سه شنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ - 19 Mar 2024
تاریخ انتشار :
پنجشنبه ۱ مهر ۱۴۰۰ / ۰۳:۵۷
کد مطلب: 55172
۰
نگاهی متفاوت به انواع فرزندپروری و معایب و فواید آن

والدینی که همیشه به فرزندشان «بله» می گویند!

مژگان عطار
والدینی که همیشه به فرزندشان «بله» می گویند!
در این مقاله قصد داریم شما را با نوعی از والدین به عنوان «والدین بله» آشنا کرده و مزایا و معایب این روش را توضیح دهیم. به عنوان یک درمانگر باید بتوانید سبک فرزندپروری والدین را کشف کرده و رهنمودهای کاربردی در آن راستا را به آنها انتقال دهید.
 
«والدین بله» چه کسانی هستند؟
آنها به هر حرکتی از بچه ها پاسخ بله می دهند. این والدین نه گفتن را به فرزندانشان باور نداشته و تمامی تلاش خود را میکنند تا به خواسته های فرزندشان گوش داده و به آنها جامه عمل بپوشانند.

اگر فرزند آنها بخواهد از روی کاناپه بپرد، جواب آنها بله است. اگر نخواهد به مدرسه برود باز جوابشان مثبت است. اهمیتی ندارد درخواست کودک در چه زمینه ای است، والدین در هر حالت راهی پیدا میکنند تا به نحوی به خواسته او جواب مثبت بدهند.

اساسا «والدین بله» سعی میکنند به همه نیازهای فرزندانشان بله بگویند. تقریبا هیچ درخواستی خارج از محدوده یا آن قدر دیوانه وار نیست که جواب نه بدهند. حتی زمانی که این والدین مجبورند برای حفظ امنیت فرزندشان به او نه بگویند همه تلاششان را می کنند که آن را به نحو غیر مستقیم یا با عوض کردن مسیر خواسته او بگویند.

هدف «والدین بله» این است که بچه ها یاد بگیرند که به عنوان یک انسان قادر به انجام هرکاری هستند. آنها نمی خواهند بچه ها از امتحان کردن چیزهای جدید بترسند چرا که اشتباه کردن امری طبیعی و انسانی است. آنها دوست دارند فرزندانشان دنیای اطرافشان را بدون محدودیت جستجو کنند.

«والدین بله» از کجا می آیند؟
این ایده از آنجایی آمد که تحقیقات نشان دادند والدین در یک روز بیش از 400 بار نه می گویند و این نه گفتن زیاد تمایلات طبیعی بچه ها برای جستجوی دنیای اطرافشان را از بین می برد. اما در حالی که هدف این سبک فرزند پروری تغییر دادن الگوی نه گفتن والدین بود، جنبش «والدین بله» فرزندپروری را وارد مرحله دیگری کرد.

آنها می خواهند فرزندشان نه تنها انتخاب خود را داشته باشند بلکه عواقب آن را بدون اینکه به خود یا دیگران آسیب بزنند، مشاهده کنند.

این جنبش اظهار می کند که وقتی بچه ها زیر سه سال هستند درکی از معنای نه به شیوه بزرگترها ندارند. مثلا بچه ها نمی دانند چرا نباید یک کاری را انجام دهند، آنها تنها می فهمند که اگر آن کار را انجام دهند با واکنش خشمگینانه روبرو خواهند شد. به همین دلیل گاهی در حالیکه دارند به والدین نگاه میکنند و لبخند میزنند، کاری میکنند که به آنها گفته شده انجام ندهند.

با بزرگتر شدن بچه ها، «والدین بله» با آنها در مورد آنچه اتفاق می افتد و پیامدهای رفتارشان حرف می زنند و در مورد اینکه چطور می توان آن کار را برای دفعه آینده بهتر انجام داد صحبت میکنند. آنها امیدوارند که این سبک برخورد زمانی که فرزندشان با فشار همسالان روبرو می شود به آنها اعتماد بنفس بدهد تا انتخاب خودشان را داشته باشند چرا که آنها در تمام زندگیشان انتخابهای خودشان را داشته اند.

مزایای «والدین بله»
این والدین زندگی خود را خسته کننده نمی دانند. بچه و والدین این سبک فرزندپروری را هیجان انگیز و جالب می یابند. از مزایای این سبک می توان به موارد زیر اشاره کرد:

توانمندسازی بچه ها
این بچه ها آزادانه می توانند دنیای خود را کشف کنند. یاد میگیرند که چگونه از موانع عبور کنند و از خلاقیت خود استفاده کرده و نحوه کار در راستای موفقیت را کشف کنند. بچه های این والدین هیچوقت احساس خستگی نمی کنند چرا که همیشه کاری برای انجام دادن دارند و محدود به فعالیتهای خاص نبوده و با لیست قوانین خاص روبرو نیستند. بنابراین کنجکاوی و خلاقیت ذاتی آنها شکوفا می شود.

آزاد بودن والدین
برای بسیاری از والدین این سبک فرزند پروری به معنای آزادی بیشتر است. آنها نیازی به وضع قوانین زیاد و خشک ندارند بلکه با خواسته های بچه ها پیش می روند. این والدین اظهار میکنند که این سبک به آنها کمک میکند که بچه هایشان را بیشتر شناخته و در مورد آنها بیشتر بیاموزند.

