افزایش آگاهی؛ مهم‌ترین گام برای انگ زدایی از کرونایی
به گزارش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، انتخاب کلمات نامناسب در رابطه با ویروس کرونا و مبتلایان، سبب ایجاد احساسات منفی می شود؛ «انگ»، نگرش های منفی و رفتارهای تبعیض آمیز و طرد کننده نسبت فرد یا گروهی از افراد با یکویژگی خاص است و باعث از بین رفت یکپارچگی جامعه و منزوی شدن گروهی از افراد می شود.
انگ زدن به مبتلایان به کرونا سبب می شود بیماری خود را پنهان کننده دیرتر برای درمان مراجعه کنند و اشتیاق کمتری برای انجام رفتارهای بهداشتی و پیشگیرانه داشته باشند.
بنابر توصیه های وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی برای انگ زدایی از این بیماری باید موارد ذیل را مورد توجه قرار داد:
کرونا را به منطقه خاصی مانند چین یا شهر خاصی در کشور نامگذاری نکنیم.
به افراد مبتلا نگوییم «کرونایی» یا «قربانیان کرونا»، به جای آن بگوییم «افراد مبتلا به کرونا» یا «افرادی که به دلیل کرونا فوت کردند و یا تحت درمان» هستند.
به جای موارد «مشکوک» بگوییم، آنهایی که امکان دارد ویروس کرونا داشته باشند.
به جای عباراتی مانند «پخش کردن ویروس»، «آلوده کردن»، یا «مبتلا کردن دیگران»، که باسرزنش همراه است از جملاتی چون «پخش شدن و انتشار ویروس» استفاده کنیم.
به یاد داشته باشیم افراد سالمند و مبتلایان به بیماری زمینه ای در معرض انگ هستند.
مراقب افراد سالمند در خانواده و اجتماع باشیم و از آنها حمایت کنیم.
از جملاتی مانند «خوشبختانه فقط افراد سالمند یا دارای بیماری زمینه ایدر خطر مرگ هستند»، استفاده نکنیم.
ضمن رعایت توصیه های بهداشتی و آموزش روشهای پیشگیری به اطرافیان، با افراد دارای نشانه هایبیماری، با خشم و طرد برخورد نکنیم.
مبتلایان به کرونا را به استراحت در منزل و پیگیری درمان تشویق کنیم و حال ان را از طریق تلفن یا ایمیل بپرسیم.
به افراد بیماری که در خانه مراقبت می شوند، یاداوری کنیم جدا بودن فرد از دیگران و مجزا بودنوسایل، به معنی خشم یا طرد نیست، بلکه برای مدت کوتاه و برای مراقبت و پیشگیری است.
به شایعات یا اخبار در مورد ابتلای دوست، آشنا، همسایه و... دامن نزنیم.
در زمان همه گیری بیماری، مراقب یکدیگر باشیم.
افراد مبتلا به ویروس کرونا ممکن است هریک از ما یا عزیزان ما باشند. بنابراین آنها را «دیگرانی» جدا از خود ندانیم.
بنابر توصیه های وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی برای انگ زدایی از این بیماری باید موارد ذیل را مورد توجه قرار داد:
کرونا را به منطقه خاصی مانند چین یا شهر خاصی در کشور نامگذاری نکنیم.
به افراد مبتلا نگوییم «کرونایی» یا «قربانیان کرونا»، به جای آن بگوییم «افراد مبتلا به کرونا» یا «افرادی که به دلیل کرونا فوت کردند و یا تحت درمان» هستند.
به جای موارد «مشکوک» بگوییم، آنهایی که امکان دارد ویروس کرونا داشته باشند.
به جای عباراتی مانند «پخش کردن ویروس»، «آلوده کردن»، یا «مبتلا کردن دیگران»، که باسرزنش همراه است از جملاتی چون «پخش شدن و انتشار ویروس» استفاده کنیم.
به یاد داشته باشیم افراد سالمند و مبتلایان به بیماری زمینه ای در معرض انگ هستند.
مراقب افراد سالمند در خانواده و اجتماع باشیم و از آنها حمایت کنیم.
از جملاتی مانند «خوشبختانه فقط افراد سالمند یا دارای بیماری زمینه ایدر خطر مرگ هستند»، استفاده نکنیم.
ضمن رعایت توصیه های بهداشتی و آموزش روشهای پیشگیری به اطرافیان، با افراد دارای نشانه هایبیماری، با خشم و طرد برخورد نکنیم.
مبتلایان به کرونا را به استراحت در منزل و پیگیری درمان تشویق کنیم و حال ان را از طریق تلفن یا ایمیل بپرسیم.
به افراد بیماری که در خانه مراقبت می شوند، یاداوری کنیم جدا بودن فرد از دیگران و مجزا بودنوسایل، به معنی خشم یا طرد نیست، بلکه برای مدت کوتاه و برای مراقبت و پیشگیری است.
به شایعات یا اخبار در مورد ابتلای دوست، آشنا، همسایه و... دامن نزنیم.
در زمان همه گیری بیماری، مراقب یکدیگر باشیم.
افراد مبتلا به ویروس کرونا ممکن است هریک از ما یا عزیزان ما باشند. بنابراین آنها را «دیگرانی» جدا از خود ندانیم.
مرجع : خبرگزاری ایرنا
