دعوای والدین و شکل گیری ترس های بزرگسالی در فرزندان

مهشید فکری روان‌شناس کودک و نوجوان در خصوص تاثیرپذیری کودکان از دعوای والدین، اظهار کرد: والدین اولین الگوی تربیتی و منبع امنیتی کودکان هستند که اگر این منبع امنیت به وسیله دعوا یا مشاجره پدر و مادر به خطر بیافتد روی کودک اثر منفی گذاشته و سلامت روحی و روانی او را تهدید می‌کند.

فکری ادامه داد: زمانی که این منبع امنیتی به واسطه دعوای بین والدین دچار خدشه شود کودک دچار ترس، تهدید، استرس و اضطراب می‌شود و در نتیجه موجب شکل‌گیری ترس‌های بزرگسالی خواهد شد. البته باید به این نکته توجه داشت که دعوای بین والدین در برخی موارد پدیده‌ای کاملا طبیعی است، اما پدر و مادر باید توجه داشته باشند که در مقابل فرزندشان بحث نکنند.

دعوای والدین بطور مستقیم و غیر مستقیم کودکان را در معرض آسیب قرار می‌دهد. کودکان والدینی که در کنار هم احساس خوشبختی ندارند، اما بخاطر فرزندشان باهم زندگی می‌کنند و مدام با یکدیگر در حال درگیری هستند بیشتر تحت تاثیر این مشاجره‌ها قرار می‌گیرند، در نتیجه از لحاظ روحی دچار آسیب شده و در دراز مدت به افسردگی مبتلا می‌شوند.

معمولا کودکان توانایی درک و کشف ریشه‌های درگیری و مشاجره بین والدین را ندارند و همیشه خانواده خود را در یک وضعیت خوب و رویایی تصور می‌کنند، اما با مشاهده دعوای والدین و مواجه شدن با این احساس که منبع امنیتی آن‌ها به خطر افتاده است دچار استرس و نگرانی می‌شوند که در چنین شرایطی معمولا کودکانی خشن، با اعتماد به نفس کم و فاقد مهارت‌های عاطفی و اجتماعی خواهیم داشت.

این روان‌شناس کودک و نوجوان بیان کرد: از دیگر آسیب‌هایی که کودکان در معرض دعوای والدین دچار آن‌ها می‌شوند می‌توان به افت تحصیلی و عدم ارتباط گیری با گروه‌های دوستانه اشاره کرد.

نتایج تحقیقات انجام شده در کشور‌های مختلف بیانگر آن است که حتی دعوا و مشاجره والدین در بر روی کودکان شش ماهه هم بر روی کودک تاثیر می‌گذارد و سبب افزایش ضربان قلب و و هورمون استرس در او می‌شود.

فکری یادآوری کرد: زمانی که خانواده‌ها در مقابل فرزندانشان به بحث و جدل می‌پردازند کودک در آن لحظه به شدت احساس ناامنی و ترس کرده و دچار استرس و اضطراب می‌شود.