هنگام عصبانيت، مراقب كلام خود باشيم!
آذر فخري
بر اساس نظر چارلز اسپیلبرگر، روانشناسی که مطالعه عصبانیت را بهصورت تخصصی انجام داده، عصبانیت یک حالت احساسی است که شدت آن از ناراحتی جزیی تا خشم بسیار شدید و جنون متغیر است و مانند ديگر احساسات، با تغییرات روانی و بیولوژیکی همراه است.
وقتی عصبانی میشویم، ضربان قلب و فشارخون و همینطور سطح هورمونهای انرژی، آدرنالین و نورآدرنالین، بالا میرود.
عصبانیت مهمترین حسی است که ما داریم. وقتی عصبانی میشویم، پرچم قرمزی برافراشتهایم که یعنی چیزی باید تغییر کند؛ وقتی بهشدت عصبانی هستیم، یعنی چیزی هست که همین الان باید تغییر کند. اما وقتی عصبانی هستیم مراقب واژههایی که به کار میبریم باشیم.
واژهها نقش زیادی در تشدید هیجانهای منفی دارند. آنها میتوانند جهانی را به آتش بکشند یا صلح و آرامش را برقرار کنند. اگر با دیگری اختلاف نظر دارید و در حال بحث با او هستید، حواستان باشد از بهکار بردن واژههایی که توهین، تهدید، تمسخر به شمار میرود یا حساسیتزاست خودداری کنید. این واژهها شدت خشم او را تشدید کرده و واکنشهایش را از کنترل خارج میکند! اگر به توپی که در حال حرکت است، ضربه محکم میزنیم، انتظار داشته باشید سرعتش چند برابر شود!
جدای از دیگران، اگر به تعبیری خوششانس باشیم، ممکن است بتوانیم این رفتار را در خودمان نیز تشخیص دهیم. چه در محل کار، چه در میان دوستان یا هر جمع دیگری، خیلیها پیدا میشوند که بدون فکر لب به سخن گفتن باز میکنند. خیلیها هستند که به یکباره کنترل خود را از دست میدهند و لحظهای به تبعاتی که گفتههایشان ممکن است برایشان به بار بیاورد فکر نمیکنند.
در اکثریت قریب به اتفاق این موارد، حداقل یک نفر آسیب میبیند و ممکن است شخص خطاکار، بعداً از گفتههای خود پشیمان شود. اما برای آسیبی که وارد شده، کاری نمیتوان کرد.
نحوه بیان، نگرش و لحن کلام ما، آینه تمامنمای شخصیت ماست و بر تمام اطرافیان ما اثر ميگذارد. کلماتی که به کار میبریم میتوانند در جهت موفقیت یا شکست ما عمل کنند؛ چه در زندگی شغلی و چه در زندگی شخصی.
بنابراین هر گاه احساس کردیم بدون فکر ممکن است حرفی بر زبان بیاوریم، بلافاصله اندکی درنگ کنیم و به تبعات آن خوب بیاندیشیم. اطمینان داشته باشیم همین یک عادت میتواند تفاوت زیادی در زندگیمان بهوجود بیاورد.
وقتی عصبانی میشویم، ضربان قلب و فشارخون و همینطور سطح هورمونهای انرژی، آدرنالین و نورآدرنالین، بالا میرود.
عصبانیت مهمترین حسی است که ما داریم. وقتی عصبانی میشویم، پرچم قرمزی برافراشتهایم که یعنی چیزی باید تغییر کند؛ وقتی بهشدت عصبانی هستیم، یعنی چیزی هست که همین الان باید تغییر کند. اما وقتی عصبانی هستیم مراقب واژههایی که به کار میبریم باشیم.
واژهها نقش زیادی در تشدید هیجانهای منفی دارند. آنها میتوانند جهانی را به آتش بکشند یا صلح و آرامش را برقرار کنند. اگر با دیگری اختلاف نظر دارید و در حال بحث با او هستید، حواستان باشد از بهکار بردن واژههایی که توهین، تهدید، تمسخر به شمار میرود یا حساسیتزاست خودداری کنید. این واژهها شدت خشم او را تشدید کرده و واکنشهایش را از کنترل خارج میکند! اگر به توپی که در حال حرکت است، ضربه محکم میزنیم، انتظار داشته باشید سرعتش چند برابر شود!
جدای از دیگران، اگر به تعبیری خوششانس باشیم، ممکن است بتوانیم این رفتار را در خودمان نیز تشخیص دهیم. چه در محل کار، چه در میان دوستان یا هر جمع دیگری، خیلیها پیدا میشوند که بدون فکر لب به سخن گفتن باز میکنند. خیلیها هستند که به یکباره کنترل خود را از دست میدهند و لحظهای به تبعاتی که گفتههایشان ممکن است برایشان به بار بیاورد فکر نمیکنند.
در اکثریت قریب به اتفاق این موارد، حداقل یک نفر آسیب میبیند و ممکن است شخص خطاکار، بعداً از گفتههای خود پشیمان شود. اما برای آسیبی که وارد شده، کاری نمیتوان کرد.
نحوه بیان، نگرش و لحن کلام ما، آینه تمامنمای شخصیت ماست و بر تمام اطرافیان ما اثر ميگذارد. کلماتی که به کار میبریم میتوانند در جهت موفقیت یا شکست ما عمل کنند؛ چه در زندگی شغلی و چه در زندگی شخصی.
بنابراین هر گاه احساس کردیم بدون فکر ممکن است حرفی بر زبان بیاوریم، بلافاصله اندکی درنگ کنیم و به تبعات آن خوب بیاندیشیم. اطمینان داشته باشیم همین یک عادت میتواند تفاوت زیادی در زندگیمان بهوجود بیاورد.
مرجع : آفرینش