سارا حق بین
افزایش تاب‌آوری در محل کار
باشگاه تاب آوری
به احتمال زیاد شما هم مانند بسیاری از افراد تصور می‌کنید کلید موفقیت در کار، هوش یا فراتر رفتن از خواسته‌های نقش و وظایفمان در محل کار است، مانند ساعات طولانی کار کردن یا انجام تعهدات اضافی.
با این حال، در محیط‌های کاری مدرن که با کاهش کارکنان، ضرب‌الاجل‌ها، رقابت و تغییرات سازمانی شناخته می‌شوند، موفقیت به ظرفیت فرد برای مقابله با استرس و حتی پیشرفت و شکوفایی در هنگام مواجهه با استرس بستگی دارد. یعنی داشتن ظرفیت بالایی از تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری.
به طور کلی، تاب‌آوری توانایی «بازگشت» در هنگام مواجهه با چالش‌هایی است که بخشی لاینفک از زندگی هستند. نکته جالب در مورد تاب‌آوری این است که تاب‌آوری یک مهارت است و مانند هر مهارتی با تمرین می‌توان آنرا آموخت. تاب‌آوری یک فرآیند فعال و پویا است. اگرچه به نظر می‌رسد برخی افراد با تاب‌آوری بیشتری نسبت به دیگران متولد می‌شوند، اما آن‌هایی که تاب‌آوری کمتری دارند، می‌توانند یاد بگیرند که چگونه توانایی خود را برای مقابله، مقاومت و شکوفایی در شرایط سخت تقویت کنند؛ پس نتیجه اینکه تاب‌آوری قابل توسعه و بهبود است.
تحقیقات نشان داده داشتن ویژگی شخصیتی سرسختی(سخت رویی) اثرات منفی رویدادهای استرس‌زا یا ناملایمات را کاهش می‌دهد. یادگیری عادات و راهکارهایی برای افزایش سرسختی، مهارت بسیار ارزشمندی است. علاوه بر این، با توسعه استراتژی‌های مؤثر برای کاهش آسیب‌پذیری در برابر استرس و تأثیر ناملایمات، می‌توان تاب‌آوری فردی را تقویت کرد و توسعه داد.
محیط کار نیز مانند سایر بخش‌های زندگی، طیف متفاوتی از عوامل استرس‌زا را به کارکنان ارزانی می‌دارد. استرس شغلی بر نتایج شخصی و عملکردی تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، استرس محل کار با سطوح بالای افسردگی و اضطراب و عملکرد ضعیف همراه است. تأثیرات یک محل کار پر استرس به صورت «فرسودگی شغلی» بروز خواهد کرد و آن حالتی است که در آن کارکنان خستگی جسمی و روانی، مسخ شخصیتی و احساس کم کاری فردی را تجربه می‌کنند.
فرسودگی شغلی، چه از نظر شخصیتی و چه از نظر اقتصادی، عوارض سنگینی بر محیط‌های کاری و کارکنان وارد می‌کند. فرسودگی شغلی با افزایش میزان غیبت کارکنان در محل کار و کاهش بهرهوری در سازمان‌ها مرتبط است. اما کارکنانی از نظر روانی تاب‌آورترند بهتر می‌توانند با استرس کنار بیایند و کمتر از فرسودگی شغلی رنج می‌برند. تاب‌آوری با حالت‌های مثبت مختلفی از جمله خوش‌بینی، ذوق، کنجکاوی، انرژی و گشودگی به تجربه‌های جدید مرتبط است. این حالات عاطفی مثبت برای محل کار ارزش فوق‌العاده‌ای دارند. به بیان ساده، تجربه احساسات مثبت که با افزایش تاب‌آوری تقویت می‌شوند، می‌تواند فعالیت کارکنان را گسترش دهد، چشمان کارکنان را به طیف وسیعی از احتمالات باز کرده و احتمال راه‌حل‌های خلاقانه‌تر برای رفتارهای محل کار را افزایش دهد.
عواطف مثبت به عنوان یک محافظ در برابر استرس در محل کار عمل می‌کنند و افراد را قادر می‌سازند تا ارزیابی‌های مثبتی از شرایط استرس‌زا داشته باشند. وقتی افراد احساس مثبت‌تری دارند، تمایل دارند رویدادها و تجربیات نه چندان آسان را نیز مثبت تفسیر کنند.بنابراین احساسات مثبت،مثبت‌اندیشی و به تبع آن تاب‌آوری را در محل کار افزایش می‌دهند.تاب‌آوری نه تنها به دلیل تأثیر آن بر عوامل روانی ـ اجتماعی مانند فرسودگی شغلی، رفتارهای انطباقی در محل کار و محافظت در برابر استرس در محیط کار مهم است بلکه به لحاظ سلامت جسمانی کارکنان نیز اهمیت بسزایی دارد. طبیعتاً، اگر کارکنان از سلامت جسمانی بهتری برخوردار باشند، ظرفیت بیشتری برای انجام کارها و وظایف محوله در محل کار خواهند داشت.
