پروین رضایی دکتری روان شناسی تربیتی اظهار داشت: کودکِ بد غذا، کودکی است که غذا و میان وعده اصلی و مقویِ خود را نخورد و خوردنِ خوراکی هایِ مضر را ترجیح دهد.

وی تصریح کرد: جهتِ یافتنِ اطمینان از میزانِ بد غذاییِ کودکِ خود، ابتدا به سراغِ نمودارِ رشدِ کودک بروید، اگر کودکِ  رشدِ خوب و نرمالی دارد، دیگر جای نگرانیِ نیست  و نیز چنانچه علیرغمِ رشدِ نرمالِ کودک ، فرزندِ آن‌ها میلی به خوردنِ مخصوصأ غذاهایِ اصلی ندارد، باید عادتهایِ غذاییِ کودک را اصلاح کرد 

رضایی به بیان علائمِ بی اشتهاییِ شدیدِ کودکان می پردازد : 
 تغییر درجه حرارت بدن
بیحالی و غش کردن
احساسِ خستگیِ دائم و ضعفِ عضلانی
 احساسِ سرد شدن و یخ کردنِ دست‌ها و پاها
ریزشِ مو یا رشدِ موهایِ ظریف در بدن
 کاهش وزن یا کاهش سرعتِ افزایش وزن

وی افزود: بی اشتهاییِ شدیدِ کودک میتواند به اختلالاتِ استخوانی و رشدی و به آسیبهایِ جدی به ارگانهایِ اساسیِ بدن مانندِ قلب، کبد، کلیه‌ها و در مواردِ بسیار شدید حتی به مرگِ کودک نیز منجر شود.

وی عوامل افزایش دهنده خطرِ بی اشتهاییِ کودکان را برمی شمرد : 
 عزت نفس پائین و دغدغه هایِ سرکوب شده دورانِ کودکی
 اختلالاتِ خلقیِ کودک مانندِ اضطراب، افسردگی و وسواس
 وجودِ مشاجراتِ مداومِ خانوادگی، روابطِ غلط و نامناسبِ بینِ اعضاءِ خانواده، کمبود محبت و عکس العملهایِ عاطفیِ نامناسب در خانواده
 عدمِ آگاهیِ والدین از شیوه ارتباطِ مناسب با کودک
 در زمان‌های نامنظم و در مکان‌های بسیار متفاوت به کودک غذا دادن
 ناز کشیدنِ زیاد از حدِ مادر و اصرارِ زیادِ وی از کودک، برای غذا خوردنِ کودک حتی زمانِ سیری او


ارائه راهکارهایی برای پیشگیری از بی اشتهایی کودکان
در هنگامِ غذا دادن به کودکِ خود، صبور باشید.
با او صحبت کنید و در زمانی که کودک با علاقه غذا میخورد، از او تعریف و تمجید کرده و او را تشویق کنید.

 سعی کنید تا حد امکان همراهِ خانواده و در کنارِ هم غذا بخورید و به جایِ تمرکز بر ویژگی‌های ظاهریِ کودک مثلِ لاغری یا چاقیِ وی، از توانائی‌ها و استعداد‌های او تعریف و تمجید کنید.

 بهتر است که والدین به هنگامِ صرفِ غذا در کنارِ فرزندِ خود، از موادِ غذائیِ که کودکشان کمتر به آن‌ها علاقمند است، تعریف و تمجید کنند.

در حضورِ کودک، از رژیم گرفتن صحبتی به میان نیاورید و در عوض، سعی کنید رویِ خوردنِ غذاهایِ سالمتر تمرکز کنید.
مادرانی که مدام نگرانِ وزنِ خود هستند و در صحبتهایِ خود، تأکیدِ بیش از حدی بر مُد و رژیمهایِ غذاییِ مختلف دارند، ناخواسته کودکِ خود را درگیرِ الگوگیریِ نامناسب و کاذب میکنند!

 والدین سعی کنند به هنگام صرف غذا، از کار‌هایی صحبت کنند که میخواهند در طولِ روز به همراهِ کودکِ خود انجام دهند. با این کار، هم برنامه ریزی و مهارتهایِ اجتماعیِ فرزندِ خود را تقویت نموده و هم وعده یِ غذایی را برایِ او لذت بخش میکنند و از این طریق، و به رفعِ بی اشتهاییِ وی کمک زیادی میکنند.

این روانشناس تربیتی تاکید داشت: هرگز کودکِ خود را با خشونت به غذا خوردن وادار نکنید؛ حتی وقتی که یک غذای خوشمزه درست کرده اید و کودکتان غذا نمی خورد.

 وی خاطر نشان کرد: هرگز اجازه ندهید که خشم و ناامیدیِ شما، خودش را نشان دهد، چرا که بروز چنین حالاتی، هیچ کمکی به حلِ مشکلِ بی اشتهاییِ کودکتان نخواهد کرد.

وی افزود: برای رفعِ بی اشتهاییِ کودک، هر چه شما کمتر عصبانی شوید، کودک نیز به هنگامِ غذا خوردن و در موردِ غذا، آرامشِ بیشتری خواهد داشت.

رضایی یادآور شد: البته  باید توجه داشت که ضمنِ فشار نیاوردن به کودکِ بد غذا، باید با او محکم رفتار کرد. کودکی که حتی طعمِ غذا را امتحان نمیکند، پاداشی را هم دریافت نخواهد کرد.

وی در ادامه بیان داشت: که از دادنِ میان وعده هایِ بیجا به کودکِ خود، پرهیز کنید؛ تا کودک، سه وعده یِ اصلیِ غذایی را بهتر نوش جان کند؛  با این روش، کودکتان در وعده هایِ اصلی، واقعأ احساسِ گرسنگی میکند و خوب غذا میخورد.

رضایی شکل ظاهری غذا را در ترغیب کودکان به غذا خوردن موثر دانست و گفت: غذاهایِ فرزندِ خود را از لحاظِ طعم، چاشنی، تزئین و شکلِ ظاهری، به شکلی خلاقانه، متنوع تهیه کنید؛ تا از این طریق اشتها و رغبتِ او را برایِ خوردن افزایش دهید.
 
رضایی اضافه کرد: برای حل ریشه ای مشکل بی اشتهایی کودکان متخصصِ تغذیه میتواند جهتِ تنظیمِ وزن و کالریِ مصرفیِ کودک، به والدین کمک کند.

وی اذعان داشت : روان شناس حاذق نیز قادر است اضطراب، افسردگی، عزت نفسِ پائین و باورهایِ غلط و مضرِ کودک در موردِ تغذیه را، مرتفع نموده و با باورهایِ صحیح جایگزین کند.

وی با بیان این که روان درمانگر به دنبالِ این است که در نهایت کودک بتواند با فرمِ بدنِ خود و نیز با غذاها، برخوردِ مناسب و مثبتی داشته باشد گفت: روان شناس، برای رسیدن به چنین هدفی از روان درمانیِ شناختی- رفتاری، خانوادگی و اصلاح مهارتهایِ ارتباطی با دیگران، بهره می برد.