نتایج یک پژوهش نشان می دهد
بین دیابت و حمایت اجتماعی درک شده با کیفیت زندگی رابطه وجود دارد
به گزارش میگنا به نقل از ایسنا ، حمایت اجتماعی به معنی امکاناتی است که دیگران برای فرد فراهم می کنند و سبب می شوند آن فرد باور کند که به عنوان عنصری ارزشمند و دارای شان، مقبول و مورد احترام و علاقه ی دیگران در داخل اجتماع است و در حین درماندگی و گرفتاری می تواند به مساعدت آنها امیدوار باشد.
بد نیست بدانید که بخش مهمی از پژوهش های مرتبط با این مقوله در رابطه با نقش حمایت اجتماعی در سلامت افراد بوده است، به این ترتیب که درک بیشتر حمایت اجتماعی در افراد موجب افزایش کیفیت زندگی آنها در ابعاد مختلف سلامت میشود.
مرکز تحقیقات تعیین کننده های اجتماعی سلامت، با استفاده از اطلاعات مطالعه قند و لیپید تهران، طی پژوهشی به بررسی این موضوع در افراد مبتلا به دیابت نوع2 پرداخته است.
دیابت یکی از بیماریهای شایع غیرواگیر است که ناتوانی های متعدد و برگشت ناپذیری در مبتلایان بوجود می آورد و خود مراقبتی یکی از اصول کنترل بهتر این بیماری و کاهش هزینه ها در ابعاد فردی و اجتماعی حاصل از عوارض آن به حساب می آید.
یعنی هرچه فرد خودمراقبتی دقیق تری داشته باشد، از کنترل بهتر بیماری و نتیجتا سلامت بهتری برخوردار بوده و نه تنها شخصا کیفیت بهتری از زندگی را تجربه میکند، بلکه هزینه های ناشی از ناتوانی های وی برای خانواده و جامعه و نظام سلامت نیز کاهش میابد. لذا پیدا کردن روشهای موثر در افزایش این خود مراقبتی میتواند به عنوان یک اولویت بهداشتی مطرح باشد.
دکتر پریسا امیری، رئیس این مرکز تحقیقاتی در خصوص این پژوهش بیان کرد: یافته های این مطالعه، سطح بالاتر حمایت اجتماعی درک شده از سوی خانواده را در مردان در مقایسه با زنان نشان داد. علاوه بر تفاوت‌های جنسیتی مشاهده شده در میزان حمایت اجتماعی ادراک شده از منابع حمایتی مختلف، نتایج مطالعه حاکی از ارتباط مثبت حمایت اجتماعی درک شده با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در مبتلایان به دیابت نوع 2 بود که این ارتباط از یک الگوی جنسیتی پیروی می کرد، به طوری که ارتباط مذکور در مردان تنها در بعد روان‌شناختی و در زنان در هر دو بعد جسمانی و روان‌شناختی مشاهده شد.
این عضو هیات علمی افزود: نتایج این تحقیق بر ضرورت ارتقاء حمایت اجتماعی بیشتر به ویژه در زنان مبتلا به دیابت، به دلیل تاثیر گسترده‌تر حمایت درک شده بر ابعاد جسمانی و روان‌شناختی سلامت آنان تاکید میکند
بد نیست بدانید که بخش مهمی از پژوهش های مرتبط با این مقوله در رابطه با نقش حمایت اجتماعی در سلامت افراد بوده است، به این ترتیب که درک بیشتر حمایت اجتماعی در افراد موجب افزایش کیفیت زندگی آنها در ابعاد مختلف سلامت میشود.
مرکز تحقیقات تعیین کننده های اجتماعی سلامت، با استفاده از اطلاعات مطالعه قند و لیپید تهران، طی پژوهشی به بررسی این موضوع در افراد مبتلا به دیابت نوع2 پرداخته است.
دیابت یکی از بیماریهای شایع غیرواگیر است که ناتوانی های متعدد و برگشت ناپذیری در مبتلایان بوجود می آورد و خود مراقبتی یکی از اصول کنترل بهتر این بیماری و کاهش هزینه ها در ابعاد فردی و اجتماعی حاصل از عوارض آن به حساب می آید.
یعنی هرچه فرد خودمراقبتی دقیق تری داشته باشد، از کنترل بهتر بیماری و نتیجتا سلامت بهتری برخوردار بوده و نه تنها شخصا کیفیت بهتری از زندگی را تجربه میکند، بلکه هزینه های ناشی از ناتوانی های وی برای خانواده و جامعه و نظام سلامت نیز کاهش میابد. لذا پیدا کردن روشهای موثر در افزایش این خود مراقبتی میتواند به عنوان یک اولویت بهداشتی مطرح باشد.
دکتر پریسا امیری، رئیس این مرکز تحقیقاتی در خصوص این پژوهش بیان کرد: یافته های این مطالعه، سطح بالاتر حمایت اجتماعی درک شده از سوی خانواده را در مردان در مقایسه با زنان نشان داد. علاوه بر تفاوت‌های جنسیتی مشاهده شده در میزان حمایت اجتماعی ادراک شده از منابع حمایتی مختلف، نتایج مطالعه حاکی از ارتباط مثبت حمایت اجتماعی درک شده با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در مبتلایان به دیابت نوع 2 بود که این ارتباط از یک الگوی جنسیتی پیروی می کرد، به طوری که ارتباط مذکور در مردان تنها در بعد روان‌شناختی و در زنان در هر دو بعد جسمانی و روان‌شناختی مشاهده شد.
این عضو هیات علمی افزود: نتایج این تحقیق بر ضرورت ارتقاء حمایت اجتماعی بیشتر به ویژه در زنان مبتلا به دیابت، به دلیل تاثیر گسترده‌تر حمایت درک شده بر ابعاد جسمانی و روان‌شناختی سلامت آنان تاکید میکند
مرجع : خبرگزاری ایسنا
