وقت آن رسیده تا بگویم برای داشتن احساس اعتماد به نفس و انگیزه به الگوهای کهنه نیاز ندارید، بلکه برای روبرویی با مشکلات باید تصمیمی مقتدرانه بگیرید و شروع به کار کنید. باید این حقیقت را بدانید که بخشی از وجود شما به تردید و عدم اعتماد به نفس و ترس از انتقاد دچار شده است. وقتی نقش رهبر و مسئولیت زندگی تان را می پذیرید، دیگر به حال خود تاسف نمی خورید. پیش از این که در باره مشکلات حرص بخورید، لازم است بی درنگ نفس عمیقی بکشید و روی راه حل تمرکز کنید.

حالا زمان مدیریت موثر فرا رسیده است. در نتیجه می توانید در امور ورزشی و پروژه های کاری یا روابط کاری موفق عمل کنید و خود برترتان را بیدار کنید تا هر بخش از مغز و روانتان را چنان منسجم کنید که بتوانید به ارزشها و اهداف والای خود برسید. از این دیدگاه وسیع می توانید به توانایی های شناختی مغز سمت راست و چپ تان دست پیدا کنید و توانایی برقراری ارتباط با تمام بخش های وجودتان و نیز آرامش و تمرکز را با بهترین عملکرد کسب کنید.

در فرهنگ های مختلف مراسم فارغ التحصیلی، مراسم عروسی و آشنایی برای این است که نقش های ساده کودکی جای خود را به نقش های پیچیده بزرگسالی بدهند. این مراسم حکایتی از شروع دوباره و تبدیل هویت قدیمی به هویتی تازه و نو و مسئولیت پذیری دارد. هر کسی با توجه به سمت و عنوانش در جامعه، قدرتی دارد. پس نقش هر کس در جامعه قدرتی در اختیارش قرار می دهد.مثل قدرت رئیس جمهور، شخص روحانی و غیره.

به عبارت دیگر، نقش ها در جامعه مختص دولتمردان و یا افراد خاصی نیست، بلکه شهروندان و حتی والدین هم نقش پذیرند. بنابراین ما هم در زندگی شخصی خود با کمک خود برتر و یا همان قوی ترین بخش وجود می توانیم نقش رهبری قدرتمند را ایفا کنیم. زمانی هویت شما عوض می شود که نقش محافظت کننده را در بخش های آسیب پذیر خود به عهده بگیرید. شما به جای این که فقط بخش هایی را شناسایی کنید که با آنها در کشمکش هستید، یاد می گیرید که هویتتان را به هویتی قویتر و برتر تغییر دهید و دیدگاهی روشن از خود برترتان ترسیم کنید که همه بخش های وجودتان را برای رسیدن به اهدافتان منسجم کند. با این دیدگاه، اقتدار از دست رفته دوباره به دست می آید. سرانجام مثل فردی بالغ تمام بخش های وجود خود را منسجم می کنید و آنها را با قدرت بزرگسالی تان پیوند می دهید.

آداب اجتماعی به ما کمک می کند تا نقش های برتر عملکردی و مسئوولیتی را بر گزینیم اما همانطوری که در این تمرین دیده می شود، می توانید نقش هایی را متناسب با خودتان انتخاب کنید. این تمرین کمک می کند نقش ها و دیدگاه ها را به طریق تغییر دهید که گویا شما بازیگر هستید و از قدرت نقش ها برای گسترش حس درونی خود بهره بگیرید. در حالی که شما به شیوه خاصی عمل می کنید، دیدگاه و هویت آن نقش را بر می گزینید. در حقیقت این نقش فقط یک هویت موقت است، مثل تغییر لباس کار یا امتحان کردن یک مدل موی جدید. در لباس و آرایش جدید، احساس می کنید که شخص جدید و متفاوتی هستید.شخصیتهایی که شما در رویاهایتان بازی می کنید، همه بخشی از شما هستند و از یک وجود واحد و اساسی سرچشمه می گیرند.

تصور کنید بازیگری هستید که نقش فردی غمگین و افسرده را به به مدت یک سال بازی می کنید. از اولین لحظه ورود تان به صحنه و پیش از آنکه حتی یک کلمه بگویید، مخاطبان متوجه می شوند که خسته و افسرده اید.آنها می بینند که وقتی وارد صحنه می شوید، پای تان را روی زمین می کشید، شانه ها خمیده و افتاده است، انگار باری سنگین را حمل می کنید. آن قدر این نقش را بازی می کنید که ملکه ذهنتان می شود و بازگشت به هویت اصلی تان برای شما سخت می شود. انگار شخصیت افسرده نمایش روی زندگی شما سایه انداخته است. آن قدر این نقش را خوب بازی می کنید که دوستان و بازیگران شما را شخصی افسرده و بی پناه می شناسند، مساله این است که نمایش تمام می شود و شما باید برای یک نقش تازه آماده شوید.

نقش دوم شما روز بعد، شما نقش فردی بسیار موفق و با اعتماد به نفس را بازی می کنید که می تواند از پس مشکلات زندگی بر آید. در این نقش شخصیت شما به طور کامل از نقش شخص افسرده متفاوت است. وارد اتاق که می شوید و با دیگران خوش وبش می کنید و نسبت به زیبایی جهان هوشیارید، نشانه این است که بسیار سرزنده هستید و با خود احساس راحتی می کنید، مهم نیست که چقدر اضافه وزن دارید یا از معلولیت شدید رنج می برید، زیرا در این نقش به قدرت عمیق تری پیوند خورده اید که جذابیت و اعتماد به نفس لازم را در وجودتان تقویت می کند. مردم از دیدن شما خوشحال می شوند، زیرا شادی شما واگیر دار و مسری است و همه در آن شریک هستند.آنها مانند مادربزرگی که با نوه ی محبوبش خوش وبش می کند یا شخصی که به یک ورزشکار موفق احترام می گذارد، با شما رفتار می کنند. قوی ترین بخش وجودتان را بیدار کنید.


نیل فیور.عفت حیدری