اگر بخواهیم صادقانه بگوییم، این روزها پیدا کردن یک روانشناس خوب کار بسیار سخت و وقت گیری است. کافی است در اینترنت یک جستجوی ساده بکنید تا لیستی از صدها روانشناس را ببینید که همگی خود را توانمند می‌دانند و برخی از آنها معتقدند بهترین دکتر روانشناس در تهران، ایران و حتی جهان هستند  (معمولا کسی نمی گوید ماست من ترش است)!! و متاسفانه در جامعه ما هم بازار دروغ بسیار رونق دارد.
 

این روزها تعداد روانشناس ها و مشاوران بدون نظارت کافی رو به افزایش است و در کنار این افزایش افرادی هم سو استفاده گر که صرفاً سخنران و شو من های خوبی هستند نیز جولان می‌دهند و با ترفندهای فن بیان و اصول سخن وری سعی بر کسب درآمد با جعل عنوان روانشناس را دارند. در انتخاب روانشناس و مشاور دقت کنید تا به جای رسیدن به آرامش روان، آسیب مضاعف به خود وارد نکنید.
در زیر به چند عامل بسیار مهم در انتخاب یک روانشناس حرفه ای و اخلاقی اشاره می‌کنیم.


1-فردی به عنوان روانشناس حرفه ای و اخلاقی شناخته می‌شود که از نظر علمی صلاحیت لازم را داشته باشد. حتماً  در مورد رزومه تحصیلی و علمی روانشناس و مشاور خود تحقیق کنید و روانشناس  هم موظف است اطلاعاتی از رزومه خود در اختیار شما به عنوان مراجع قرار دهد.

2-صرف داشتن مدرک تحصیلی برای کار درمانی کافی نیست و روانشناس یا مشاور باید مجوز یا پروانه اشتغال از سازمان های ذی صلاح را داشته باشند. در ایران سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ایران مسئول اصلی صدور مجوز اشتغال برای روانشناسان و مشاوران می‌باشد.

3-روانشناس خوب تنها در حیطه ای که آموزش دیده و تجربه کسب کرده است کار می‌کند و در صورت نیاز مراجع به راحتی او را  ارجاع می‌دهد ، زیرا به دلیل گستردگی مسائل روانشناختی، هیچ روانشناسی نیست که بر تمام حوزه ها و اختلالات روانشناسی تسلط کامل داشته باشد.

4- روانشناس خوب پایبند به اصول اخلاقی و رازداری است. با مراجع رابطه ای خارج از رابطه درمانی برقرار نمی‌کند، به حقوق و شأن مراجع احترام می‌گذارد، اراده و خواست مراجع را  برای ادامه دادن یا ندادن جلسات به رسمیت می‌شمارد و رفاه مراجع در اولویت کار او قرار دارد.

5-روانشناس خوب به تفاوت های فرهنگی و قومیتی مراجع احترام گذاشته و بین مراجعین با نژادها، قومیت ها،طبقات اجتماعی و مذاهب مختلف تبعیض قرار نمی‌دهد.

6-روانشناس خوب به این مسأله واقف است که جلسه درمان متعلق به مراجع است و امور شخصی خود را وارد جلسه درمان نمی‌کند، درباره مسائل خودش صحبت نمی‌کند، از واکنش های خود به مشکلات مراجع آگاه است و می‌تواند احساسات و افکار خود را در جلسه درمان مدیریت کند.

7- روانشناس خوب خودش را همه چیز دان نمی‌داند و همیشه به دنبال افزایش دانش و مهارت های خود است.

8-لزوماً هر روانشناس و مشاوری که پرآوازه تر هست، بهتر حرف می‌زند و سخنورتر است، روانشناس خوبی نیست.

رواندرمانی فرایندی طولانی و پرهزینه است، پس در انتخاب روانشناس و مشاور به تمامی موارد ذکر شده توجه لازم را داشته باشید.