خوردن غذا در تنهایی و انزوا می تواند منجر به افسردگی شود
زنان معمولاً با افزایش سن در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های قلبی عروقی هستند. دانشمندان می گویند موضوع فوق به این دلیل است که کاهش سطح استروژن بر توانایی زنان برای عملکرد منظم عروق تأثیر می گذارد.
نتایج یک مطالعه جدید، نشان دهنده وجود فاکتور خطر دیگری برای افزایش ناراحتی قلبی در پی افزایش سن افراد است. محققان انجمن یائسگی آمریکای شمالی می گویند که غذا خوردن در انزوا و به تنهایی، می تواند به عوامل خطر فیزیکی و روانی کمک کرده و به قلب آسیب برساند.
تاکنون بسیاری از مطالعات، ارتباط بین رژیم غذایی سالم و قلب سالم را مورد توجه قرار داده اند، اما به باور پژوهشگران این تیم تحقیقاتی، تعداد اندکی از تحقیقات انجام شده در این حوزه به بررسی اهمیت غذا خوردن با فرد دیگری توجه کرده اند.
موضوع فوق از ان جهت دارای اهمیت است که با توجه به همه گیری ویروس کرونا، افراد بیشتری در سراسر جهان به طور منظم به تنهایی غذا می خورند. محققان می گویند دلیل اصلی این امر افزایش خانواده های تک نفره چه از طریق مرگ یکی از عزیزان یا رعایت دلیل پروتکل های ایمنی عمومی مانند فاصله گذاری اجتماعی و قرنطینه است.
علاوه بر این، خدمات تحویل غذا این امکان را برای مردم فراهم می‌کند که در حین دریافت وعده‌های غذایی خود از حضور در اماکن عمومی دوری کنند.
متأسفانه، مطالعات قبلی نشان می دهد که غذا خوردن به تنهایی اغلب با خطرات بیشتری برای چاقی شکمی و فشار خون بالا ارتباط دارد. محققان همچنین خاطرنشان می کنند که افراد معمولاً وقتی تنها هستند سریع تر غذا می خورند، که این امر منجر به شاخص توده بدنی بالاتر، دور کمر بزرگ تر و فشار خون و سطح چربی خون بالاتر می شود. همه این مشکلات خطر ابتلا به سندرم متابولیک و بیماری های قلبی را در فرد افزایش می دهد.
علاوه بر این، مطالعات قبلی نشان داده اند که خوردن غذا در تنهایی و انزوا می تواند بر سلامت روان فرد تأثیر گذاشته و به افسردگی کمک کند. همچنین به نظر می رسد کاهش سلامت روان خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد که علت شماره یک مرگ و میر در سراسر جهان است. این موضوع در مورد زنان و مردان یکسان بوده و مطالعات جدید نشان دهنده شدت و خطر بیشتر در زنان است.
در مطالعه‌ای روی ۶۰۰ زن یائسه بالای ۶۵ سال، محققان میزان ارتباط سلامتی و تغذیه را بین افرادی که به تنهایی غذا می خورند و افرادی که با دیگران غذا می خورند، مقایسه کردند.نتایج نشان می دهد زنان مسن تری که به تنهایی غذا می خورند، در مقایسه با زنانی که حداقل با یک نفر دیگر غذا می خورند، انرژی، کربوهیدرات، فیبر غذایی، سدیم و پتاسیم کمتری دریافت می کنند. محققان همچنین دریافتند زنان مسن تری که به تنهایی غذا می خورند، دو و نیم برابر بیشتر احتمال دارد آنژین (نوعی درد قفسه سینه به دلیل جریان خون کمتر به قلب) را تجربه کنند.
این مطالعه همچنین نشان می دهد که زنان مسن تری که به تنهایی غذا می خورند بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی علامت دار هستند. آنها همچنین احتمال بیوه شدن و درآمد کمتر و تغذیه ضعیف تری دارند. با توجه به اینکه وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین و انزوای اجتماعی به کیفیت زندگی پایین تر، میزان بیشتر افسردگی و سلامت ضعیف تر کمک می کند، این نتایج تعجب آور نیستند.
دکتر استفانی فاوبیون، مدیر بخش پزشکی NAMS در این رابطه می‌گوید: با توجه به اینکه زنان به طور کلی بیشتر از مردان عمر می کنند، یافتن راه هایی برای مشارکت و ایجاد روابط اجتماعی معنادار برای زنان مسن تر که از نظر اجتماعی منزوی هستند، نه تنها ممکن است تغذیه آنها را بهبود بخشد، بلکه سلامت کلی آنها را نیز بهبود داده و به طور همزمان هزینه های مراقبت های بهداشتی را کاهش می دهد. شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله یائسگی (journal Menopause) منتشر شده است.
