حسین حسنوند درباره رابطه رضایت شغلی با سلامت روان کارمندان عنوان کرد: رضایت شغلی را می‌توان به نوعی خشنودی فرد از حضور در محیط کار اطلاق کرده که حاکی از احساس مثبت فرد نسبت به شغلش است و عوامل مختلف فرهنگی و اجتماعی از جمله محیط کار، نظام سازمانی شغلی، روابط حاکم بر محیط کار و تعامل سازنده با دیگر همکاران بر آن تاثیر دارد. بر این اساس روشن است که عوامل یاد شده قطعاً عملکرد فرد را در شغل او تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.

همانطور که عنوان شد عوامل مختلفی به شکل مستقیم و غیرمستقیم بر رضایت شغلی تاثیر می‌گذارد. اما شاید مهمترین عامل، سلامت روانی افراد باشد که میزان آن در شرایطی که رضایتمندی بالاتری نسبت به شغل خود داشته باشند افزایش می‌یابد. به همین سبب از ابتدای ورود به اجتماع باید این مورد را در نظر داشت که تا حد امکان شرایط را به شکلی مهیا کرد که کمترین لطمه‌ی روحی و روانی را بر پیکر فرد و سپس جامعه وارد کند.

 آنچه مهم است این است که پیش از ورود به اجتماع باید درست فکر کنیم تا در زندگی مسیری برگزینیم که بتوانیم بهترین استفاده را از توانایی‌ها و زمان خود ببریم.

 فراموش نکنیم که هر چه فاصله توانایی‌هایمان با آنچه می‌خواهیم انجام دهیم، کمتر کنیم شادتر بوده و آرامش خواهیم داشت. در این صورت حتی در سخت‌ترین شرایط هم احساس رضایت و خوشبختی خواهیم کرد.

 شاید یکی از راه‌های موثر بر افزایش سلامت روانی، مطلوب کردن شرایط موجود با توجه به اندک امکانات موجود باشد تا حداقل در مسیری که به جبر و اختیار در آن قرار گرفته ایم، شرایط بهتری را برای خود رقم بزنیم.

موارد متعددی در افزایش رضایت شغلی کارکنان و متعاقب آن افزایش سلامت روان نقش دارند که به اختصار مواردی را عنوان می کنیم:

۱. کاهش استرس
کاهش استرس کارمندان در کار از عوامل مهمی است که باعث افزایش رضایت شغلی می‌شود زیرا استرس باعث اختلال در کار می شود.

۲. ایجاد فضای کاری گرم و صمیمی در محیط کار

۳. استفاده از انتقاد سازنده
برای اینکه کارمندان پیشرفت کنند، انتقاد ضروری است. اما برای اینکه انتقاد موثر باشد باید به صورت سازنده نه مخرب صورت گیرد. استفاده‌ی نامناسب از انتقاد، تعارض زیادی را ایجاد می‌کند، انگیزش و انتظارات کارمندان را ضعیف می‌کند و به کاهش رضایت شغلی منجر می‌شود.

۴. تعیین هدف
تعیین کردن هدف‌های شغلی روشن به رضایت شغلی کمک می‌کند کارمندان نیاز دارند بدانند که دقیقا چه انتظاری از آن ها می‌رود. عدم آگاهی از انتظارات، موجب اضطراب می‌شود و به عملکرد نامناسب کمک می‌کند.

۵. آموزش
آموزش به افزایش بازدهی کمک می‌کند و مهارت‌هایی در کارکنان پرورش می‌دهد که برای انجام دادن خوب کارشان، به آن نیاز دارند.