بررسی‌ای که اعتبار "پسر کو ندارد نشان از پدر" را زیر سوال می‌برد
کشف رازهایی درباره پسران؛ درباره "مردانگی سمی" پدرتان را مقصر ندانید!
"مردانگی سمی" سندرمی است که حاصل القای کلیشه‌ها و باور‌های اشتباه به مردان است و آنان را ناگزیر به اعمال خشونت در قبال اطرافیان‌شان می‌کند؛ چرا که مجبور به سرکوب احساسات‌شان شده و سپس آن را به شکل خشم بروز می‌دهند و اولین قربانیان این خشم زنان اطراف آنان هستند.
پیش‌تر این کلیشه مطرح می‌شد که پدران مقصر اصلی تقویت "مردانگی سمی" در پسران هستند. با این وجود، نتیجه بررسی‌ای تازه نشان می‌دهد که "مردانگی سمی" مردان ناشی از فقدان برقراری رابطه‌های دوستانه قوی آنان است و نه تاثیر پدران.
در مردانگی سمی بر لزوم پایبندی به نگرش‌های سنتی درباره مردان مانند پرخاشگری، قدرت بدنی و اعتماد به نفس تاکید می‌شود. پژوهشگران، اما اکنون دریافته‌اند؛ این‌که آیا یک مرد از کودکی الگوی مردانه خوبی داشته یا خیر، شاخص خوبی برای بررسی علت تقویت مردانگی سمی در او نیست. همچنین، رابطه او با مادرش و تجربیات بد دوران کودکی نیز ارتباط چندانی با این مقوله ندارند.
در این بررسی مشخص شده هر چه میزان دوستی و رابطه‌های دوستانه یک پسر کم‌تر باشد به احتمال زیاد ویژگی‌های مردانگی سمی در او تقویت خواهند شد. در نتیجه، شاید بتوان گفت باورهایی، چون "پسر مانند پدر" یا "پسر کو ندارد نشان از پدر" چندان از پایه‌های مستدل و علمی برخوردار نیستند.
دانشگاه فدریشن در ایالت ویکتوریا در استرالیا در این‌باره تحقیق کرده که چه عاملی باعث می‌شود مردان ویژگی مردانگی سمی را پذیرفته و نتیجه پژوهش نشان داد که این موضوع ارتباطی با رابطه یک مرد با پدر و مادرش ندارد؛ بلکه مهم‌ترین شاخص ماهیت دوستی‌های آن فرد بوده و هر چه تعداد دوستان و روابط دوستانه او کم‌تر باشد، احتمال بروز ویژگی‌های "سمی" مردانه در او بیشتر می‌شود.
براساس نتایج این مطالعه، فرد به دلیل عدم دوستی باکیفیت تمایل بیشتری به رقابت پیدا می‌کند، تمایل کمتری به ابراز احساسات خواهد داشت و این موضوع می‌تواند مانع از ایجاد دوستی و پیوند او با دیگران شود.
در این بررسی ۱۸۸ مرد در فاصله سنی ۱۸ تا ۶۲ ساله در مورد نوع تربیت و زندگی فعلی، روابط خانوادگی و ماهیت روابط اجتماعی شان مورد بررسی قرار گرفتند.
اغلب گفته می‌شود مردانگی سمی که سبب می‌شود تا فضای کمی برای ابراز احساسات و هویت فرد باقی گذارد می‌تواند با زن ستیزی، همجنسگراهراسی و خشونت گرایی مرتبط باشد.
پیش‌تر این کلیشه مطرح می‌شد که پدران مقصر اصلی تقویت "مردانگی سمی" در پسران هستند. با این وجود، نتیجه بررسی‌ای تازه نشان می‌دهد که "مردانگی سمی" مردان ناشی از فقدان برقراری رابطه‌های دوستانه قوی آنان است و نه تاثیر پدران.
در مردانگی سمی بر لزوم پایبندی به نگرش‌های سنتی درباره مردان مانند پرخاشگری، قدرت بدنی و اعتماد به نفس تاکید می‌شود. پژوهشگران، اما اکنون دریافته‌اند؛ این‌که آیا یک مرد از کودکی الگوی مردانه خوبی داشته یا خیر، شاخص خوبی برای بررسی علت تقویت مردانگی سمی در او نیست. همچنین، رابطه او با مادرش و تجربیات بد دوران کودکی نیز ارتباط چندانی با این مقوله ندارند.
در این بررسی مشخص شده هر چه میزان دوستی و رابطه‌های دوستانه یک پسر کم‌تر باشد به احتمال زیاد ویژگی‌های مردانگی سمی در او تقویت خواهند شد. در نتیجه، شاید بتوان گفت باورهایی، چون "پسر مانند پدر" یا "پسر کو ندارد نشان از پدر" چندان از پایه‌های مستدل و علمی برخوردار نیستند.
دانشگاه فدریشن در ایالت ویکتوریا در استرالیا در این‌باره تحقیق کرده که چه عاملی باعث می‌شود مردان ویژگی مردانگی سمی را پذیرفته و نتیجه پژوهش نشان داد که این موضوع ارتباطی با رابطه یک مرد با پدر و مادرش ندارد؛ بلکه مهم‌ترین شاخص ماهیت دوستی‌های آن فرد بوده و هر چه تعداد دوستان و روابط دوستانه او کم‌تر باشد، احتمال بروز ویژگی‌های "سمی" مردانه در او بیشتر می‌شود.
براساس نتایج این مطالعه، فرد به دلیل عدم دوستی باکیفیت تمایل بیشتری به رقابت پیدا می‌کند، تمایل کمتری به ابراز احساسات خواهد داشت و این موضوع می‌تواند مانع از ایجاد دوستی و پیوند او با دیگران شود.
در این بررسی ۱۸۸ مرد در فاصله سنی ۱۸ تا ۶۲ ساله در مورد نوع تربیت و زندگی فعلی، روابط خانوادگی و ماهیت روابط اجتماعی شان مورد بررسی قرار گرفتند.
اغلب گفته می‌شود مردانگی سمی که سبب می‌شود تا فضای کمی برای ابراز احساسات و هویت فرد باقی گذارد می‌تواند با زن ستیزی، همجنسگراهراسی و خشونت گرایی مرتبط باشد.
مرجع : آفتاب‌نیوز