این والدین اگر بچه ها بخواهند با رنگ انگشتی روی سرامیکهای آشپزخانه نقاشی بکشند خصوصا وقتی تازه خانه را تمیز کردند، نه نمی آورند! اساسا در تفکر این والدین مجبور کردن کودک به کاری که نمیخواهند انجام دهند وجود ندارد.

تقویت روابط خانوادگی
این والدین تشخیص می دهند که فرصتشان برای با فرزندانشان بودن کوتاه است و باید به هرنحوی از آن لذت ببرند. بله گفتن بسیار سرگرم کننده تر از نه گفتن است. آنها ممکن است بارها و بارها کارهایی را با بچه ها انجام دهند که رابطه آنها را تقویت می کند و آنها را به هم نزدیکتر میکند. برای مثال والد بله هیچگاه به پریدن در گودال گل نه نمیگویند!

معایب فرزندپروری بله
این والدین چه زمانی به فرزندشان نه می گویند؟ اگر نه بگویند فرزندشان چه جوابی می دهد؟ اگر کودک خردسال آنها بخواهد دستشان را در خیابان ول کند چه میکنند؟ دانستن اینکه چه جایی باید به کودک نه گفت، محل انتقاد به این سبک فرزندپروری است.

قدرت وضع قوانین را ندارند
این سبک فرزندپروری مانند هر سبک دیگری اگر بصورت اغراق آمیز اجرا شود شکل ناسالمی از فرزندپروری را پدید می آورد. بچه ها برای ایمن بودن باید گاهی نه شنیده و مرز داشته باشند. والدین گاهی تا جایی در این سبک پیش می روند که باور میکنند گفتن نه از مسوولیتهای آنها نبوده و نمیخواهند با نه گفتن تبدیل به آدم بد داستان شوند.

برای مثال یکی از این والدین گزارش داد که فرزندش یک کابل را در خانه قطع کرد و او بجای اینکه خطرناک بودن این رفتار را به او گوشزد کند به او چیزهای بیشتری برای برش داد و بیان کرد که این تمایل کودکش را بریدن نشان می دهد. این اتفاق از این جهت که والد توانست خواسته و توانمندی کودک را درک کند مثبت و از اینکه آن کودک هیچگاه یاد نخواهد گرفت که بریدن کابل برق کار خطرناکی بوده و آسیب جانی دارد بسیار منفی است.

بچه ها را خود محور میکند.
بچه ها باید یاد بگیرند جهان به دور آنها نمی چرخد. گاهی در زندگی آنها چیزی که میخواهند را دریافت نمیکنند. همچنین برای بچه ها لازم است که یاد بگیرند برخی انتخاب ها، گزینه های مناسب و صحیحی نیستند.

«والدین بله» فرزندانی را پرورش می دهند که نمی دانند در هنگام تصمیم گیری چگونه و چرا باید نیازهای دیگران را نیز در نظر بگیرند. برای مثال این افراد اگر از شریک زندگی خود در آینده به هر دلیلی نه بشنوند احتمالا قدرت تحمل و درک آن را نخواهند داشت.
به تاب آوری آسیب می زند.

اگر بچه هیچگاه از والدینش نه نشنود، نمیتواند یاد بگیرد چگونه در ناملایمات تاب آوری داشته باشد. این افراد در اولین موقعیتی که رد شوند از نظر روانی از هم میپاشند چرا که ایده ای در مورد هدایت موقعیتهایی که مطابق میلشان نیست ندارند.


خستگی والدین
این سبک فرزندپروری در نهایت والدین را دچار خستگی مفرط می کند. این والدین برای اینکه همواره به بچه ها بله بگویند باید خواسته ها و نیازهای خود را قربانی کنند.

در مجموع، این سبک فرزندپروری با اینکه منافع زیادی دارد ولی توصیه نمیشود چرا که کودک باید نه شنیدن را یاد بگیرد. این بچه ها حتی اگر در خانه با محدودیت مواجه نشوند در اولین برخورد با جامعه نه شنیده و زندگی برای آنها سخت می شود. افرادی که ساختار نظم و انضباطی صحیحی در خانواده ندارند به احتمال بیشتری در آینده با مشکلات روانشناختی دست و پنجه نرم میکنند.


منبع
 
مرجع : روان بنه
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
نوجوانان آمریکایی بدون تلفن همراه احساس بهتری دارند
من با دروغ گفتن و آه وناله پول درمیارم
افراد کمال‌گرا چه ویژگی‌هایی دارند؟
كودكان را قرباني حرف مردم نكنيد
خودبیمارانگاری از خود بیماری مرگبارتر است!
راه‌ درمان تب بالای تمایل به عمل‌های زیبایی چیست؟
متوجه رابطه شوهرم با خواهرم شدم. چه کار کنم؟
بیمارستان روانپزشکی امین آباد تهران
سه گام مهم برای تقویت تاب آوری کودکان
با ترس هات روبرو شو! آدم ها رو ببخش! یک راه حل جدید بساز! هدف هات رو مشخص کن! آدم هایی که ازت متنفر هستند رو فراموش کن! ذهنت رو آزاد کن!