آیا اسکیزوئید همان اسکیزوفرنی است؟

اسکیزوئید نوعی اختلال شخصیتی است که افراد مبتلا به آن به روابط اجتماعی به شدت بی تفاوت بوده و تمایلی به روابط انسانی از خود نشان نمی دهند. افراد مبتلا به این اختلال هیچ علاقه ای به رابطه با دیگران ندارند و در بسیاری از مواقع ، از تعامل با دیگران ناراحت و معذب می شوند.
 

برخی از نشانه های این اختلال
بی میلی به برقراری ارتباط با دیگران
انجام فعالیت ها به صورت انفرادی
بی علاقگی بسیار کم نسبت به رابطه جنسی
محدود بودن رابطه اجتماعی با بستگان درجه یک
بی تفاوتی نسبت به حرف و نظر دیگران
حالات عاطفی بسیار کند و سرد

علل بیماری
علت بروز اختلال شخصیت اسکیزوئید به درستی مشخص نیست.هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل تربیتی و محیطی در به وجود آمدن این اختلال دخیل هستند. یکی از دلایل مهم این اختلال ممکن است از دست دادن رابطه ی عاطفی با مادر در دوران کودکی باشد. درواقع افرادی که در دوران کودکی ، هیچ گونه ابراز هیجانی نداشته اند و کودکی سردی را تجربه کرده اند ، ممکن است در بزرگسالی با این اختلال مواجه شوند.

تفاوت اختلال شخصیت اسکیزوئید و اسکیزوفرنی
علی رغم وجود شباهت بین اسکیزوفرنی و اسکیزوئید ، این دو اختلال متفاوت از هم بوده و هرکدام با نشانه های خاصی ظاهر می شوند.

اسکیزوفرنی بیماری مزمنی است که در آن فرد مبتلا ارتباط خودرا با واقعیت از دست می دهد ، به طوری که می توان گفت که فرد دچار جنون شده است. در بیماری اسکیزوئید هم ممکن است فرد دچار جنون شود ، با این تفاوت که طول مدت آن کوتاه تر از اسکیزوفرنی خواهد بود. . تفاوت دیگر این اختلال با اسکیزوفرنی این است که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به تفاوت میان واقعیت و افکار تحریف شده آگاه هستند ، در حالی که بیماران مبتلا به اسکیروفرنی اغلب تحت تأثیر توهمات خود قرار می گیرند.

با وجود این تفاوت ها، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید می توانند با درمان هایی که برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی گذاشته می شود ، بهبود یابند و از آن استفاده کنند.


درمان
روان درمانی
در این روش که به صورت بستری یا سرپایی انجام می شود ، متخصص سعی دارد تا با بهبود مهارت های اجتماعی ، آموزش مهارت های مقابله ای و افزایش عزت نفس ، عملکرد فرد مبتلا را بهبود بخشد و به درمان او کمک کند.

گروه درمانی
یکی از بهترین درمانی هایی که در درمان شخصیت اسکیزوئید ، پاسخ خوبی دریافت کرده ، درمان های گروهی است. در درمان های گروهی ، درمانگران با استفاده از برخی تکنیک ها به شخصیت اسکیزوئید کمک می کنند تا نسبت به احساسات مثبت و منفی خود شناخت بهتری پیدا کند. در نهایت شخصیت اسکیزوئید می تواند بین احساسات خود و دیگران تمایز قائل شود و در گروه با احساسات افراد دیگر ارتباط برقرار کند.

دارو درمانی
برای درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید ، از داروهای آنتی سایکوپاتیک استفاده می شود ، با این وجود بررسی های اخیر تأثیر بهتر داروهای جایگزین آمفتامین و بوپروپیون را به جای داروهای آنتی سایکوپاتیک نشان می دهد.