی فر تصریح کرد:  در ایام نوروز عملا کار درمان و ارائه مشاوره تعطیل است و در ماه هایی مانند رمضان، ایام محرم و ایام شروع مدارس بخاطر اینکه مردم درگیر مدارس فرزندان هستند، تعداد مراجعان بین ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش پیدا می کند ضمن اینکه مشاوران مانند برخی مستخدمین دولتی عیدی، پاداش، بن و سایر مزایای استخدامی را نداشته و علاوه بر آن خود باید هزینه بیمه خود و کارکنان دفتر به همراه دستمزد آنان را بپردازند. اگر ایام بیکاری، کم کاری و هزینه بیمه را و از طرفی هزینه های دفتری از جمله اجاره بهای دفتر و هزینه اشتراکات دولتی از جمله آب و برق را در نظر بگیریم، یک درمانگر عملا ضمن محروم بودن از یکسری مزایا، بین ۴ تا ۸ تومان(در بهترین شرایط) درآمد خواهد داشت. البته اگر بتواند در ماه های کاری، بین ۷۰ تا ۱۰۰ مراجع را در ماه ویزیت کند.

وی خاطر نشان کرد: اگر فرد روانشناس بخواهد تمام قوانین نهادهای مربوطه را به درستی رعایت کند، باید حداقل ۶ سال درس بخواند، چند سالی درگیر تجربه و بازآموزی و سوپروایزر باشد و در خوشبینانه ترین شکل موجود هیچکس این مسیر را زودتر از ۸ سال طی نکرده است.


گرایش روانشناسان به مشاغل دیگر
این روانشناس با اشاره به گرایش شاغلان در این صنف گفت: افرادی که همت، هوش و ذکاوت کافی را دارند، ترجیح می دهند از توانمندی های خود در مشاغلی استفاده کنند که ۲ تا ۵ برابر این درآمد را داشته و عده ای که این توان را ندارند و هنوز در قدم های اول مسیر خودشکوفایی مانده اند و با دنیایی از تردید روبرو هستند.

وی گفت: اگر گاهی می بینیم بعضی از مردم به قشر روانشناس و مشاور بی اعتماد هستند، به نظر خارج از انتظار نیست. مشاوری که تحت یکسری قوانین خاص در مدیریت زندگی فردی نمی‌تواند به قدر کافی موفق شود، چطور می خواهد نجات بخش جامعه باشد؟

طباطبایی فر با بیان اینکه اکنون با توجه به شیوع ویروس کرونا شرایط برگزاری کارگاه ها و کلاس های آموزشی وجود ندارد گفت: تحت شرایط این بیماری نه تنها این موضوع فعلا امکان پذیر نیست، بلکه هنر تدریس و کارگاه داری مبتنی بر استعداد، مهارت و پشت سر گذاشتن دوره های خاصی است که در توان عده بسیار اندکی است. ضمن اینکه در طول ۸ سال آموزش دیدن در عرصه روانشناسی برنامه قابل توجهی برای تقویت این مهارت تدارک نشده است.

وی با اشاره به اینکه پایین بودن تعرفه های ارائه خدمات به مراجعان مخصوصا در شرایط اخیر اقتصادی به چالشی جدی تبدیل شده است ادامه داد: وضعیت تعرفه ها طوری است که افراد توانمند و نابغه ممکن است برای کسب درآمد بیشتر به شغل‌های دیگر پناه آورند و فقط افرادی در این رشته باقی بمانند که مهارت و علم این رشته حساس را که با سرنوشت افراد سروکار داشته و بعضا مسیر زندگی آنان را برای همیشه یا مدت طولانی تغییر می دهد ندارند و بخاطر ضعف مهارتی نمی‌توانند کمک شایانی به جامعه بکنند و در نتیجه مردم از تاثیر روانشناسی ناامید خواهند شد.

این کارشناس دور زدن قوانین و سواستفاده از خلا ناشی از نبود روانشناس عالم و کاربلد را موجب غلبه نگاه بازاری و منفعت طلبانه بسیاری از غیر روانشناسان و در پی آن نشر و ترویج مطالب زرد در جامعه که به شدت آسیب زننده است ذکر کرد.

