افراد و به ویژه دست اندرکاران تعلیم و تربیت و سلامت روانی اجتماعی لازم است درک کنند که مسیر و مشکلات امروز چیست؟ چرا موقعیت فعلی خیلی رضایتبخش نیست، اما قبل از آنکه بخواهند به ریسک های لازم برای تغییر و توسعه دست بزنند، لازم است که جزئیات موقعیت و شرایط فعلی را بدانند تا بتوانند اولویت های لازم و درست و صحیح را تنظیم و انتخابهای معقولی انجام دهند تا مدارس و ساختارهای آموزشی خود را به سازمانهایی در توسعه تاب اوری تبدیل کنند.

هر چه بیشتر دانش آموزان و خانواده های آنها و معلمان و سهامداران در توصیف و شفاف کردن موقعیت جاری سهیم شوند و تصمیم بگیرند که کار درست را انجام دهند، به احتمال زیاد این تغییر رخ خواهد داد. این ارزیابی و توصیفات برای بهبود برداشت های مشترک و تعهد به فعالیتهای شناسایی شده انجام می شود. واحدهای آموزشی و مدارس بیشتر از هرنهاد دیگری اهمیت سلامت روانی و بهباشی دانش آموزان را در توسعه توان اجتماعی وموفقیت های تحصیلی و رفتاری درک می کنند.

تاب آوری در انواع مختلف روانی و تحصیلی با مسیرهای متفاوت و پشتوانه های پژوهشی متفاوت امکان مداخله و مشاوره های تخصصی ویزه را نیز تدارک می بینند. مدارس توان آن را دارند که تاب آوری را ایجاد و توسعه دهند حتی به نظر میرسد که این مهم از جمله وظایف قایل توجه تمام فرآیندهای آموزشی باشد حتی اگر موانعی برای ایجاد تاب آوری در مدارس وجود داشته باشد؛ معلمان در کلاس ها می توانند فضایی برای توسعه تاب آوری ایجاد کنند.

توسعه تاب آوری بشدت با موفقیت آکادمیک همبسته و مرتبط است. علاوه بر معلمان و مربیان همه ارکان و ابعاد مدارس بایستی برای توسعه تاب اوری تلاش کنند نکته حایز اهمیت آن است برای انجام این کارتوسعه تاب اوری معلمان در اولویت اهمیت قرار دارد معلمان ناتوان نمی توانند تغییر ایجاد کنند توسعه تاب آوری درمدارس میتواند دارای ارکان جسمانی، قابلیت های شناختی و شامل برنامه های مهارت آموز با تاکید بر برنامه های مهارت های زندگی باشد، مسیر هنر و توسعه خلاقیت ها هم موضوعی است که بسیار موثر خواهد بود .

حمایت و همراهی خانواده ها در این مسسیر علاوه بر اینکه ضروری است میتواند ظرفیت های دواطلبانه ای بسیاری را برای متولیان و مدیذان مدارس همراه داشته باشد به راهکارهایی برای توسعه تاب آوری در مدارس میتوان بدین قرار اشاره کرد:

. توسعه روابط اجتماعی
. تلاش برای برخورداری یکسان از امکانات و فضاهای آموزشی
. برخورداری از انتظارات مثبت و بالا
.ارتقاء فرهنگ سازمانی مثبت
. تاکید وتوجه بر دستاوردها و ویژگی های مثبت
.گسترش تعاملات خانه و مدرسه ( انجمن اولیا و مربیان ، اردو ، مسابقات و جشن های مختلف )

مهم است که بدانیم ایجاد تاب آوری در مدرسه یک وظیفه (معمولی) نیست، بلکه یک ضرورت برای آموزش موفق و و توسعه کیفی زندگی و سلامت روان دانش آموزان است.

ضرورت و مایه دلگرمی است که کادر مدرسه هم چنین نگرشی داشته باشند، بسترسازی و پی ریزی تاب آوری در مدارس میتواند اساس و بنیان آموزش عالی و توفیقات دانشگاهی هم باشد آگاهی باعث می شود که عملکرد کادر مدرسه بهبود و تغییر یابد بدون آگاهی از اینکه دقیقا چه چیزی باعث تاب آوری می شود؛ مشکل بتوان موجبات تاب اوری دانش آموزان و مدارس را فراهم آورد حتی با درک تاب آوری ، تغییرات به آرامی صورت می گیرد لذا نمیتوان انتظار تغییرات ناگهانی و همه جانبه را داشت.

بسیاری از موانع بر سر راه تغییر مدارس در کل مانع از آن می شود که مدارس پایگاه توسعه تاب آوری باشند.

محدودیت های زمانی یکی از این موانع است، گرچه یکی از یافته های جالب از مطالعات تاب آوری آن است که تاب آوری اغلب می تواند در بازه های زمانی محدود با استفاده از شیوه های مختلفی که امکان دارد؛ مورد حمایت قرار گیرد. (هیگینز، 1994 میلادی).

بهرحال به دلیل اینکه ایجاد تاب آوری به معنای ایجاد روابط است؛ مدارسی که وقتی برای روابط ندارند؛ نمی توانند در ایجاد تاب آوری موثر باشند.