روزنامه اعتماد مورخ 25/7/90 خبري را باعنوان« ادغام پژوهشگاه مطالعات آموزش وپرورش به زيان چه كسي است؟» درج نموده است كه درآن به دلايل اين ادغام پرداخته شده است. به گزارش ميگنا به نقل از روابط عمومي وزارت آموزش و پرورش، عين خبر مطرح شده توسط آن رسانه به نقل از آقاي محمدامين نويسنده مطلب به شرح زير مي باشد. نزديك به هشت ماه است كه ازمصوبه شوراي عالي اداري مبني بر ادغام پژوهشگاه مطالعات آموزش وپرورش به سازمان پژوهش وبرنامه ريزي آموزشي مي گذرد اين موضوع كه درراستاي حذف فعاليت هاي موازي وكوچك سازي دولت به تصويب رسيده وابلاغ شده است ، گاهي مورد نقد مغرضانه وبعضاً  با اظهار نظرات ناشيانه برخي افراد قرار گرفته وبعضا با اظهارنظرات غيرمعقولانه ونيزاقدامات تخريب كننده سعي در تشويش اذهان داشته وبه جاي تمركز برانجام كارها وخدمت رساني به ميليون ها دانش آموز ومعلم، موجب كندي فعاليت هاي آموزشي شده است. بايد ازاين عزيزان پرسيد كه ايجاد اغتشاشات ذهني وكاري به نفع چه كساني است؟ دراين ميان جاي تاسف است كه اين سخنان از سوي برخي افراد سرشناس وبا بي مهري مطرح مي شود، عجيب است كه ايشان پس از گذشت چندماه ازاين مصوبه ازاين موضوع ابراز بي اطلايي كرده و اقدام وزير محترم را غيراخلاقي توصيف مي كنند! بايد ازايشان پرسيد آيا به فرض اينكه مصوبه يي همچنان كه متداول است به صورت دست گردان تصويب شود،كاري غيراخلاقي است يا درمقام عضوهيات امنا درقراردادهاي پژوهشگاه وارد شدن؟ آيا جدا كردن پژوهش از بدنه سازمان پژوهش وبرنامه ريزي آموزشي كه سال هاست با اين عنوان فعاليت مي كند، غيراخلاقي نيست؟ شايدلازم به يادآوري باشدكه حدود20 سال پيش به بهانه گسترش پژوهش، تمام فعاليت هاي پژوهشي سازمان پژوهش را باحمايت وزير وقت از اين سازمان جدا وپژوهشكده يي را ه اندازي كردند كه خود سال هارئيس آن بودند و همچنان ازموهبت چنين اقدامي بهره مند هستند. بايد ازايشان پرسيد آيا تصميم شان در آن زمان به نفع خود ايشان ودوستان شان بود يا به نفع دولت وملت؟ بايد از آقايان پرسيد دراين مدت 20 سال چند ميليارد ريال  سرمايه آموزش وپرورش صرف انجام تحقيقاتي شده است كه نتايج آن در همان پژوهشكده بايگاني شده  است و كاربردي براي بدنه اجرايي اين وزارتخانه نداشته است؟ البته نمي توان انكار كرد كه دانشجويان علوم تربيتي براي نوشتن پايان نامه هاي خود از اين بايگاني سودجسته اند آقايان بي مهر به اين سوال پاسخ دهندكه اين پژوهش ها چقدر توانسته است معضلات آموزش وپرورش را رفع كنند؟ اكنون كه آموزش وپرورش با آگاهي از اين مساله قصددارد پژوهش را به بدنه اصلي خودپيوند زند تا پژوهش واقعا بتواند به مسائل واقعي بپردازد، ايجاد اين همه سروصدا وهياهوناشي از چيست؟ چطور ديگر پژوهشگاه ها، با مصوبه شوراي عالي اداري ادغام شدند وهيچ اعتراضي نشد؟ آيا اين سوال پيش نمي آيد كه منافع چه كساني با اين مصوبه به خطر افتاده است؟ چه كساني پشت اين ماجرا فعاليت مي كنند؟ سوال ديگري كه مطرح مي شود اين است كه شايد برخي نگران قرارداد سه ميليارد وششصدميليون ريالي هستند كه اخيرا با پژوهشگاه منعقد كرده اند وشايد فكر ميكنند با اجراي اين مصوبه قراردادشان درسازمان پژوهش وبرنامه ريزي آموزشي به خطر بيفتد يا ديگر در جايگاه عضو هيات امنا نتوانند نظارت بايسته برامورپژوهشي داشته باشند! بسيار جالب است دراظهار نظري كه برخي منتقدان پيرامون اين مصوبه كرده اند، اين جمله به چشم مي خورد كه ادغام پژوهشگاه براستقلال وكيفيت كار آن تاثير خواهد گذاشت! آيا ايشان اسناد پژوهشي پژوهشگاه را مبني برعدم ارتباط پژوهش هاي انجام شده دراين پژوهشگاه با مساله هاي اساسي آموزش وپرورش ديده يا مطالعه كرده اند؟ خود پژوهشگاه طي مطالعات مكرر خود باعنوان موانع كاربست يافته هاي پژوهشي به اين مسائل به روشني اشاره كرده است. عجيب است كه آقايان كمي روي اين موضوع دقت و مطالعه كنند. برآيندكار 20 ساله پژوهشگاه براي آموزش وپرورش چه بوده وچه بايد باشد؟ بنابراين حق بدهيد كه اين سوال به ذهن خطور كند كه واقعا اين مصوبه منافع چه كساني را به خطر انداخته است كه آقايان اينقدر دچار اضطراب وناراحتي شده اند؟ وبه هر دستاويزي حتي به كميسيون آموزش وتحقيقات مجلس براي رسيدن به اهداف خود چنگ مي زنند واز دوستي ونسبت هاي خانوادگي برخي كاركنان پژوهشگاه كه اقوام نزديكي در مسووليت هاي دولتي ندارند نيزبطور كامل استفاده مي كنند. ازدلسوزان نظام استدعا داريم ازآقايان بپرسند آيا وقت آن نرسيده است پس از گذشت 30 سال كمي هم به فكرمعلمان ودانش آموزان باشيد وبه فكر منافع كشور پيش از منافع شخصي خود اهميت دهيد؟ شما كه مي گوييد پژوهشگاه 20 سال زحمت كشيده تا جايگاه پژوهش را ارتقا دهد آيا به اين موضوع هم فكر كرده ايد كه آيا پژوهش مي كنيم تا پژوهش كرده باشيم؟ پس براي كساني كه مي دانند پشت پرده اين همه آه وناله دلسوزانه شما چه خبر است ، ناله وفعان راه نيندازيد.