طباطبایی فر تاکید کرد: عده قلیلی از روانشناسان،  ارزش کار تخصصی خود را درک نکرده و متاثر از هجمه های رسانه ای و یا شرایط دیگر، نسبت به پایین بودن تعرفه های درمانی بی توجه هستند و یا حتی ممکن است در مقابل مراجع غیرمسئولانه رفتار کرده یا خدمات علمی و تکنیکی شایسته ارائه ندهند اما اگر باانصاف باشیم فعالیت خوب و شایسته با شرایط فعلی توجیه اقتصادی ندارد و باید برای آن فکری کرد.

وی گفت: مردم بیش از آنچه که در وضعیت موجود مشهود است، می توانند به جامعه روانشناسی اعتماد کنند، اما اتفاقات فوق بر صفحه سفید این اعتماد خدشه هایی وارد کرده که هرچند کوچک است اما شایسته جامعه اخلاق مدار ما نیست ضمن اینکه این جامعه نیاز به روانشناسانی دارد که با تکیه بر آن بتواند به سلامت روان، بهبودی، آرامش و خودشکوفایی برسد.

راهکارهای توسعه فرهنگ مراجعه به روانشناس در جامعه
طباطبایی فر با اشاره به راهکارهایی در خصوص توسعه به فرهنگ مشاوره روانشناسی در جامعه گفت: برخی از افراد تاثیر گذار در حوزه روانشناسی به دنبال تعریف دوره هایی هستند که افراد کم توان یا حتی غیرمرتبط، بتوانند با گذراندن این دوره ها به سطح مهارتی لازم برسند که امیدوارم این دوره ها با هزینه های معقول و در حد توان مشاوران سریع تر برگزار شود.

وی افزود: همچنین شاید بهتر باشد بجای محدود کردن کمینه و بیشینه قیمت ها که با توجه به هزینه های سال جاری، مدیران مراکز را هم به درد سرهای زیادی انداخته و متاسفانه عده ای از این افراد با وجود چند سال کار و تجربه نسبت به ادامه کار با این وضعیت مردد شده اند، بگذاریم خود مردم بر اساس توانمندی یک مشاور، انتخاب کنند که بر اساس چه قیمتی به چه کسی مراجعه کنند.

این مدرس روانشناسی تصریح کرد: همچنین می توانیم مکانیزمی را طراحی کنیم تا چنانچه شکایتی وجود داشت، و فردی با توجه به هزینه های مشاوره به مطلوب مورد نظر نرسید و ادعای خسارت داشت، سریعا رسیدگی شود و جلوی شیادان از طریق مکانیزم های مربوطه گرفته شود.

وی به رتبه بندی درمانگران بصورت سالانه را راهکاری مناسب ذکر کرد و گفت: از این طریق مجوز اولیه کار با گذراندن یک دوره پودمانی کوتاه مدت صادر شده و در ادامه، افراد برای اخذ نمرات بالاتر از طریق پشت سر گذاشتن امتحانات، ارسال مدارک کلاس های گذرانده شده و غیره سعی در ارتقای رتبه توانمندی خود خواهند داشت.

طباطبایی فر بیان داشت: این امر بسیاری از افراد توانمندی را که در صف گرفتن مجوز مانده‌اند وارد مسیر می کند و در کنار آن افراد پس از اخذ مجوز، آموزش های خود را متوقف نکرده و همچنان در ارتقای صلاحیت حرفه‌ای خود تلاش خواهندکرد. ضمن اینکه تمام هزینه های پیاده سازی طرح های موجود از بستر درمانگرانی که نیازمند آن هستند براحتی قابل وصول بوده و نیاز به حمایت هیچ نهاد دیگری وجود ندارد.
 
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
نوجوانان آمریکایی بدون تلفن همراه احساس بهتری دارند
من با دروغ گفتن و آه وناله پول درمیارم
افراد کمال‌گرا چه ویژگی‌هایی دارند؟
كودكان را قرباني حرف مردم نكنيد
خودبیمارانگاری از خود بیماری مرگبارتر است!
راه‌ درمان تب بالای تمایل به عمل‌های زیبایی چیست؟
هرگز با آدم نادان مجادله نكنيد، تماشاگران ممكن است نتوانند بين شما را تشخيص دهند