این مشکل وقتی ایجاد می‌شود که جنبیدن تکراری و لول خوردن شخصی را ببینیم. در این اوضاع شخص مشاهده‌گر دچار استرسی ناخودآگاه می‌شود.

بیشتر این حالت وقتی ایجاد می‌شد که حرکات تکراری را با چشم ببیند و مثلا اگر صدای ضرب پای را بشنود، کمتر تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

شاید برایتان پیش آمده باشد که در کتابخانه نشسته باشید و ببینید که شخصی جلویتان مرتب پایش را تکان می‌دهد و به صورت ناخوشاینید با پایش ضرب گرفته. در این حالت شدت استرس ایجاد شده ممکن است آنقدر زیاد باشد که کلا آن جلسه مطالعاتی شما را نابود کند!

اما به تازگی گروهی از پژوهشگران دانشگاه کلمبیا، تحقیقی در مورد این اختلال ظاهرا کم‌اهمیت انجام داده‌اند.

آنها ۴۱۰۰ نفر را انتخاب کردند تا میزان بروز میس‌کینزیا را در آنها مشخص کنند. سوژه‌های آزمایش دانشجویان دانشگاه و مردم جمعیت عمومی بودند.

این تحقیق مشخص است که درصد زیادی، یعنی یک سوم آدم‌ها درجاتی از میس کینزیا را دارند.

گرچه ظاهرا میس کینزیا و میس فوینا، بایستی ساز و کاری شبیه هم داشته باشند، اما همیشه هم این طور نیست. یعنی بعضی از آدم‌ها ممکن است حساسیت بیشتری روی یکی از اینها داشته باشند.

تحت شرایط میس کینزیا، احساسات مختلفی ممکن است القا شود، چیزهایی مانند خشم، اضطراب، فرسودگی، کاهش احساس لذت در موقعیت‌های اجتماعی. حتی برخی ممکن است از بیم مواجهه با میس کینزیا، از برخی موقعیت‌هایی که ممکن باشد با اشخاص اینچنینی برخورد کنند، اجتناب کنند.

اما چرا چنین چیزی رخ می‌دهد و چرا برخی نمی‌توانند رفلکس‌های بین قشر دیداری و احساسی خود را کنترل کنند؟

یک توجیه می‌تواند سلول‌هاص عصبی یا نورون‌های آینه‌ای باشد. یعنی مغز توجیه می‌کند که دلیل لول خوردن و جنبش شخصی که می‌بیند اضطراب است و به صورت آینه‌ای حس اضطراب را در شخصی مشاهده‌گر فعال می‌کند.