یکی دیگر از نشانه های سلامت روان "خود پذیرندگی" است. خود پذیری به معنای پذیرفتن خود ، با همه کاستی ها است و عدم ارزشیابی و ارزیابی (مثبت یا منفی) خود نسبت به دنیایی که در آن هستید. زیرا اینها نمی توانند پیچیدگی ، تغییرپذیری و منحصر به فرد بودن شخص شما را بیان کنند.

یکی از مواردی که کوچ باید در جلسات کوچینگ آموزش دهد ، آموزش مدلهای شناختی است یعنی تحلیل و دسته بندی آنچه به ذهن خطور میکند. بنا به شرایط . بنا به زمان. یعنی تحریک تفکر کوچی برای اینکه بداند درموقعیتهای  مشابه ، چگونه ممکن است  فکر کند.
  
[کلمه "شناختی" در CBC شامل تصاویری است که به همان اندازه افکار و عقاید ، واقعی به نظر میرسند و در انتقال معنی مهم هستند.]
در طول جلسه ،کوچی ممکن است ساکت شود ، اشک بریزد ، عمیقا به فکر فرو رود ، با عصبانیت به یک سؤال واکنش نشان دهد یا به زمین خیره شود. چنین لحظاتی می تواند فرصت مناسبی برای بکار گیری روش جدید آنهم با درهم کوبیدن طرز فکر او باشد.

 این روش آموزش مدل استفاده از سؤال است به طوری که باعث می شود که کوچی، با فکر و احساسش ارتباط برقرار کند به  جای اینکه  یک شنونده صرف باشد.
روشی را که به آن  فکر می کنید ممکن است نقطه شروع باشد. بگذارید مثالی را برای شما بیان کنم:  دو نفر برای پیشرفت در یک امر تجاری تبلیغ می کنند. اما هر دو دچار ضرر و زیان میشوند. اکنون برای هر دو وضعیت یکسان است اما یکی از آنها عصبانی است زیرا فکر میکند فریب خورده است در حالی که فرد دیگر ناامید و متاسف است ازاینکه چرا نتوانسته موفق شود ، اما میداند که  فرصت های دیگری وجود خواهد داشت.

  این صرفا خود موقعیتها نیستند که منجر به طرز تفکر شخص از عملکرد و احساسش میشود، بلکه این  است که چگونه هر شخص وضعیتی را تفسیر میکند و همین عامل به طرز قدرتمندی میتواند بر احساسش نسبت به خودش و موقعیتش تأثیر می گذارد. افراد میتوانند دیدگاه خود را گسترش دهند تا ببینند چه راههای دیگری برای مشاهده و برخورد با اوضاع وجود دارد این "گسترش دیدگاه" موضوع شناختی در کوچینگ است.
کوچی گاهی معتقد است كه مسئولیت روانی در قبال واكنشهای غیرمولد خود نسبت به وقایع، به معنای سرزنش كردن خودش است و چون میخواهد از آن پرهیز کند و نمیتواند ، پس دچار پریشانی می شود.
: مسئولیت -> سرزنش -> استهلاك خود -> پریشانی  .
 در CBC ، مسئولیت روانشناختی به معنای تملک افکار ، احساسات و رفتارهای شخص و ایجاد تغییر در بعضی موارد است. ممکن است کوچی از آنچه در موقعیتهای خاص فکر می کند آگاهی نداشته باشد و نمی توان انتظار داشت مسئولیت افکاری را که نمی تواند شناسایی کند ، بر عهده بگیرد ، اما میتواند تشخیص دهد که چه احساسی دارد.

مسئولیت پذیری روانی می تواند یک پیشرفت بسیار خوب باشد زیرا باعث می شود کوچی بداند برای اینکه احساس بهتری داشته باشد باید تغییراتی در خود و رفتارش ایجاد کند . چون اگر قرار باشد برای داشتن حس بهتر ابتدا دیگران را تغییر دهد، در اینصورت شرایطش سخت خواهد شد.

در CBC  خود مربیگری مهم است یعنی تغییر حالت و روحیه از "صدای منفعل" به "صدای فعال" .(صدای منفعل یعنی دیگری را عامل رفتار خود دانستن و صدای فعال یعنی خود را تصمیم گیرنده و مسئول تفکر و رفتار خود دانستن). این یعنی پیشرفت کوچی. زیرا در این صورت مسئولیت روانشناختی اعمال و رفتار خود را بعهده گرفته است.
شاید بزرگترین فایده این کار این است که بیشتر می تواند واکنش های خود را کنترل کند و اگر پاسخ خاصی را دوست ندارد می توانم یاد بگیرد که آن را تغییر دهد. به این طریق، اعتقادات خود محدودکننده برچیده می شوند و یک شخصیت رو به رشد جایگزین آن می شود  و پیامد آن سلامت روان خواهد بود .
از نشانه های سلامت روان میتوان به "تحمل بالای سختیها" اشاره کرد . دستیابی به تغییرات مثبت اغلب تلاش سخت را قابل تحمل و با ارزش میکند. برای کسب افکار و رفتارهای جدید ، فرد نیاز به تحمل سختیهای زیادی دارد.
"افرادی که در سختیها و ناامیدیها تاب آوری و توانایی  بالاتری دارند ، استرس کمتری را تجربه می کنند ، به موفقیت بیشتری دست می یابند و احساس بهتری نسبت به خود شان دارند.  روبرو شدن با ناامیدی ها ، ایجاد تحمل برای سختیها و اقدام برای حل مشکلات در ارتباط با این احساسات،  راهی مهم برای عهده دار شدن نقشی است که شما در زندگی خود ترجیح می دهید."
 یکی دیگر از نشانه های سلامت روان  "خود پذیرندگی" است. خود پذیری به معنای پذیرفتن خود ، با همه کاستی ها است و عدم ارزشیابی و ارزیابی (مثبت یا منفی) خود نسبت به دنیایی که در آن هستید. زیرا اینها نمی توانند پیچیدگی ، تغییرپذیری و منحصر به فرد بودن شخص شما را بیان کنند.
 به عنوان مثال ، ممکن است شخص در هنگام ترفیع خودرا موفق و در هنگام  شکست ،خود را به عنوان تخریب شده تلقی کند. اما آیا این کلمات "موفقیت" یا "شکست" به طور دقیق و کامل  می توانند  شخصیت و همچنین زندگی گذشته ، حال و آینده کسی را بیان کنند؟ خود پذیری یعنی شخص از اساس امتیازات خود ، اعمال ، دستاوردها و ناامیدی ها خود را با کسی مقایسه نمیکند، اما جنبه هایی از خود را که می خواهد تغییر دهد ، ارزیابی می کند و در جهت رشد آنها اقدام میکند.
 
 
برگرفته از کتاب کوچینگ شناختی رفتاری ، ترجمه محمدرضا مقدسی و نرگس زمانی ، نشر سخنوران 1399