به رفتارهای پرخاشگرانه غیر آسیب‌زای کودک "بی‌توجهی" کنید
گوهر یسنا انزانی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: والدین باید زمانی که رفتار و پرخاشگری فرزند آسیب‌زا نیست همسو با یکدیگر به رفتار کودک بی‌توجهی کنند، با او تماس فیزیکی و لمسی نداشته و تماس چشمی خود را قطع کرده و با انجام کارهایی نظیر ترک محل حواس کودک را پرت کنند.
این روانشناس با بیان اینکه فعالیت‌هایی نظیر دوچرخه سواری، خمیر بازی و نقاشی کشیدن و ... به تخلیه خشم کودکان کمک میکند، ادامه داد: همچنین والدین باید توجه کنند به محض اینکه کودک رفتاری مغایر با رفتار پرخاشگرانه و نامناسب خود نشان داد رفتار مثبت کودک را تشویق کنند تا اینگونه رفتارهای نامطلوب او کاهش یابد.
وی در عین حال تاکید کرد که والدین باید با در پیش گرفتن سبک فرزندپروری مقتدرانه هیچ گاه به فرزند خود دستورات کلی ندهند و اگر در مواردی لازم است به او تذکر دهند نیز این تذکرات جزئی باشد.
انزانی در پاسخ به این سوال که بعضا والدین مطرح می‌کنند برای جلوگیری از پرخاشگری کودکان و پرتاب اشیاء توسط آنها سعی در صحبت کردن با کودک دارند اما نتیجه آن عکس شده و کودک رفتار خود را شدیدتر تکرار میکند، تصریح کرد: کودکان متناسب با سن رشدی خود مسائل را درک می‌کنند و از این رو منطقی صحبت کردن با بچه‌ها به هنگام چنین مواردی آنها را بیشتر به سمت پرخاشگری فرا می‌خواند.
این روانشناس افزود: والدین باید تیزبین باشند، به این معنا که با پیدا کردن علائم جسمانی اولیه پرخاشگری نظیر قرمز شدن و یا خشک شدن گلو کودک پیش از بالا رفتن خشم او شرایط را مدیریت کنند چراکه ورود به هنگام به این مساله خیلی مهم است و خشم کودکان از جایی به بعد قابل کنترل نیست. از این رو اگر والدین زودتر متوجه عصبانیت و پرخاشگری کودک شوند می‌توانند با ترک فضا، خمیر بازی، نقاشی کشیدن و ... به کودک کمک کنند تا حواسش از آن مساله پرت شود.
وی با تاکید بر سبک فرزندپروری مقتدرانه به عنوان بهترین سبک فرزندپروری و با بیان اینکه پاسخ مثبت به تمام درخواست های غیر معقول کودک او را پرخاشگرتر میکند، یادآور شد: بعضا والدین به هنگامی که در جمعی حضور دارند و کودک برای رسیدن به خواسته خود پرخاشگری میکند، برای حفظ آبرو درحضور دیگران به درخواست نا معقول کودک پاسخ مثبت می‌دهند، حال آنکه با انجام این کار سبک فرزندپروری سهل گیرانه در پیش می‌گیرند که خود می‌تواند پرخاشگری کودک را افزایش دهد.
به گفته این روانشناس سبک فرزندپروری سخت گیرانه منجر به افزایش پرخاشگری و سبک فرزندپروری سهل گیرانه منجر به افزایش پرخاشگری و بزهکاری کودکان میشود و می‌تواند اثرات جبران ناپذیر روانشناختی نظیر اعتیاد و اضطراب، ترس، کاهش اعتماد به نفس و... برای آنها داشته باشد.
انزانی معتقد است که والدین باید مهارتهای زندگی، فرزندپروری، کنترل خشم، استرس و ترس را آموخته و در تمام شرایط چه در جمع‌های خانوادگی و چه در حضور افراد بیگانه رفتار با ثبات و یکسانی با فرزندان خود داشته باشند.
وی پرخاشگری والدین به یکدیگر و یا فرزندان، رفتارهای پرخاشگرانه خواهر و برادرهای کودک، تماشای فیلم و سریال‌های خشن، تنبیه بدنی کودک، درگیر و دعوای مداوم والدین را از جمله دلایل پرخاشگری کودکان دانست و افزود: پسران حدودا ۵۵ درصد و دختران ۴۱ الی ۴۴ درصد علائم پرخاشگری را از دو سالگی به بعد از خود نشان می‌دهد و این در حالی است که اغلب والدین تصور می‌کنند علت این پرخاشگری‌های فرزند برای نرسیدن به خواسته است حال آنها کودکان بیشتر از محیط اطراف خود یعنی رفتار برادر و خواهر یا والدین این رفتارها را می‌آموزند و از این رو لازم است والدین نسبت به رفتارهای خود در حضور کودکان مراقب باشند.
