واحدهای آموزشی و مدارس بیشتر از هرنهاد دیگری اهمیت سلامت روانی و بهباشی دانش آموزان را در توسعه توان اجتماعی وموفقیت های تحصیلی و رفتاری درک می کنند.
سارا حق بین
اهمیت آموزش تابآوری در مدارس
باشگاه تاب آوری
14 دی 1400 ساعت 6:07
واحدهای آموزشی و مدارس بیشتر از هرنهاد دیگری اهمیت سلامت روانی و بهباشی دانش آموزان را در توسعه توان اجتماعی وموفقیت های تحصیلی و رفتاری درک می کنند.
اهمیت آموزش تابآوری در مدارس
باشگاه تاب آوری
سارا حق بین
به گزارش میگنا به راستی که کودکان تابلوی رسای جامعه هستند. مغز آنها به لطف نوروپلاستیسیته در سنین جوانی انعطافپذیر است و به سرعت رشد میکند. این ظرفیت برای یادگیری، میتواند بزرگترین عامل آسیبپذیری کودکان نیز باشد، زیرا تجربیات اولیه در زندگی، نحوه ارتباط آنها با دیگران و خود را تا آخر عمر شکل میدهد.
اگر این تجارب حول محور عشق، ایمنی و امنیت باشد، عالی است. اما متأسفانه همه کودکان شرایط پرورشی با کیفیتی ندارند. عوامل اجتماعی، فرهنگی، نژادی و اقتصادی بر فرصتها و تجربیات کودکان تأثیر میگذارد. برخی از سیستمهای خانواده، الگوهای رفتاری نامطلوبی را تداوم میبخشند که ممکن است مانع رشد کودک شود.
در نهایت، این میتواند منجر به مشکلات اجتماعی و روانی شود. البته بسیاری از کودکان در مواجهه با مشکلات تابآور میشوند. اما تابآوری نباید از آسیب ناشی شود. تابآوری در مدارس میتواند از محیطهای خانه و کلاسهای آموزشی حمایتکننده و مدرسه شروع شود و توسعه یابد.
معلمانی که تابآوری را آموزش میدهند قادر هستند مسیر زندگی دانشآموزان را تغییر دهند. آموزش تابآوری در کلاس آسان نیست، اما بسیار مهم است. آموزش تابآوری فراتر از حفظ کردن، محاسبه و سایر روشهای یادگیری سنتی است زیرا نیاز به تعامل دائمی دارد. تابآوری در مورد فرآیند تبدیل شدن است که کودکان پس از ایجاد باوری استوار در مورد جایگاه خود در جهان، آن را درک میکنند. وقتی دانشآموزان باور کنند که شایستگی و توانایی غلبه بر چالشها را دارند، تابآور میشوند. اما معلمان چگونه این باور را در کلاس درس آموزش میدهند؟
عوامل موثر در تابآوری کودکان:
دوران کودکی بسیاری از ایدهها و عادات اصلی ما را شکل میدهد. هر تعامل یا رابطهای بر ما تأثیر میگذارد، از جمله پویایی بین والدین، بستگان نزدیک، خواهر و برادر و معلمان. نحوه واکنش عاطفی دانشآموزان به یک موقعیت ممکن است یادگاری از تجربیات دوران کودکی باشد. به همین دلیل، سناریوهای آسیبزا در دوران کودکی میتوانند عواقب بزرگی در بزرگسالی داشته باشند.
فرهنگ نیز بر شکلگیری تابآوری در کودکان تأثیر میگذارد. علاوه بر این، هنجارها و ساختارهای اجتماعی، پارامترهای خاصی را تعریف میکنند که پتانسیل کودک را برای رفاه، موفقیت و شادی به حداکثر یا به حداقل میرسانند.
شبکههای خانوادگی در هم تنیده میتوانند به عنوان یک حائل در برابر شرایط اجتماعی نامطلوب عمل کنند و کودکان را محافظت نمایند. پیوندهای خانوادگی استحکام و تابآوری افراد را تقویت میکند.
والدین هلیکوپتری (حمایت بیش از حد والدین) موجب میشود کودکان اعتماد به استقلال واقعی و متکی به خود را نداشته باشند و این میل بیش از حد به حمایت از کودکان میتواند نتیجه معکوس داشته باشد، مثلاً برخی از والدین تکالیف فرزندانشان را انجام میدهند. آنها میخواهند از فرزندانشان در برابر استرس یا ماهیت طاقتفرسا محافظت کنند. این نگرش والدین حتی اگر با نیت خوب باشد، اثرات معکوس دارد.
زیرا کودکان در مواجهه با یک چالش، به جای ایجاد مکانیسمهای مقابله یا اعتماد به توانایی خود در مواجهه با چالش، درماندگی آموخته شده را به وجود میآورند. والدین هلیکوپتری میتوانند در عزتنفس پایین، اعتماد به نفس کم، اضطراب و افسردگی متبلور شود.
نقش مدارس در تابآوری:
در اینجا نقش محوری معلمان در برخورد با این موضوع برجسته است. در واقع، وظیفه اساسی معلمان آموزش مهارتهای تابآوری به کودکان است. آنها مسئولیت، سازماندهی، خویشتنداری و آیندهنگری را آموزش میدهند. این مهارتها ممکن است در آزمایشهای استاندارد ارزیابی نشوند، اما همانطور که کودکان سفر خود را به سمت بزرگسالی ترسیم میکنند، تا حد زیادی مهمترین مهارتهای زندگی هستند که آموزش میبینند.
کودکانی که تابآوری دارند بهتر میتوانند با ناامیدی روبرو شوند، از شکست درس بگیرند، با شکست کنار بیایند و با تغییرات سازگار شوند. هنگامی که به عزم، صلابت و پشتکار کودکان برای مقابله با مشکلات و مقابله با چالشهای عاطفی مدرسه و زندگی توجه میکنیم، تابآوری را در کودکان تشخیص میدهیم. بنابراین ضروری است که معلمان راهبردهای بد فرزندپروری را جایگزین کرده و چارچوبی را اجرا کنند که تابآوری را تقویت نماید.
ویژگی تابآوری در دانشآموزان:
تابآوری به عنوان یک مهارت فردی که فقط در بزرگسالی بدست میآید اشتباه درک شده است. وقتی تابآوری را به عنوان یک ویژگی که به طور طبیعی در بزرگسالی ایجاد میشود تصور میکنیم، فرض میکنیم که هرکس به تنهایی قدرت خود را پیدا میکند. در حالیکه این مهارتها بدون پرورش و آموزش رشد نمیکنند. از این رو، معلمانی که تابآوری را در کلاس درس آموزش میدهند، میتوانند زندگی بسیاری را تغییر دهند.
سنی که ممکن است به تابآوری دست پیدا کنیم مشخص نیست، بلکه سنی فرهنگی و اجتماعی-اقتصادی است.
تابآوری را میتوان ترکیبی از موارد زیر در نظر گرفت:
کد مطلب: 56843