کارکنان تاب‌آور دارای ویژگی‌هایی هستند، از جمله اینکه روابط قوی با دیگران برقرار می‌کنند. آنها به طور فعال گوش داده و به همکاران و احساسات آنها پاسخ می‌دهند. آنها هر کاری که می‌توانند انجام می‌دهند تا به دیگران کمک کنند؛ در حقیقت آنها به دنبال رابطه برد ـ برد هستند.
کارکنان تاب‌آور، استرس خود را به طور موثر مدیریت می‌کنند. با درگیر شدن فعالانه در خودمراقبتی و پرورش خود پس از یک حادثه استرس‌زا، هر چند جزئی، از «فرسودگی شغلی» اجتناب می‌کنند. البته اینطور نیست که کارکنان تاب‌آور استرس را تجربه نکنند. استرس یک جنبه اجتناب‌ناپذیر از زندگی هر فردی است و محل کار، عوامل استرس‌زای زیادی را به همراه دارد. با این حال، ویژگی کارکنان تاب‌آور این است که وقتی تحت فشار و استرس هستند، بر افکار و رفتار خود نظارت دارند. آنها با رفتار آگاهانه، متوجه الگوهای خاصی در تفکر خود می‌شوند که ممکن است شانس موفقیت شغلی آنها را مختل کند. این آگاهی، توانایی مقابله با استرس و چالش‌های غیرمنتظره را افزایش می‌دهد. به نظر می‌رسد که کارکنان تاب‌آور قادر به مدیریت تغییرات اجتناب‌ناپذیر و مقابله با سناریوهای جدید هستند. آنها همچنین در مقابله با مشکلات مهارت بیشتری دارند و پس از برخورد با یک مانع، توانایی حرکت رو به جلو را خواهند داشت.
چند پیشنهاد برای افزایش تاب‌آوری در محل کار:
تاب‌آوری یک سازه چند بُعدی و شامل مجموعه‌ای از عوامل است: رفتارها، افکار، اعمال، نگرش‌ها و مهارت‌ها. سه متغیر مرتبط با توانایی افراد برای تاب‌آوردن در مقابل استرس شدیدی که با آن مواجه می‌شوند شناسایی شده که شامل تعهد، کنترل و چالش است.
با داشتن این سه نگرش، به این باور خواهید رسید که بهتر است در مواجهه با مشکلات به جای کناره‌گیری، با افراد و رویدادهای اطراف خود درگیر بمانید (تعهد) و به تلاش برای تأثیرگذاری بر نتایجی که در آن درگیرهستید ادامه دهید (کنترل) و به جای تسلیم شدن، تلاش کنید و کشف کنید که چگونه می‌توانید از طریق استرس (چالش) رشد کنید نه اینکه برای سرنوشت خود ناله کنید.
- مثبت اندیشی: با اتخاذ یک موضع مثبت در محل کار، کارکنان بیشتر می‌توانند خود را با ناملایمات وفق دهند و همچنین حس کنترل بر محیط کار خود را حفظ کنند. بکار گرفتن انرژی و انگیزه در محل کار یا داشتن نشاط با ایجاد تاب‌آوری فردی مرتبط است. این برعکس فرسودگی شغلی است که با خستگی عاطفی و روانی، خستگی جسمانی و خستگی شناختی قابل شناسایی است.
- بینش عاطفی: نمونه دیگری از ایجاد تاب‌آوری فردی در محل کار، توسعه و تقویت بینش عاطفی است. بینش عاطفی و آگاهی از احساسات، ارتباط نزدیکی با هوش هیجانی دارد. افراد با سطح بینش بالا، سطح آگاهی بالاتری در مورد طیف وسیع احساساتی را که تجربه می‌کنند اعم از «منفی» تا «مثبت» را خواهند داشت. آنها همچنین پیامدهای واکنش‌ها و رفتار خود و تأثیرات اعمال خود را بر دیگران در نظر خواهند گرفت.
- تعادل: افراد می‌توانند با دستیابی به تعادل بین کار و زندگی سالم، انعطاف‌پذیری فردی را در محل کار ایجاد کنند. این امر به‌ویژه در دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم بسیار چالش‌برانگیز است. برای اینکه کارکنان بتوانند از موقعیت‌های استرس‌زا به سلامت بازگردند، یعنی تاب‌آور باشند، باید انرژی داشته باشند که اگر تعادل بین کار و زندگی برقرار نباشد، به راحتی از انرژی و انگیزه تخلیه خواهند شد.
معنویت: داشتن حس معنویت با افزایش تاب‌آوری در محل کار مرتبط است و موجب کاهش آسیب‌پذیری و تأثیری که ناملایمات در محل کار بر فرد می‌گذارد، می‌شود. یافتن معنا در کار و احساس اینکه این کار به خیر بیشتر می‌انجامد، می‌تواند فرد را در برابر تأثیرات استرس و چالش‌ها، محافظت کند. همچنین ممکن است به این دلیل باشد که معنویت ممکن است کارکنان را وادار کند که حتی موقعیت‌های استرس‌زا را دارای جنبه‌های مثبت یا معنی و هدف بدانند و از مزایای بالقوه آن قدردانی کنند
ترجمه ساراحق بین از اینجا
