به گفته آریان لینک، روانشناس و استادیار دپارتمان روانشناسی در مرکز سلامت نیویورک " گشتن در سایت ها، توئیتر و شبکه های اجتماعی و خواندن خبرهای بد درباره کرونا تبدیل به عادتی شده که این روزها بسیار به چشم می خورد. شیوع بیماری کرونا به طرق مختلف باعث شدت گرفتن این مساله شده، بعلاوه برای انکه اطلاعات مربوط به این بیماری در اختیار همه قرار گیرد، منابع خبری مهم هم درحال پوشش خبری مجانی هستند. این کار باوجود برطرف کردن موانع آگاهی، باعث شکل گیری خبرهای بد و انتشار آن در سایت ها می شود".

 

 

مطالعات انجام شده حاکی از وجود رابطه میان استفاده بیش ازحد از رسانه های اجتماعی و افزایش حس تنهایی و افسردگی است. پرداختن به خبرهای مربوط به بیماری که منجر به ایزوله سازی بیشتر می شود، تنها باعث افزایش ریسک تاثیرات منفی سلامت روانی می گردد.

 

به گفته دکتر کارلا ماری، روانشناس کلینیک و نویسنده کتاب " لذت از ترس: از طریق دوستی با ترس رویاهای زندگی ات را محقق کن": بسیاری فکر می کنند که با اطلاع از آخرین اخبار بیماری امنیت بیشتری دارند. درحالی که این کار فقط منجر به ترس، نگرانی و استرس می شود. از نظر عده ای این اخبار تبدیل به اعتیادی  ناکافی شده، درصورتی که تاثیر عکس روی آنها دارد.

 

بسیاری از افراد دچار تخریب شناختی می شوند که این می تواند به یک فاجعه یا حملات هراسی یا افکار نشخوار کننده ختم شود. متعاقبا باعث بی خوابی شده و موجب می شود مابقی روز را با نگرانی سپری کنید و دچار پرخوری یا سوء هاضمه شوید. در بلند مدت خواندن خبرهای بد موجب افزایش سطح کورتیزول و آدرنالین می شود که هردو هورمون های استرس هستند. تحقیقات نشان می دهند که افزایش سطوح مزمن هورمون های استرس با مشکلات جسمانی مانند بیماری های قلبی، دیابت و چاقی در ارتباط است.

 

طبق تحقیقات در زمان بروز این بیماری سطح استرس از 37% به 49% رسیده است، این مساله یعنی افزایش ضربان قلب و قرارگیری در معرض زخم معده. 

 

البته خواندن این خبرها همیشه به معنای بازخورد منفی نیست. برای عده ای این کار به منزله استراحت و جدا شدن از خستگی های محیط کاری است. به اعتقاد کریس 49ساله که مدیر یک فروشگاه لوازم خانگی است، گشت و گذار در فضای اینترنت به معنای آشنا شدن با افراد بیشتر و تغییر دیدگاه است. این افراد باعث می شود که من تبدیل به فرد بهتری شوم و بتوانم با آنها رودرو آشنا شوم.
 

 

در این شرایط چه کاری می توان انجام داد؟ کار را با کم کردن جستجو در صفحات اجتماعی و تعریف یک مرز مشخص شروع کنید. بجای متوقف کردن آن، جستجو را محدود کنید، هربار که می خواهید به سمت خواندن خبرهای ناگوار پیش بروید، یک زمان مشخص 5-15 دقیقه ای برای خود در نظر بگیرید، به این ترتیب می توانید قبل از شروع احساسات ناخوشایند روند مطاله را متوقف کنید. همچنین می توان از برنامه هایی استفاده کرد که زمان را برای شما محدود می کنند، مانند پس از چند دقیقه دیگر نمی توانید وارد توئیتر یا شبکه های اجتماعی شوید.

 

به احساسات و جسم خود دقت داشته باشید. وقتی حجم مطالب منفی را کاهش می دهید، بدنتان به شما می گوید که چه زمانی باید از خواندن دست بکشید. مانند خوردن غذاهای بد می ماند، ذهن و بدن به شما هشدار متوقف کردن آن را می دهند.