کرونا، آموزش جمعی، قرنطینه و ایمنی‌شناسی روانی
طاهر جمشیدزاده
آموزش جامع و همگانی یکی از راه‌های اصولی و مدون نه تنها در ایران بلکه در جهان برای مبارزه، پیشگیری و کنترل بسیاری از بیماری‌های مشترک بین انسان و دام است ولی با توجه به شیوع گسترده و بدون مرز کرونا ویروس از اوایل اسفند ۹۸ تا کنون در کشور و به تبع آن در دنیا که تا کنون۱۳۲میلیون و ۴۴۵ هزار تن در دنیا را مبتلا کرده که ۲ میلیون و۸۷۵هزار و۵۷۰ نفر از این تعداد را به کام مرگ کشانده که آمریکا با قریب به۵۷۰ هزار فوتی در صدر رنکینگ قربانیان در جهان است و در کشور ما هم تا ظهر دیروز بنا به اعلام سخنگوی وزارت بهداشت۶۳هزار و۵۰۶تن فوت کرده اند؛در این راستا با آسیب جدی به کسب و کارهای مختلف و دگرگونی زیرساخت‌ها و در هم شکستن بسیاری از آداب، سنت‌ها و تابوها جا دارد سازمان جهانی بهداشت (W.H.O)، سازمان خواربار کشاورزی ملل متحد (F.A.O) و سازمان جهانی بهداشت دام (O.I.E) در اقدام علمی،راهبردی،جامع و مشترک با تدوین نقشه راه و اطلس بیماری کرونا در نقاط مختلف و ۵ قاره جهان اقدامات مدون، اساسی، کلیدی و پیشگیرانه از بیماری‌های نوظهور و نوپدیدی چون کرونا را تدوین کرده و با کشورهای مختلف دنیا به تبادل و اشتراک برای راهکارهای اصولی جهت برون‌رفت سهل‌الوصول از این قبیل بلیه‌ها بگذارند.
علم پزشکی رفتار شاخه پژوهشی نسبتا تازه‌ای به نام ایمنی شناسی روانی عصبی به بررسی تاثیر فشار روانی و سایر متغیرهای روانشناختی بر سیستم ایمنی بدن می‌پردازد. این دستگاه مکانیسمی است که به کمک یاخته‌ها سلول‌های تخصص یافته‌ای به نام لنفوسیت بدن را در برابر ریزجانداران میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا محافظت می کند و بر آمادگی ابتلاء به بیماری های عفونی،حساسیت ها،سرطان ها و اختلال های ضد ایمنی اثر می گذارد. میزان کارکرد ایمنی یا کارایی دستگاه ایمنی آدمی شاخص واحدی ندارد بلکه این کارایی منظومه پیچیده‌ای است با اجزا متعدد تعامل کننده؛ در فعالیت‌های ورزشی و کارهای پژوهشی فقط بعضی اجزا این دستگاه مورد توجه است.
شواهد حاکی از آن است که فشار روانی بر کارایی دستگاه ایمنی در کار دفاع از بدن اثر می گذارد؛ یکی از پژوهش‌ها حاکی از آن است که باور رایج درباره افزایش ابتلا به سرماخوردگی در شرایط فشار روانی باور درستی است. تدابیر مقابله، به دو دسته مسئله‌مدار و هیجان‌مدار تقسیم میشوند. کسانی که برای حل مشکلاتشان دست به اقدام‌های عملی و فعال می زنند. در پی رویدادهای منفی زندگی کمتر دچار افسردگی و بیماری میشوند. مردمانی که در برابر هیجان های منفی به نشخوارفکری یا رویگردانی دست می‌زنند پس از رویدادهای منفی دچار پریشانی‌های شدیدتر و طولانی‌تر میشوند؛ نظریه روانکاوی شماری از تدابیر ناهشیار مکانیسم‌های دفاعی را که مردم برای مقابله با هیجان‌های منفی به کار می‌برند تحت عنوان‌های واپسرانی سرکوب، واکنش وارونه،انکار و فرافکنی و ...توصیف و قلمداد می کنند.