نتایج یک مطالعه جدید، نشان دهنده وجود فاکتور خطر دیگری برای افزایش ناراحتی قلبی در پی افزایش سن افراد است. محققان انجمن یائسگی آمریکای شمالی می گویند که غذا خوردن در انزوا و به تنهایی، می تواند به عوامل خطر فیزیکی و روانی کمک کرده و به قلب آسیب برساند.
تاکنون بسیاری از مطالعات، ارتباط بین رژیم غذایی سالم و قلب سالم را مورد توجه قرار داده اند، اما به باور پژوهشگران این تیم تحقیقاتی، تعداد اندکی از تحقیقات انجام شده در این حوزه به بررسی اهمیت غذا خوردن با فرد دیگری توجه کرده اند.
موضوع فوق از ان جهت دارای اهمیت است که با توجه به همه گیری ویروس کرونا، افراد بیشتری در سراسر جهان به طور منظم به تنهایی غذا می خورند. محققان می گویند دلیل اصلی این امر افزایش خانواده های تک نفره چه از طریق مرگ یکی از عزیزان یا رعایت دلیل پروتکل های ایمنی عمومی مانند فاصله گذاری اجتماعی و قرنطینه است.
علاوه بر این، خدمات تحویل غذا این امکان را برای مردم فراهم می‌کند که در حین دریافت وعده‌های غذایی خود از حضور در اماکن عمومی دوری کنند.
متأسفانه، مطالعات قبلی نشان می دهد که غذا خوردن به تنهایی اغلب با خطرات بیشتری برای چاقی شکمی و فشار خون بالا ارتباط دارد. محققان همچنین خاطرنشان می کنند که افراد معمولاً وقتی تنها هستند سریع تر غذا می خورند، که این امر منجر به شاخص توده بدنی بالاتر، دور کمر بزرگ تر و فشار خون و سطح چربی خون بالاتر می شود. همه این مشکلات خطر ابتلا به سندرم متابولیک و بیماری های قلبی را در فرد افزایش می دهد.
علاوه بر این، مطالعات قبلی نشان داده اند که خوردن غذا در تنهایی و انزوا می تواند بر سلامت روان فرد تأثیر گذاشته و به افسردگی کمک کند. همچنین به نظر می رسد کاهش سلامت روان خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد که علت شماره یک مرگ و میر در سراسر جهان است. این موضوع در مورد زنان و مردان یکسان بوده و مطالعات جدید نشان دهنده شدت و خطر بیشتر در زنان است.
در مطالعه‌ای روی ۶۰۰ زن یائسه بالای ۶۵ سال، محققان میزان ارتباط سلامتی و تغذیه را بین افرادی که به تنهایی غذا می خورند و افرادی که با دیگران غذا می خورند، مقایسه کردند.نتایج نشان می دهد زنان مسن تری که به تنهایی غذا می خورند، در مقایسه با زنانی که حداقل با یک نفر دیگر غذا می خورند، انرژی، کربوهیدرات، فیبر غذایی، سدیم و پتاسیم کمتری دریافت می کنند. محققان همچنین دریافتند زنان مسن تری که به تنهایی غذا می خورند، دو و نیم برابر بیشتر احتمال دارد آنژین (نوعی درد قفسه سینه به دلیل جریان خون کمتر به قلب) را تجربه کنند.
این مطالعه همچنین نشان می دهد که زنان مسن تری که به تنهایی غذا می خورند بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی علامت دار هستند. آنها همچنین احتمال بیوه شدن و درآمد کمتر و تغذیه ضعیف تری دارند. با توجه به اینکه وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین و انزوای اجتماعی به کیفیت زندگی پایین تر، میزان بیشتر افسردگی و سلامت ضعیف تر کمک می کند، این نتایج تعجب آور نیستند.
دکتر استفانی فاوبیون، مدیر بخش پزشکی NAMS در این رابطه می‌گوید: با توجه به اینکه زنان به طور کلی بیشتر از مردان عمر می کنند، یافتن راه هایی برای مشارکت و ایجاد روابط اجتماعی معنادار برای زنان مسن تر که از نظر اجتماعی منزوی هستند، نه تنها ممکن است تغذیه آنها را بهبود بخشد، بلکه سلامت کلی آنها را نیز بهبود داده و به طور همزمان هزینه های مراقبت های بهداشتی را کاهش می دهد. شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله یائسگی (journal Menopause) منتشر شده است.
مترجم: زهرا همراز
منبع: سیناپرس
مرجع : سینابرس