این روانشناس با بیان اینکه فعالیت‌هایی نظیر دوچرخه سواری، خمیر بازی و نقاشی کشیدن و ... به تخلیه خشم کودکان کمک میکند، ادامه داد: همچنین والدین باید توجه کنند به محض اینکه کودک رفتاری مغایر با رفتار پرخاشگرانه و نامناسب خود نشان داد رفتار مثبت کودک را تشویق کنند تا اینگونه رفتارهای نامطلوب او کاهش یابد.
وی در عین حال تاکید کرد که والدین باید با در پیش گرفتن سبک فرزندپروری مقتدرانه هیچ گاه به فرزند خود دستورات کلی ندهند و اگر در مواردی لازم است به او تذکر دهند نیز این تذکرات جزئی باشد.
انزانی در پاسخ به این سوال که بعضا والدین مطرح می‌کنند برای جلوگیری از پرخاشگری کودکان و پرتاب اشیاء توسط آنها سعی در صحبت کردن با کودک دارند اما نتیجه آن عکس شده و کودک رفتار خود را شدیدتر تکرار میکند، تصریح کرد: کودکان متناسب با سن رشدی خود مسائل را درک می‌کنند و از این رو منطقی صحبت کردن با بچه‌ها به هنگام چنین مواردی آنها را بیشتر به سمت پرخاشگری فرا می‌خواند.
این روانشناس افزود: والدین باید تیزبین باشند، به این معنا که با پیدا کردن علائم جسمانی اولیه پرخاشگری نظیر قرمز شدن و یا خشک شدن گلو کودک پیش از بالا رفتن خشم او شرایط را مدیریت کنند چراکه ورود به هنگام به این مساله خیلی مهم است و خشم کودکان از جایی به بعد قابل کنترل نیست. از این رو اگر والدین زودتر متوجه عصبانیت و پرخاشگری کودک شوند می‌توانند با ترک فضا، خمیر بازی، نقاشی کشیدن و ... به کودک کمک کنند تا حواسش از آن مساله پرت شود.
وی با تاکید بر سبک فرزندپروری مقتدرانه به عنوان بهترین سبک فرزندپروری و با بیان اینکه پاسخ مثبت به تمام درخواست های غیر معقول کودک او را پرخاشگرتر میکند، یادآور شد: بعضا والدین به هنگامی که در جمعی حضور دارند و کودک برای رسیدن به خواسته خود پرخاشگری میکند، برای حفظ آبرو درحضور دیگران به درخواست نا معقول کودک پاسخ مثبت می‌دهند، حال آنکه با انجام این کار سبک فرزندپروری سهل گیرانه در پیش می‌گیرند که خود می‌تواند پرخاشگری کودک را افزایش دهد.
به گفته این روانشناس سبک فرزندپروری سخت گیرانه منجر به افزایش پرخاشگری و سبک فرزندپروری سهل گیرانه منجر به افزایش پرخاشگری و بزهکاری کودکان میشود و می‌تواند اثرات جبران ناپذیر روانشناختی نظیر اعتیاد و اضطراب، ترس، کاهش اعتماد به نفس و... برای آنها داشته باشد.
انزانی معتقد است که والدین باید مهارتهای زندگی، فرزندپروری، کنترل خشم، استرس و ترس را آموخته و در تمام شرایط چه در جمع‌های خانوادگی و چه در حضور افراد بیگانه رفتار با ثبات و یکسانی با فرزندان خود داشته باشند.
وی پرخاشگری والدین به یکدیگر و یا فرزندان، رفتارهای پرخاشگرانه خواهر و برادرهای کودک، تماشای فیلم و سریال‌های خشن، تنبیه بدنی کودک، درگیر و دعوای مداوم والدین را از جمله دلایل پرخاشگری کودکان دانست و افزود: پسران حدودا ۵۵ درصد و دختران ۴۱ الی ۴۴ درصد علائم پرخاشگری را از دو سالگی به بعد از خود نشان می‌دهد و این در حالی است که اغلب والدین تصور می‌کنند علت این پرخاشگری‌های فرزند برای نرسیدن به خواسته است حال آنها کودکان بیشتر از محیط اطراف خود یعنی رفتار برادر و خواهر یا والدین این رفتارها را می‌آموزند و از این رو لازم است والدین نسبت به رفتارهای خود در حضور کودکان مراقب باشند.
