ترکیبی امیدبخش برای کاهش حرکات غیر ارادی مبتلایان به پارکینسون

به گزارش مدیکال‌اکسپرس، این مولکول کوچک که PD13R نام دارد تا بیش از ۸۵ درصد دیسکینزی را در مدل‌های حیوانی کاهش داد علاوه بر آن حیواناتی که این ترکیب را مصرف کرده بودند در برابر گروهی که داروهای مخصوص پارکینسون دریافت کرده بودند، خواب بهتری داشتند.

نتایج این مطالعه در مجله‌ "Experimental Neurology" به چاپ رسیده است.

دیسکینزی یکی از عوارض جانبی شایع در بیماران مبتلا به پارکینسون است. این مشکل در نتیجه‌ بیماری بروز پیدا نمی‌کند بلکه حدود پنج سال پس از مصرف داروی "لوودوپا" (levodopa) که داروی اصلی برای بازگرداندن تعادل بیمار، کاهش لرزش و کنترل سایر مشکلات حرکتی است، ظاهر می‌شود.

"مارسل دادی" (Marcel Daadi)، محقق اصلی این مقاله می‌گوید: لوودوپا داروی فوق‌العاده‌ای است و مانند جادو عمل می‌کند اما عوارض جانبی دارد. اگر ما بتوانیم این عوارض جانبی را از بین ببریم می‌توان زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون را متحول کرد.

طراحی یک دارو برای پارکینسون و عوارض جانبی آن کار دشواری است زیرا این یک بیماری پیش‌رونده است که با بدتر شدن شرایط نورون‌ها و درگیری انتقال دهنده عصبی دوپامین همراه است. به طور کلی پنج گیرنده دوپامین وجود دارد که علیرغم عملکرد متفاوت ساختارهای بسیار مشابهی دارند. یافتن ترکیبی که تنها بر گیرنده مورد نظر اثر بگذارد چالش اصلی است.

"دادی" برای یافتن ترکیبی که تنها به گیرنده مورد نظر یعنی گیرنده دوپامین ۳ (D3) متصل شود، به همکاری با موسسه تحقیقاتی Southwest پرداخت. نرم‌افزار کشف دارو رودیوم (Rhodium) مولکول PD13R را به عنوان یک گزینه احتمالی مناسب شناسایی کرد.

"دادی" برای سنتز این ترکیب با شیمی‌دان دانشگاه تمپل که در حاضر بر روی این گروه از ترکیبات به دلیل خواص ضد روان‌پریشی کار می‌کند، تماس گرفت.

او و تیمش در تگزاس بررسی کردند که این ترکیب تا چه اندازه گیرنده دوپامین ۳ را در مقایسه با سایر گیرنده‌ها مورد هدف قرار می‌دهد. آن‌ها دریافتند که اثر آن بر گیرنده دوپامین ۳ بیشتر از دوپامین ۲ است. دوپامین ۲ شبیه‌ترین ساختار را به دوپامین ۳ دارد.

آن‌ها سپس PD13R را بر روی جانور "مارموست" (marmoset) آزمایش کردند. حیوانات نیز مانند انسان پس از دریافت لوودوپا دچار دیسکینزی شدند و با شروع درمان به وسیله لوودوپا این عارضه به شدت کاهش یافت.

به این حیوانات نظارت‌گر فعالیت وصل شد. زمانی که تحت درمان PD13R قرار داشتند فعالیت آن‌ها در طول شب کم بود. در مقابل زمانی که داروی دیگری که برای دیسکینزی تجویز می‌شود و به صورت تجاری وجود دارد به آن‌ها داده شد فعالیت آن‌ها در هنگام شب به طور قابل توجهی بیشتر بود. این نشان دهنده‌ اثربخشی PD13R است.

"دادی" و گروهش پیش از آغاز آزمایشات بالینی باید به مطالعات بیشتر که برای سازمان غذا و دارو نیاز است بپردازند. او می‌گوید: من امیدوارم که طی دو سال آینده این دارو را وارد فاز اول آزمایشات بالینی کنیم.