به نقل از public words، به نظر شما مهم‌ترین ویژگی یک سخنران چیست؟ برون گرایی؟ اعتماد به نفس؟ جذابیت؟!
ما قصد داریم خصوصیتی را پیشنهاد کنیم که ممکن است شما را متعجب کند. ما فکر می‌کنیم مهم‌ترین ویژگی که در این دنیای پر از اطلاعات و تشنه رسانه و عاشق شهرت ما پنهان شده، "فروتنی" است.

چرا؟ زیرا تنها دلیلی که ما برای آن سخنرانی می‌کنیم، تغییر دادن جهان است. برای تغییر جهان به عنوان یک سخنران، باید روی مخاطب خود تمرکز کنید. شما باید ذهنیت آن‌ها را عوض کنید؛ اما شما نمی‌توانید این کار را با دروغ گفتن، فریب دادن یا دست به سر کردن آن‌ها انجام دهید. زمانی می‌توانید به درستی به هدف خود برسید که در ابتدا درک کنید آن‌ها چگونه فکر می‌کنند، چه رویا‌هایی در سر دارند و ترس هایشان چیست.

پس از این که به تخیل آن‌ها ورود پیدا کردید، می‌توانید داستان‌های خود را در ذهن آن‌ها جای گذاری کنید و ابتدا آن‌ها را دعوت کرده و سپس به سمت تغییری که می‌خواهید ایجاد کنید، سوق دهید و راهنمایی کنید. برای شمای سخنران، اینکه سعی در درک مخاطب خود داشته باشید، فروتنی می‌خواهد. غرور باعث می‌شود شما طرف مقابلتان را تحقیر کنید؛ در صورتی که فروتنی شما را به سمت درک آن‌ها سوق می‌دهد. بیش از درک، احترام گذاشتن به مخاطب و طرز فکر اوست که اهمیت دارد. اگر شما دیدگاه مخاطبتان را قبول نداشته باشید، نمی‌توانید نظر او را درک کنید و در نهایت تغییرش دهید.


مهمترین ویژگی شخصیتی برای یک سخنران چیست؟
سیاست‌های کنونی در بسیاری از نقاط جهان، قطبی و حتی اسکیزوفرنیک شده است؛ زیرا هر دو طرف توافق و تواضع را کنار گذاشته و از درست بودن حرف خود، اطمینان دارند. اگر این طور فکر کنید، تنها یک قدم کوتاه با تحقیر طرف مقابلتان فاصله دارید؛ و به محض این که آن‌ها را تحقیر کنید، دیگر نباید امیدی به تغییر عقاید آن‌ها داشته باشید. تنها کاری که می‌توانید انجام دهید این است که در برابر آن‌ها تسلیم شوید. سر تواضع چه بلایی آمده است؟ با فروتنی، ما مایل به گوش دادن بیشتر و ارزیابی دقیق‌تر شواهد هستیم. حتی این احتمال به جود می‌آید که اگر نظرات ما با دلایل منطقی، مورد چالش قرار گرفتند، بتوانیم آن‌ها را عوض کنیم.


یک کلمه خوب در این رابطه وجود دارد. صداقت! این ویژگی بسیار مهمی برای سخنرانان است. زیرا ما به عنوان یک گروه باید آماده باشیم با قدرت و صداقت به عقاید خود پایبند باشیم. اما هم چنین باید آماده باشیم تا در برابر آن چه مخاطبان ممکن است به ما بگویند، روشنفکرانه برخورد کنیم. ممکن است مخاطب، سوالی بپرسد یا نظری داشته باشد که بتواند چیز جدیدی به ما بیاموزد که تا به آن روز نمی‌دانستیم و باعث شود باور‌های دیرینه خود را دوباره ارزیابی کنیم. مراحل لازم برای برقراری ارتباط موفق، به این صورت هستند: ابتدا، باید ذهن خود را در برابر نظرات دیگران باز نگه دارید. به یاد داشته باشید که غرور، این کار را غیرممکن می‌کند. سپس، باید با آن‌ها ارتباط برقرار کنید. پس از باز کردن ذهنتان و برقراری ارتباط، می‌توانید احساسات خود را به اشتراک بگذارید.

در نهایت، مرحله آخر این است: گوش دادن. گوش دادن یک فعالیت دو طرفه است؛ در غیر این صورت، انگار اصلا صورت نگرفته است. سخنرانان باید همان طور که مخاطبان به آن‌ها گوش می‌دهند، به شنوندگان نیز گوش دهند. این کار، فروتنی می‌طلبد. آیا می‌خواهید یک سخنران موفق شوید؟ با فروتنی شروع کنید. بقیه کار‌ها خودشان درست می‌شوند.