شیوه‌های رفتاری از قبیل آرامش آموزی و شیوه‌های شناختی از قبیل مبارزه با افکار منفی می‌توانند آدمی را یاری دهند تا با سازگاری بیشتری در برابر فشار روانی واکنش دهد. به کمک تدابیر شناختی و رفتاری می‌توان رفتار سنخ الف پرخاشگری، مخاصمه و ناشکیبایی را تغییر داد و موجب کاهش بیماری عروق قلب شد.
قرنطینه هم عبارت است از جداسازی فیزیکی افراد سالم از بیمار یا برقراری محدودیت‌هایی در تحرکات افراد مبتلا یا مواردی که این قبیل اشخاص را آلوده کرده باشند؛ با استناد به نگارش کلوملا و دیگر مولفان روشن است که قرنطینه از قرن اول میلادی عموما به وسیله دامپزشکان رومی بکار برده شده بود.
علم پزشکی رفتار شاخه پژوهشی نسبتا تازه‌ای به نام ایمنی شناسی روانی عصبی به بررسی تاثیر فشار روانی و سایر متغیرهای روانشناختی بر سیستم ایمنی بدن می‌پردازد. این دستگاه مکانیسمی است که به کمک یاخته‌ها سلول‌های تخصص یافته‌ای به نام لنفوسیت بدن را در برابر ریزجانداران میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا محافظت می کند و بر آمادگی ابتلاء به بیماری های عفونی،حساسیت ها،سرطان ها و اختلال های ضد ایمنی اثر می گذارد. میزان کارکرد ایمنی یا کارایی دستگاه ایمنی آدمی شاخص واحدی ندارد بلکه این کارایی منظومه پیچیده‌ای است با اجزا متعدد تعامل کننده؛ در فعالیت‌های ورزشی و کارهای پژوهشی فقط بعضی اجزا این دستگاه مورد توجه است.
شواهد حاکی از آن است که فشار روانی بر کارایی دستگاه ایمنی در کار دفاع از بدن اثر می گذارد؛ یکی از پژوهش‌ها حاکی از آن است که باور رایج درباره افزایش ابتلا به سرماخوردگی در شرایط فشار روانی باور درستی است. تدابیر مقابله، به دو دسته مسئله‌مدار و هیجان‌مدار تقسیم میشوند. کسانی که برای حل مشکلاتشان دست به اقدام‌های عملی و فعال می زنند. در پی رویدادهای منفی زندگی کمتر دچار افسردگی و بیماری میشوند. مردمانی که در برابر هیجان های منفی به نشخوارفکری یا رویگردانی دست می‌زنند پس از رویدادهای منفی دچار پریشانی‌های شدیدتر و طولانی‌تر میشوند؛ نظریه روانکاوی شماری از تدابیر ناهشیار مکانیسم‌های دفاعی را که مردم برای مقابله با هیجان‌های منفی به کار می‌برند تحت عنوان‌های واپسرانی سرکوب، واکنش وارونه،انکار و فرافکنی و ...توصیف و قلمداد می کنند.
شیوه‌های رفتاری از قبیل آرامش آموزی و شیوه‌های شناختی از قبیل مبارزه با افکار منفی می‌توانند آدمی را یاری دهند تا با سازگاری بیشتری در برابر فشار روانی واکنش دهد. به کمک تدابیر شناختی و رفتاری می‌توان رفتار سنخ الف پرخاشگری، مخاصمه و ناشکیبایی را تغییر داد و موجب کاهش بیماری عروق قلب شد.
قرنطینه هم عبارت است از جداسازی فیزیکی افراد سالم از بیمار یا برقراری محدودیت‌هایی در تحرکات افراد مبتلا یا مواردی که این قبیل اشخاص را آلوده کرده باشند؛ با استناد به نگارش کلوملا و دیگر مولفان روشن است که قرنطینه از قرن اول میلادی عموما به وسیله دامپزشکان رومی بکار برده شده بود.
مرجع : روزنامه ابتکار
