سایبرتراپی چیست؟
متخصصان بهداشت روانی همیشه به دنبال شکل های جدید ارتباط هستند.فناوری اطلاعات و ارتباطات اخیرا در دسترس روانشناسان قرار گرفته است و استفاده از آن سایبرتراپی نام دارد.

به عبارتی دیگر ارائه مشاوره برای مسائل عاطفی، خانوادگی تحصیلی و غیره از طریق وب را سایبرتراپی می نامند این “درمان اینترنتی” و یا “مشاوره آنلاین” توسط روانشناسان، روانپزشکان و یا مددکاران اجتماعی ارائه می شود.
cybertherapy درمراحل ابتدایی است و توسط بسیاری از حرفه ها از جمله روانشناسان بالینی مورد آزمایش قرار گرفته است.

دلیل اصلی اینکه سایبرتراپی پیشرفته تر شده است :

• مشتریانی که بخاطر مشکلات فیزیکی مانند معلولیت جسمانی، نمی توانند با درمانگر مورد نیاز خود ارتباط برقرار کنند.
  در شرایطی هستند که باید از خدمات اورژانسی استفاده کنند و یا انتخاب های محدودی در منطقه جغرافیایی خود دارند.
  زمان محدودی دارند.
  مبتلا به اگورافوبی هستند و نمی توانند از خانه خارج شوند و برقراری ارتباط چشمی برای آنها بسیار دشوار است.
  نمی توانند جلسه درمان روان درمانی سنتی داشته باشند بتوانند از گزینه های دیگری مانند سایبرتراپی استفاده کنند.

شیوه های روان درمانی معمول هنوز انتخاب متخصصان و مشتریان است، اما روان درمانی سایبری نیزرو به رشد است.
cybertherapy جایگزین کامل جلسات چهره به چهره به شیوه روان درمانی سنتی نیست؛با این وجود، این کمک فوری را فراهم می کند که در آن شرایط دسترسی به مشاوره حضوری نیست .سایبرتراپی معمولا به شیوه روش های چت متنی تعاملی، ایمیل، تماس ویدیویی همراه با صدا است.اگر تماس ویدیویی با کیفیت لازم در هر دو طرف به کار گرفته شود، درمان سایبری توسط یک درمانگر حرفه ایی می تواند بسیار موثر باشد.

مسائل مهم در ارتباط با cybertherapy:
برخی از مسائل مهم با “درمان سایبری” نگرانی های قانونی و اخلاقی است.برای اطمینان از خدمات حرفه ای توسط ارائه دهندگان آن برخی از انواع نظارت بر جلسات ضروری است.ارائه دهندگان سایبرتراپی باید از روش های استاندارد اخلاقی از طریق مجوز لازم این خدمات را ارائه دهند.
اجرای چنین قوانینی باید بسیار ظریف و دقیق باشد.حریم خصوصی نیز در هر نوع مشاوره ای اهمیت خاصی دارد و درمان مبتنی بر اینترنت بدون هیچ استثنائی انجام می شود. اثربخشی مشاوره ممکن است به شدت در معرض خطر قرار گیرد در صورتی که مشتریان در معرض مشاهده، سر و صدا و دیگر افراد قرار بگیرند. فرد ارائه دهنده درمان مبتنی بر اینترنت حتما باید از یک کامپیوتر شخصی استفاده کند و به هیچ وجه کامپیوتر وی به راحتی در دسترس دیگران قرار نگیرد. همچنین مراجعان باید مطلع شوند که محرمانه بودن پرونده ها قابل اطمینان است .مسئله مهم بعدی هویت فردی است که این خدمات درمانی را ارائه می دهد. مراجعین حتما باید از هویت فرد درمانگر به عنوان یک متخصص صاحب صلاحیت مطمئن باشند و در مورد آن تحقیقات لازم را انجام داده باشند. از بین همه انواع cybertherapy درمان چهره به چهره و تماس تلفنی به صورت آنلاین بیشتر از انواع دیگر محبوبیت دارد.

با این حال باید از نرم افزار مخصوص این کار استفاده شود و نرم افزارهایی مانند اسکایپ بیشتر برای ارتباطات دوستانه و خانوادگی به کار می روند.در درمانهای سایبری مراجع کنندگان باید نهایت احتیاط را داشته باشند و ابتدا باید هویت درمانگر، تخصص وی و داشتن مجوز کار درمانگر را مد نظر قرار دهند.سایبرتراپی اگر طبق استانداردهای خاص خود انجام شود در بسیار موارد تاثیر بسازیی در کاهش مشکلات مراجعان داشته باشد.