آیا سفید کردن دندان ها کاری اشتباه است؟

سفید کردن دندان ها، که در حال حاضر بسیار رایج شده است، به وسیله موادی انجام می شود که یا حاوی آب اکسیژنه است؛ یا موادی در آن به کار می رود که در برابر نوری که به آن تابیده می شود، یا گرمایی که تولید می شود، از خود، آب اکسیژنه تولید می کند.

این دندانپزشک اظهار می دارد: ویژگی و قابلیت آب اکسیژنه این است که از سوراخ های میکروسکپی مینای دندان عبور کند و وارد عاج دندان شود. پس از آن که آب اکسیژنه وارد عاج دندان شد، سبب تخریب الیاف کلاژنی، که عامل حفظ سلامت دندان هستند، می شود. در واقع الیاف کلاژن همانطور که عامل حفظ سلامت پوست و ارگان های بدن هستند و اگر از بین بروند، ایجاد پیری و چین و چروک می شود، در بافت و عاج دندان نیز از عواملی هستند که از پیر شدن دندان و مشکلاتی که برای مغز و عصب دندان به وجود می آید، جلوگیری می کنند و دندان را جوان نگه می دارند. وقتی که آب اکسیژنه به این الیاف می رسد، الیاف را از هم می پاشد و وقتی که این الیاف از هم پاشید، قابلیت انعکاس نور را از دست می دهد و فقط نور سفید از آن منعکس می شود. درست مثل این که شما روی یک کاشی رنگی، اسید بریزید. در واقع اسید، رنگ را به گونه ای تخریب می کند که شما سفیدک روی آن کاشی می بینید. روشن است که این سفیدک ها، سفیدی نیست؛ بلکه تخریب رنگ و بافت آن سنگ یا کاشی است، که حالت سفیدی را به وجود می آورد. در دندان هم وقتی آب اکسیژنه تخریب را ایجاد می‌کند، انعکاس نور، سفید دیده می شود و هر اندازه که شدیدتر باشد، این سفیدی افزایش پیدا می کند. آب اکسیژنه یکی از مواد بسیار بسیار مضر برای موجودات زنده است و قابلیت تخریب و سرطان زایی آن ثابت شده است.


سفید کردن دندان ها چیزی شبیه دکولوره مو
هاشمی ادامه می دهد:سفید کردن دندان ها شبیه همان دکولوره کردن موها قبل از رنگ آمیزی است؛ با این تفاوت که چند برابر مشکلاتی که ماده دکولوره با غلظت بسیار کم (حدود 4 تا 5 درصد) برای پوست سر ایجاد می کند، این ماده سفید کننده ای، که حداقلِ میزان مصرفش برای مصرف خانگی، گاهی 16 درصد و برای مصرف داخل مطب ها که سفیدی سریع باید ایجاد کند، 32 درصد است. حالا این غلظت 16 تا 32 درصد سفید کردن دندان را با 5 درصد دکولوره مو مقایسه کنید که اگر مدت کوتاهی روی پوست سر بماند، چه سوختگی ای ایجاد می کند و اگر به پوست شما بخورد، چطور پوست شما دچار سوختگی شیمیایی می شود و رنگ سفید به خود می گیرد. همین مساله در دهان، روی زبان، روی مخاط و روی لثه ها و بعد، در اثر بلع آن بر سیستم های گوارشی و بر اثر تنفس بر سیستم تنفسی هم می‌تواند ایجاد شود.

در واقع وارد کردن ماده سوزاننده آب اکسیژنه به داخل دهان، بسیار بسیار کار اشتباهی است که می تواند هم تخریب عصب دندان را در پیش داشته باشد هم ضعیف کردن مینای دندان را و هم ضایعات مخاطی، ریوی، کلیوی و کبدی تولید کند. حتی در موارد شدید می تواند باعث تحلیل ریشه دندان های دائمی شود. درست مثل همان حالتی که در دندان های شیری پیش می آید و دندان شیری ریشه اش تحلیل می رود و بعد از دهان خارج می شود و دندان دائمی رویش پیدا می کند، این مواد وقتی به غلظت های بالا به مدت طولانی و به دفعات، استفاده شود، قابلیت این  را پیدا  می کند که باعث تحلیل ریشه دندان و تخریب آن یا تحلیل قسمت داخلی مغز دندان و خرده شدن عاج به وسیله سلول های استخوان خوار مغز دندان شود و دندان از داخل خورده و پوک شود و از بین برود یا عصب صدمه ببیند.


