معایب ازدواج زود هنگام

راحیل شمسایی روانشناس بالینی در رابطه با آسیب های کودک همسری و ازدواج های زودهنگام اظهار کرد: وقتی که دختر خانمی در سن پایین ازدواج می‌کند معنای زندگی مشترک را آن طور که باید متوجه نمی‌شود و این موضوع در دو حالت به وجود می آید. یا این که فرد مقابل او هم سن خودش است و تفاوت سنی چندانی با یکدیگر ندارند که در این حالت، به دلیل این که هر دو طرف بلوغ کافی ندارند معنای زندگی مشترک را نیز متوجه نمی‌شوند.
 

وی بیان کرد: وقتی دو فرد سن پایینی داشته باشند شاید در بسیاری از مواقع نتوانند با یکدیگر به تفاهم برسند و احساسات آن‌ها بر منطق شان غلبه کند.

 

شمسایی با اشاره به معضلات کودک همسری برای دختران گفت: هنگامی که دختری در سن پایین ازدواج می کند در بارداری اش با مشکلات متعددی روبرو  می‌شود و به همین خاطر زایمان خوبی نخواهد داشت و از اینرو، آمار‌ها نشان می‌دهد که افزایش سقط مکرر و زایمان‌های سخت در خانم‌هایی با سن پایین بیشتر است و اگر زایمان آن ها با سلامت هم انجام شود این افراد، توانایی و مهارت لازم برای مادری کردن را ندارند. به طوری که گاهی متوجه بیماری‌های فرزند خود نمی‌شوند و آن طور که باید نمی‌دانند چگونه از فرزند خود مراقبت کنند.
 

وی تصریح کرد: موارد ذکر شده صرفا  یکی از معضلات ظاهری کودک همسری است و اگر از لحاظ باطنی بخواهیم به این موضوع بپردازیم باید گفت که چنین دختری، دوره نوجوانی خود را ازدست می‌دهد و از آن بهره نمی برد و با بالا رفتن سن، وقتی با هم سن و سالانش صحبت کرده و خود را با آن‌ها مقایسه می‌کند احساس کمبود می‌کند چرا که از برخی از مواردی که باید در زمان لازم انجام می‌داد عقب افتاده است و از لذت و شادی‌هایی که اقتضای سن اوست دور شده است و در حقیقت، از آرامش‌هایی که در زمان نوجوانی هر فردی اتفاق می‌افتد محروم شده و این موضوع، نوعی تجاوز به حقوق کودک است.

این روانشناس بالینی ادامه داد: مواردی که ذکر شد برای ازدواج و زندگی مشترکی است که دختر و پسر، هم سن  یکدیگر هستند. حالا فکر کنید که این دختر نوجوان مجبور به ازدواج با فردی شود که چندین سال از او بزرگتر است و یا درواقع، شریک زندگی او، جای پدرش است  و این موضوع، بسیار آزاردهنده است چرا که این دختر،  زیر بار ازدواجی رفته است که سلب آرامش او را به همراه دارد.

دختر و پسری که در سن پایین ازدواج می کنند هیچ تصور خاصی از زندگی مشترک ندارند که همین موضوع باعث افزایش آمار طلاق می‌شود و از طرفی دیگر، اگر در این ازدواج، تفاوت سنی زیاد هم حاکم باشد باعث می‌شود که خانم نوجوان، در سنین کم با ازدست دادن همسر خود روبرو شود که این موضوع، خود نیز معضل بزرگی برای فرد و جامعه است و همین تباهی آینده اش باعث آسیب‌های روحی و روانی جدی و همچنین سرخوردگی وی می‌شود.

شمسایی اذعان کرد: تحقیقات حاکی از این است که بسیاری از این نوع ازدواج‌ها به طلاق می‌انجامند و همین موضوع باعث دلزدگی چنین دخترانی برای ازدواج بعدیشان می‌شود و تمامی زندگی آن ها تحت تأثیر این موضوع قرار می‌گیرد و در واقع، آن ها محکوم به زندگی می‌شوند که در اغلب موارد، پدر و مادرشان برای آن ها رقم زده اند.

در نظرسنجی انجام شده از اغلب مادرانی که در سن ۱۴ سالگی ازدواج کرده اند، آن‌ها ازدواج در چنین سنی را توصیه نمی‌کنند، چون معتقد هستند که هیچ چیز از زندگی خود را متوجه نشده اند در صورتی که در قدیم، فرهنگ ایجاب می‌کرده است که دختران، زود ازدواج کنند، امّا فرهنگ الان اصلا اجازه نمی‌دهد که افراد در سنین پایین ازدواج کنند چرا که بچه‌های دوران گذشته در مقایسه با امروز پخته‌تر بودند و مسئولیت‌های بیشتری داشتند.

زندگی امروز با دیروز تفاوت های زیادی کرده است؛ به طوری که بچه‌ها نمی‌توانند در سنین پایین ازدواج کنند و اگر این کار را انجام دهند، در اغلب موارد، از طرف دوستان خود نیز طرد می‌شوند و امکان به انزوا رفتن آن ها وجود دارد و همچنین در روابط اجتماعی شان با مشکلاتی روبرو می شوند.

شمسایی در پایان خاطرنشان کرد: امروزه، اغلب روانشناس‌ها بهترین سن برای ازدواج را ۲۰ تا۳۰ سال عنوان می‌کنند چرا که بچه‌های زیر ۱۸ سال به پختگی روانی، فیزیکی و اجتماعی نرسیده اند و ازدواج آن ها در سنین پایین باعث مشکلاتی برای آن ها و جامعه می‌شود.