سفید سازی دندان ها هر ساله باید تجدید شود
 وی می افزاید: نکته در خور توجه این است که سفید کردن دندان ها به وسیله آب اکسیژنه یا مواد تولیدکننده آب اکسیژنه، دائمی نخواهد بود. حداکثر زمانی که سفیدی دندان باقی می ماند، بین 6 ماه تا یکسال است. آنهم در صورتیکه سفید کردن با ماده آب اکسیژنه 36 درصد کلینیکی  و به دنبال آن 16 درصد خانگی به مدت دو تا 3 هفته انجام شده باشد. بعد از این بازه زمانی، رنگ دندان ها با ترمیم کلاژن های تخریب شده به وسیله آب اکسیژنه، به حالت اولیه برمی‌گردد و بیمار مجبور می شود این کار را  مجددا هر 6 ماه یا یکسال یکبار با تحمل هزینه های زیاد و همان مسائل آسیب رسان تکرار کند. آب اکسیژنه همچنین حساسیت های ناراحت کننده ای را می‌تواند در دندان ها ایجاد کند که گاهی این حساسیت ها، ماندگار خواهد بود یا اینکه برای از بین بردن حساسیت، مواد ضد حساسیت باید استفاده کرد. انجام این کار تا زمانی که ضرورت دندانپزشکی ایجاب نکند، اشتباه است و درست مثل این می ماند که شما در زمانی که نیاز نیست، آنتی بیوتیک مصرف کنید. چنین کارهایی تخریب بیشتری نسبت به ترمیم دارند.


فرصت طلبی شرکت های تولیدکننده و داروسازی
این دندانپزشک روشنگرانه توضیح می دهد: ثابت شده است که تمام یافته های تحقیقات به ظاهر علمی، که درباره بی خطر بودن این کار و بی اثر بودن آن بر روی عصب دندان و پُرکردگی‌ها، منتشر کرده بودند؛ تمام گزارشاتی که ظاهرا بررسی لابراتواری و کلینیکی و علمی داشت، بی پایه و اساس بوده است. در واقع همه این کارها به سبب دروغ گویی و فرصت طلبی کارخانه های تولید کننده مواد بهداشتی،آرایشی و داروسازی است و هیچ توجیه علمی ندارد. همان گونه که ثابت شد که در مورد مصرف دخانیات نیز دهه ها آماری منتشر می کردند که نیکوتین هیچ ضرری بر روی سلامتی انسان ندارد یا بعد از آن سیگارهای الکترونیکی،که دائم تبلیغات می شد که کاملا بی خطر است؛ اما بعدها ثابت شد که همگی مسائلی را در تحقیقات مخفی می کردند و به صورت سرّی  نگه می داشتند یا با دادن وجوهی به محققان از انتشار واقعیت جلوگیری می کردند.

وی تاکید می کند باید توجه داشته باشیم که در هر دوره ای شرکت های تولیدکننده مواد پزشکی و دندان پزشکی برای این که سود بالایی ببرند، با تبلیغات در مردم نیازهایی را ایجاد می کنند. عموم مردم نیز به سبب اینکه از اعتماد به نفس بالایی برخوردار نیستند، تصور می کنند اشکالاتی دارند که باید اصلاح شود تا در جامعه مورد قبول تر و محبوب تر به نظربرسند و شبیه سلبریتی های پشت جلد مجله ها و فیلم ها بشوند. در واقع این کمپانی ها  نوعی مصرف گرایی در مردم به وجود می آورند که تقاضای محصولاتی را که ضرورتا مورد نیاز نیست، در جامعه شایع کنند؛ بی آنکه به مضرات و اثرات منفی این نیازهای کاذب در آینده توجه داشته باشند. شیوع این عادت های نادرست در جامعه برای کسانی که از نظر مالی استغنای کافی و اعتماد به نفس بسنده ندارند و می خواهند خود را شبیه دیگران کنند، بسیار مشکل‌ساز خواهد بود؛ این موضوع درست مثل هزینه های غیرضروری برگزار کردن عروسی هاست که مسبب کاهش نرخ ازدواج شده است و آنها که جشن های پرهزینه می گیرند تا با دیگران برابری کنند، پس از ازدواج تا مدت ها زیر قرض می روند. سخن آخر این که همیشه هم کاری که دیگران انجام می دهند، کار درستی نیست.